Tíminn - 09.03.1996, Blaðsíða 14

14

Laugardagur 9. mars 1996
Hengingar lögöust ekki afí Skotlandi fyrr en á sjöunda áratug þessarar aldar:
Síöasta heng-
ing Skota
31. maí hringdu Margaret Guy-
an og Henry Burnett í hafnaryf-
irvöld þar sem þau fengu stab-
fest aö skip Thomasar Guyan
væri í höfn. Þar var þeim sagt
að skipið myndi leggja úr höfn
innan skamms, en án Thomas-
ar. Margaret var ákvebin í ab
hreinsa stöbuna í eitt skipti fyr-
ir öll og bab Henry ab halda sig
heima á meban hún gerbi út
um málin vib eiginmann sinn.
Tilgangur hennar var ab segja
skilib vib hann.
Óvænt niðurstaða
Um klukkan þrjú daginn eftir
sótti Margaret ástmann sinn
heim, en það sem hún hafbi ab
segja kom honum algjörlega á
óvart. Henni hafði snúist hugur.
Eftir samtal vib manninn sinn,
auk vissunnar um ab hún bæri
barn hans undir belti hafbi Marg-
aret komist ab þeirri niburstöbu
ab hún fyndi ekki hamingjuna án
hans. Hún hugðist kveðja Henry
hinsta sinni og yrbi framvegis í
íbúð tengdamóður sinnar, sem
bjó í hinum hluta borgarinnar,
Jackson Terrace, en var á sjúkra-
húsi.
Henry Burnett vissi í raun fátt
um eiginmann Margaretar,
Thomas Guyan. Hann hafbi ab-
eins séb hann á nokkrum ljós-
myndum á heimili Margaretar.
Þab eina sem hann vissi var hvar
hægt væri a ð hafa uppi á Thomas,
í Jackson Terrace.
Ofsafengin viðbrögð
Hann beinlínis brjálabist þegar
hann gerbi sér grein fyrir að
SAKAMAL
Örfáum dögum eftir
aö hún póstlagöi
bréfiö fann hún aö
hún var meö barni.
Maöurinn hennar
kom um svipaö leyti
í höfn og vegna
bréfsins baö hann
um leyfi til aö hitta
konuna sína. Honum
var veitt heimild til
þess.
Henry john Burnett.
‘„vftrj'
Qn verge of
collapse
at prison
ftcr.noon to scc hcr son forUhc last||
sWent
tells his parents
dltfjtecision
hangs
... , La»<.
Úr umfjöllun
dagblaba
um málib.
Tvítugt löjuþjálfafélag býst viö mikilli fjölgun félaga á nœstu árum:
Iðjuþjálfum fjölgað um
620% á tveim áratugum
Hope Knútsson, sem gegnt hefur formennsku ífélaginu frá upphafi, í
tvítugsafmælinu meb samstjórnendum sínum.
„Mibab vib þróunina erlend-
is má gera ráb fyrir ab ibju-
þjálfum fjölgi á næstu árum
og þeir hasli sér völl víbar í
þjóbfélaginu, jafnt í heima-
húsum, skólum og annars
stabar í atvinnulífinu."
Þannig er m.a. framtíbarsýn
í Ibjuþjálfafélags íslands í
fréttatilkynningu, sem þab
sendi í tilefni 20 ára afmælis
síns þann 4. mars s.l. Fyrsti
ibjuþjálfinn hóf störf hér-
lendis árib 1945 og þeim
fjölgabi fremur hægt næstu
þrjá áratugina. ■ Starfandi
ibjuþjálfar voru orbnir 9 vib
stofnun félagsins, en hefur
síban fjölgab í 65, hvar af
einungis 7 starfa á lands-
byggbinni.
Iðjuþjálfar verða ab sækja
nám sitt í erlenda háskóla og
fara flestir til Norðurland-
anna. Eitt helsta baráttumál
félagsins er stofnun náms-
brautar viö háskóla hér heima,
sem ljúki með US-gráðu.
Samkvæmt fréttatilkynning-
unni vinna iðjuþjálfar hér á
landi aballega hjá ýmsum
heilbrigöisstofnunum, líkt og
áður hafi tíökast í nágranna-
löndunum. En þar hafi iðju-
þjálfum nú fjölgab mjög utan
stofnana.
Abalfundur félagsins, sem
nýlega var haldinn, mótmælti
harðlega vinnubrögbum
stjórnvalda viö gerð frum-
varpa um réttindi og skyldur
starfsmanna ríkisins, um Líf-
eyrissjóð starfsmanna ríkisins
og um sáttastörf í vinnudeil-
um. Verði þau samþykkt, sé al-
varlega vegið að mörgum
áunnum réttindum sem veriö
hafi grundvöllur kjarasamn-
inga.
Harry Allen naut þess vafasama heiburs ab vera böbull Henrys Burnett,
þegar síbasta aftakan í Skotlandi var framkvœmd.
Margaret var ósveigjanleg í af-
stöbu sinni. Fyrst formælti hann
henni, þá öskraði hann á hana og
síðast dró hann upp hníf og réðst
aö henni. Nokkrum sekúndum
síöar lyppaðist Margaret blóðug
niður i örmum hans. Henry að-
gætti ekki hve alvarlegir áverkar
hennar væru, heldur lét hana
detta í gólfið og rauk síðan á dyr.
Blessunarlega fyrir Margaret hafði
hnífsblaðið ekki gengið langt inn
í líkama hennar, en hún lá með-
vitundarlaus um hríð.
Henry tók á rás og gekk um göt-
ur bæjarins á meðan hann hugs-
aði ráð sitt. Hann róaðist heldur
við gönguna og ákvað að hitta
eldri bróður sinn, Frank. Hann
sagöi Frank hvað gerst hafði og
Frank ráölagði honum að fara til
lögreglunnar. Henry játti að það
væri skynsamlegast og yfirgaf
húsið við svo búiö.
Haglabyssu stoliö
Eftir að hafa eigrað um götur
bæjarins í tæplega klukkustund
bankaði hann aftur upp á hjá
Frank, sem var farinn út. Eigin-
kona hans kom til dyra og Frank
bað hana að lána sér haglabyssu.
Hún neitaði og sagði Frank hafa
bannað sér aö lána byssuna
nokkrum manni. Eftir nokkurt
þref bað Henry leyfis að skreppa á
salernið og leyfði mágkonan hon-
um það. í stað þess að fara á kló-
settið, læddist hann hins vegar
inn í geymslu þar sem byssan var
geymd, hrifsaði hana ásamt
nokkrum skothylkjum og stakk af
með byssuna án þess að mágkona
hans yrði þess vör. Áfangastaður
hans var Jackson Terrace.
Margaret kemst ’neim
Víkur nú sögunni aftur til
Margaretar. Hún var ekki lengi að
jafna sig eftir hnífslagið og tók
strax leigubíl heim til mannsins
síns. Thomas sat ásamt nokkrum
spilafélögum, drakk bjór og spil-
aði póker. Honum brá mjög er
hann sá ásigkomulag konu sinn-
ar. Eftir að hafa beðið kunningja
sína að yfirgefa húsið sagði Marg-
aret honum allt af létta og brást
hann mjög reiður við. í fyrsta lagi
hugðist hann hefna fyrir að
Henry hefði kokkálað hann og
reynt að stela frá honum eigin-
konunni. í öðru lagi hafði Henry
ógnað Margaret og veitt henni
töluverða áverka.
Morölö
En fátt varö um hefndir. Um
það bil klukkustundu síðar var
útihurðinni þeytt upp og Henry
stóð þar grár fyrir járnum með
hlaðna haglabyssu. Án þess aö
segja orð sté hann tvö skef inn í
forstofuna og hleypti af í andlit
Thomasar, sem var aðeins í 3ja
metra fjarlægð. Thomas lést sam-
stundis.
Margaret hrópaði upp yfir sig
og kastaði sér yfir eiginmann
sinn, en Henry reif hana upp á
hárinu og dró út úr húsinu. Bíll
ók framhjá í sama mund og
stöðvaði Flenry hann og neyddi
bílstjórann með haglabyssunni til
að láta sig hafa bílinn. Henry ók
með gísl sinn norður í átt að Ab-
erdeen, en var stöðvaður við veg-
artálma eftir um klukkustundar
akstur, enda gerði bíleigandinn
lögreglunni viövart.
Henry hafði nokkrar mínútur
til að bregðast við og spurði
Margaret hvort hún myndi ekki
vitna með sér gagnvart réttvís-
inni. Hún laug að hún myndi
gera það.
Þegar lögregluþjónn stöðvaði
bílinn hljóp Margaret út úr bíln-
um og hrópaöi: „Hann drap
manninn minn."
Engin miskunn
Mál Henrys Burnett var tekið
fyrir í júlí árið 1963. Sakargiftir
hans voru margfaldar: morðtil-
raun, morð, bílstuldur o.fl. Verj-
andi hans reyndi að bera við geð-
veiki um stundarsakir í skjóli
ástríðu, en það hlaut ekki hljóm-
grunn. Henry var fundinn sekur
um öll ákæruatriði og dæmdur til
dauöa. Systir hans var leidd öskr-
andi út úr dómhúsinu þegar
dómurinn var lesinn upp, en eng-
in svipbrigði sáust á Henry.
Hann var fluttur í alræmda
„dauðageymslu" Craiginches-
fangelsisins.
15. ágúst 1963 var Henry leidd-
ur í snöruna. Hann sýndist mjög
yfirvegaður og neitaði viskílögg
áður en dómnum var fullnægt.
Klukkan átta um morguninn féll
hlerinn og einni mínútu síðar var
líkami hans lífvana, en nafn hans
varö ódauðlegt í skoskri réttar-
sögu. Henryjohn Burnett var síð-
asti maðurinn sem var hengdur í
Skotlandi.