Tíminn - 09.03.1996, Blaðsíða 16

16

Laugardagur 9. mars 1996
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Eftirvænting
Þaö er gott aö geta fundiö til til-
hlökkunar af litlu tilefni. Viö,
sem höfum fundiö fyrir þannig
tilfinningu og væntingum, vit-
um hvaö þaö gefur okkur mikiö
aö finna slíkar kenndir fara um
okkur. Þess vegna kunnum við
aö meta þaö, ef draumar okkar
og langanir veröa aö veruleika,
og bíöum venjulegast í ofvæni
eftir því aö geta látið þaö sem
viö áætlum og vonumst eftir fá
sjálfstætt líf og tilveru.
Ef viö viljum halda í þær
kenndir sem tengjast tilhlökk-
un, þá er nauðsynlegt aö efla
þær og rækta. Til þess aö slíkt
megi verða er mikilvægt að viö
áttum okkur á því aö það er í
raUn ekkert í tilverunni sjálfgef-
iö eöa sjáifsagt. Best er að muna
að fyrir öllu þarf aö vinna og
venjulegast kostar ræktun
markmiöa okkar okkur tölu-
veröa fyrirhöfn og tíma.
Það getur veriö mjög
skemmtilegt og uppörvandi aö
finna til tilhlökkunar um lengri
eöa skemmri tíma og vita aö viö
erum aö vinna markvisst aö
þeim keppikeflum sem okkur
eru hugleikin. Þau okkar, sem
sjaldan eöa aldrei hafa upplifaö
það aö langanir okkar hafi oröiö
að þeim veruleika sem efni
stóöu til, hafa sjaldan fundiö
fyrir óvæni eöa eftirvæntingu.
Það er sorglegt, því það er á
margan hátt sérstakt aö upplifa
slíkar kenndir og ekki verra aö
þær fái líf og dafni eins og efni
standa til.
Öll tilhlökkun, sem er óraun-
sæ og draumkennd, er afleidd
og getur skapaö meö okkur van-
líöan og vonleysi. Ágætt er aö
kunna aö njóta lífsins og upp-
lifa eftirvæntingu og von. Þaö,
sem viö þráum og stefnum aö,
veröur þó aö vera innan vissra
skynsemismarka. Sum okkar
eiga erfitt meö aö vera þolin-
móö og sýna biölund þegar
mikið stendur til. Væntingar
okkar eru það miklar aö það
veldur okkur vandræöum ef viö
sjáum ekki fyrir endann á því
sem við vonuöumst eftir, en
fengum ekki vegna þess aö það
stóðst ekki raunveruleikann
sjálfan.
Væntingar eru af hinu góba
og það er skemmtilegt og upp-
örvandi andlega sem félagslega
aö vera hlaðin eftirvæntingu
vegna einhvers sem viö trúum
aö geti verið áhugavert og
ánægjulegt. Viö verðum þó aö
passa okkur á því aö skapa von-
ir og væntingar hjá öðrum án
þess aö viö vitum hvort það,
sem vonast er eftir og tilhlökk-
unina skapar, veröur staöreynd
í lífi viðkomandi og tilveru.
Hyggilegast er að viö séum var-
kár, þegar við gefum öörum
vonir sem fylgt geta eftirvænt-
ing og tilhlökkun.
Þaö er öruggt mál að það gef-
ur lífinu gildi á marga vegu að
kunna aö vænta einhvers og að
hafa hæfileika til þess aö láta
drauma sína rætast. Á hinn bóg-
inn er ömurlegt ef aðrir verða til
þess aö vekja hjá okkur tilhlökk-
un og óvæni, sem stenst svo
ekki væntingar okkar og vonir.
Við verðum hamingjusamari og
öflugri, ef við finnum fyrir ein-
hvers konar eftirvæntingu varð-
andi lífið og tilveruna.
Höfnum því áhugaleysi og
deyfö í sammannlegum sam-
skiptum, en örvum með okkur
tiltrú á vonarbirtu væntinga og
ávinninga okkur öllum til
handa. ■
:fW»í» KROSSGATAN NR. 10
fHl Leikskólar
'V Reykjavíkurborgar
Leikskólastjórar
Stööur leikskólastjóra viö leikskólana Fellaborg viö
Völvufell, Foldakot viö Logafold, Hagaborg viö Forn-
haga, Kvistaborg viö Kvistaland og Stakkaborg viö
Bólstaöarhlíö eru lausar til umsóknar.
Umsóknarfrestur er til 25. mars nk.
Leikskólakennaramenntun er áskilin.
Nánari upplýsingar gefa Bergur Felixson framkvæmda-
stjóri og Margrét Vallý jóhannsdóttir deildarstjóri í síma
552-7277.
Dagvist barna
Hafnarhúsinu, Tryggvagötu 17, sími 27277
Á EFTIR BOLTA
KEMUR BARN...
"BORCIN OKKAR OG BÖRNIN 1 UMFERDINNI- JC VÍK
LAUSN A GATU NR. 9
ii==51 LOK 7/ fe‘j- st6k *7 C,RiP V M OfltASI UAKoT F Æ HALOA w 11 ‘5 '0 L SYlfi
L £ / K u z T F H H / S s.r'iRi B
£ / 1 n r"JÚKA /vtTTlA L 1 k fi METl KÓlOuK K L
'iOUuri &1 6ALA 6KÍHST F/ÍOA s 'A íC ti t\ R fJÖLO■ irLíL.. PyMum s K A K 1 N w S YIK fónuK k Æ
W Æ T T n. íT ÍiwKíiR MlUcifi. S /V 'f\ K fi Dut - LLw, i B7 H fi R 1
X A T fi H ÓGG KYtxr S T tí D'iKl MAKuOr uKlMrl h £ w SLfrru GELT fi Gf f\ SYr/CuR 'b
miOHii iM | iuííii F lk h f\ R 1 TlT- LíiSu KílSTlR R M ír L / rl rz íkyamp OÍKKT Gr U T L
"'o f) <ir/AR P R '0 F STIUlR K '0 Pt K Gu6 YlO- MlírA * S HUbn <*AfT- s '0 N
,K U k. A SKAÖI AKCSTA d // LÁC >EfA fi K 'I fi TjJA/W- *“*• V •• 0 T N fjAfi- LÆSiÍj
600 SA AKAfA// '1 & flAÍ S T fi P / íl /v HrflfAR SKlr/r/ K U T fi R fftA AfTuR fi F
1,æJ 5 T fi- SKjfuSn 'tL'Ar IL / B ft ÍKAIAA OtA HOKK'lfí /f u M3 fi R |M £ K i
SKHOKK | iTulA V 1 ti fi ti KROTAR. SÍÍLUiK R, 1 s s fi fí It/r/ uTArt L/ T fi iKkiYiH R
'8 0 1 stn KúíuH R '0 1 rfHK TIL Hs fi u M SKÆOOl fíf.iK 'A 1 SKiP KOMAsr u H 0 B
tí l* T V K u B fi A —> M U N k 1 fi H AUOufl r íiRJZA h
7 Súo- flyjtr 5 K fi K fi H'aA s r P V LTAÁC- AR. R 'fi R Æ L
1 m 1 HÓPuR ) !AUS Hdók V vSmT T srv/íoot MJz-BAH r li T^- 4

ArtD \ U'l ZAFTflk
144 sl S/BIIY
tiÖRFAÍCs RlTuR
Mkl HíiYtí J- uRHAR 5, 0 W
láÆm TALA PLLLL- komuYH
TuTTöu
] c H L l e 7- VÆLA arMlR,- f'ÓRuU FóöRs FR'A
n HLYKK Hóliai
SLfiPP- LklK 1 4 V S'JSíjG-. uÁi/iJr/ bLYfJAN r 1 fiRfíAé s ‘AL'lT HRút- LfiMB
sma- KÖd&Lfi
• FLJOT KROPP DÖPuR
RlSPÆ SJlK H'Afl
R'AFA VAeúð REIKN- /r/&lWW b EKKl
SKYrf- StM/ hhrr- r/tKfriOuk MtNim LEJR
w~ A L0l£ f MÍ)W o- U L-L Bi'fiSfi L ArUy FQ6
HRÆTT SlftMT
mikill J löRfi
TVKW /lÆ/rlfóKA H- 'oOl R IkU 3 GArl(i[).R
| 6,lt.i P HRYÍÍ-6 gllði
h QRufú HÖKU DlMMA
LA<k- voP/t ] KBYfíSLA S'AR
mm HRlHfi z ftSðK/i HfVoP drykk- uR
UM - 6 TAHGr
EhLfíST SKfiuT K'Ami MfiiYrlS- rYfifrl
M/tLlR T 'A R KlSu ÓSKu/lDf BlEtt STEiiyH
St'oaa J LurJOfi- u/YGl
Ky m in(k PRMTA HkuHrl- F/f-ILl H L'ofiiR
UTfiH 51 L nRW f-IKA
SÓL l M ST)F HfMfi 1 HBT
fftOfil Sl'A
W L£IK- tÆKi ÓTTAíT 'fi VÖXT- uR
hWLL HfiJLOA 0 a. Vlfi&ÓT &ELTI