Tíminn - 17.02.1996, Blaðsíða 16
16
tMvw
Laugardagur 17. febrúar 1996
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Virðing
Vissulega skiptir máli aö vera
vandur aö viröingu sinni og aö
kunna fótum sínum forráö í
samskiptum. Partur af jákvæö-
um viöhorfum til sjálfs sín og
annarra er aö lifa og hegöa sér
þannig aö af því sé sómi fyrir
okkur sjálf og þá sem hafa sam-
neyti viö okkur. Þaö er þó lítiö í
þaö varið aö viö leggjum okkur í
mögulegri viröingarleit eftir
óþarfa frægö og frama eða aö
við séum að upphefja okkur
sjálf og aðra óverðskuldaö.
Best er, ef viö reynum eftir
fremsta megni aö kljást við lífið
á sem eðlilegastan og jákvæö-
astan hátt. Helst án sýndar-
mennsku og ofmats á okkur
sjálfum og öörum. Hvers kyns
mannviröing er ágæt, svo fremi
sem hún gerir okkur ekki aö
minni manneskjum. Ágætt er
að við leggjum fremur áherslu á
þaö aö vera sönn og lítillát og
sátt við okkar hlut gagnvart
umheiminum en að viö séum
að eltast viö það aö vera eitt-
hvaö í augum annarra.
Það er heppilegt að viö velt-
um fyrir okkur því sjónarmiði í
samskiptum, aö allir séu jafn
mikilvægir og eigi sinn tilveru-
rétt. Þaö er viturlegt að viö virö-
um hvert annað og sýnum
hvert ööru tillitssemi og skiln-
ing. Aftur á móti er allt ofmat á
öörum - sem liggur t.d. í því að
upphefja þá, sem viö föllum íyr-
ir, og aðskilja þá frá venjulegu
fólki - óæskilegt og óviturlegt.
Slíkt getur þó gerst ef við ýtum
undir óþarfa lotningu og dýrk-
un á þeim sem okkur eru hug-
leiknir eða kærir.
Viö, sem álítum mikilvægt að
viröa okkur sjálf, vitum þaö aö
það gerir okkur ekki endilega aö
meiri manneskjum í augum
umheimsins. Hvers kyns fram-
koma, sem inniheldur í áhrifum
sínum viröingu fyrir lífinu og
þeim sem því lifa, er ákjósanleg.
Við ættum aö sýna eldra fólki
virðingu og tillitssemi. Eins ætt-
um við aö hlúa aö þeim, sem
minna mega sín, ekkert síður en
þeim sem virðast einhvers virði
vegna eigna sinna eöa aö-
stæðna. Allir eiga rétt á aö mæta
jákæru viðmóti, alveg sama
hvaö aðstæður þeirra og geta
bjóöa upp á.
Fari viröing okkar fyrir öðrum
og sjálfum okkur út í óviðkunn-
anlega lotningu og veglæti, sem
er ósæmilegt, þá er mál aö linni.
Hyggilegast er aö viö séum
meðvituð um þaö að þaö skiptir
máli að við séum tillitssöm og
nærgætin hvert viö annað. Við
getum tæplega virt þá, sem
koma ósæmilega og neikvætt
fram, eöa sætt okkur við þær aö-
stæður sem eru niðurrífandi og
neilægar.
Sökum þessara staöreynda er
heppilegt fyrir okkur að ígrunda
vel og viturlega hvaða tilgangi
viö teljum þaö þjóna aö vera
sómakær og raunsæ í öllum við-
horfum okkar til lífsins. Viö
ættum ekki að keppa eftir frægð
og frama, ef þaö sjónarmið
þjónar einungis þeim tilgangi
að hefja okkur upp yfir annað
fólk. Virðum frekar tilgangsríka
þætti tilverunnar en þá til-
gangssnauðu og venjum okkur
á þaö samskiptasjónarmið aö
ganga ekki á rétt annarra.
Höfnum því allri mannvirð-
ingu, sem hlaðin er hroka og
drýldni vegna andlegs ofmats
og hégómlegrar lotningar. ■
KROSSGATAN NR. 7
9-íjartans þakjjir sencCi íg öttum sem
gíöttdu mig með fieimsóþnum, gjöfum og
skgytum d 90 dra afmceíi mínu.
(juð SCessi ykjþur.
SumarCiði ‘Björnsson,
LitCufiCíð
27 ára karlma&ur
óskar eftir atvinnu í sveit eba úti á landi.
Allt kemur til greina.
Upplýsingar í síma 5522903.
LAUSN Á GÁTU NR. 6
1 b I^W' "o HlituR UtfliT Hlitut w káLTaH T <VA 01 ' KOl/U- rtAfrf -i'0 UbtUA K.IIÚA3 ilÍLO ’ á itUMÁ KIOAK SAA u P P
m’b H <J i0 k R E l -B Æ M H ■0 li HATLA 'A
I5& K '0 S x&r UJ2 ArlrOA y T H U M sss. JA*0- IÍTJA F H Gr A R
ii Wl £ R K u R S>AT HúS Gr k A M T AIOtKu UMA D U Gr KtH- UúK- OþnuX
iXuirw/ ft Æ L rFJöF — Plrti/I A M A. B1 h BOTfJ- BttJL HLASf. 5 0 R A FLAH IUiOI R A s
1 -fei' T l N JC ií/Jb iT S*/C, s ft HÍLT MU Æ T L A D 11 þCÚAfi tfiíTOC Jl 'A
SUr uú w L> ív 1 F USKA Ul'tjA 'A S T V//TÖuA IMAjST R 0 K KtAÍS- _ f<XÆOI n K £ L L 1 R
’ö F WT L16IR 5 Y L L A d stuxa SK06I R 1 F A ÞMWI 1 L 1 Ab
\R U M 1 L 6LÓ0 iZÚ- UUAI A fí Gr Ð HtClLL e Lo6uH f)FL 5 t\ 1 & JKAAJS- JlUTMA S
A ’/l w U ujIOiÍ- :6*U L AlATI Gf 'A OtfiS PlAHTA s 'A K S 6AftC\ HAútu S k 'o
MA6 aVcm. 1 HLAur Ztti-- iUfriA R 'f\ w £.11110 KOUA X 1 s T reti x GLATA ý HACI ÍHOAiT £> £ 1 T
K U R * iÓrfíUA FóisK f Ý s / MAtKA SonuA. '0 T A ■rtjcr mt- itri P 1 M T
'0 h biiu• U*A HATvt. F F A H H ÍVLCJA ts 'A £ A FUC.L L u N 0 1 MÆuP
k '0 L fdrruA 0 '0 M u fj fL'lKut. P L 'b G Gr STAAX Cl
ÍF "o R. HtúMG % L i T R 1 A :l'oum N A S< K A R