Tíminn - 23.03.1996, Blaðsíða 15

Laugardagur 23. mars 1996
---x.-----
TOltllli Xfl Th|
15
„Af hverju ertu ekki í
neinum nærbuxum?!"
9. maí 1989 var lögreglunni í
Pompano Beach, Flórída, til-
kynnt um byssuskot í fjöl-
býlishúsi klukkan 5 um
morguninn. Dominick Di-
perna yfirfulltrúi var kom-
inn á stabinn ásamt tveimur
starfsfélögum 5 mínútum
síöar. Fjöldi manns haföi
safnast saman fyrir framan
blokkina.
„Hvaö er aö gerast?" spuröi
Diperna. Tvær konur gáfu sig
fram, önnur um þrítugt en hin
á táningsaldri. „Þaö var ég sem
hringdi. Ég heiti Maria Tomas
og þetta er dóttir mín, Evange-
line."
Diperna bjó sig undir aö
spyrja næstu spurningar, en
komst ekki til þess. „Ég held aö
þau séu dáin," sagöi Tomas.
„Hver?"
„Fólkiö sem viö gistum hjá.
Viö vorum gestkomandi. í
íbúö 3."
Lögreglan hraöaöi sér inn í
íbúöina. Dyrnar voru opnar.
Diperna kveikti ljós og sá
mann liggjandi á gólfinu með
svöðusár á höfði. Hann var á
lífi, en illa haldinn. Hjúkrun-
arlið hóf strax aðhlynningu,
en Diperna og félagar fundu
annan mann, látinn, og viö
hlið hans meövitundarlausa
konu. Hinn látni hét Rodney
Grant en hin fórnarlömbin
Tonia Allen og Michael Jame-
son, hálfsystkin. Ungur sonur
Toniu hafði einnig búið í íbúð-
inni, en Maria bjargaði honum
og fór með hann í næstu íbúð.
Gestur í íbúöinni
Að sögn Mariu Tomas hafði
hún veriö gestkomandi hjá
vinkonu sinni, Toniu. Hún var
í fastasvefni þegar hún vakn-
aði viö skarkala. Síöan upphóf-
ust átök og formælingar.
„Þekktirðu rödd gestsins?"
spurði Diperna.
„Já, þetta var Darryl Richard-
son, fyrrverandi kærasti
Toniu."
„Sástu hann?"
„Nei, en ég þekki rödd
hans."
Samkvæmt því sem Maria
Tomas haföi heyrt, hafði Darr-
yl skotið Toniu þar sem hún lá
með barni sínu. Áður hafði Ri-
chardson skotið Jameson og
fleiri skot heyrðust úr þriðja
herbergi hússins. Þegar yfir
lauk, heyrðust ekki önnur
hljóð en barnsgrátur. Maria og
Evangeline voru dauðhræddar
um að byssumaðurinn ryddist
inn til þeirra og tæki þær af lífi.
Þeim létti því mikið þegar þær
heyrðu að hann yfirgaf húsið
með hurðaskelli. Þær flýðu
með barnið inn í næstu íbúð
og hringdu þaðan í lögregluna.
Ástríbuglæpur?
Maria sagði að Tonia og
Darryl Richardson hefðu
kynnst hálfu ári áður, en Ton-
ia hefði nýlega slitið samband-
inu. Maria vissi að Richardson
var æfur vegna þessa og af-
brýðisemi hans svo mikil að
hann njósnaði um hvert fót-
mál fyrrverandi kærustu sinn-
ar. Spurningin, sem lögreglan
stóð frammi fyrir, var hvort
Darryl Richardson.
heiftarleg afbrýðisemi hefði
verið orsök morðsins/morð-
anna, eða hvort eitthvað fleira
hékk á spýtunni.
Um klukkustundu síöar var
hringt í Diperna af stöðinni og
honum sagt að Darryl Richard-
son væri búinn að gefa sig
fram.
Önnur saga
Richardson staðhæfði að
hann hefði fengið upphring-
ingu frá Toniu fyrr um kvöldið
SAKAMAL
og hún sagt honum að hún
myndi koma og ná í hann síð-
ar um kvöldið. Hún hefði stað-
ið við það og þau hefðu farið
saman heim til Toniu þar sem
hún leigði með vini sínum,
Grant. Þegar þangað var kom-
ið, lá hálfbróðir Toniu sofandi
í sófa í herbergi Toniu. Ri-
chardson sagði að þau hefðu
nánast afklæðst, en skyndilega
hefði harkalegt bank á hurðina
breytt atburðarásinni. Tonya
bað hann að fela sig inni í
klæðaskáp, en um leið hafði
Rodney Grant, sambýlismaður
Toniu, ruðst inn og öskrað á
Toniu. Grant hafði tekið eftir
hvítri skyrtu Richardsons liggj-
andi á gólfinu og spurt hver
ætti hana. Tonia sagði einn af
vinum bróður síns vera eig-
andann, en þá reif Grant hana
úr náttbuxunum. „Af hverju
ertu ekki í neinum nærbux-
um?" hafði Grant öskrað og
Um þab bil er yfirheyrslunni lauk bárust þau tíöindi
frá sjúkrahúsinu aö bœbi Tonia Allen og Michael
Jameson hefbu látist afsárum sínum.
Diperna sá strax ab Richardson var ab Ijúga, enda
ekkert samrcemi í sögu hans. Hann spurbi því beint
hvort Richardson hefbi vitab ab þab voru fleiri i íbúb-
inni þessa nótt.
það næsta sem Richardson
heyrði voru skothvellir. Þá
sagðist Richardson hafa stokk-
ið út úr skápnum og reynt að
ná byssunni af Grant. Systkin-
in lágu þá meövitundarlaus í
blóði sínu. Áður en yfir lauk
hljóp skot úr byssunni og
Grant hné máttvana niður.
í skelfingu sagðist Richard-
son hafa flúið af vettvangi,
enda ekki hugsað rökrétt.
Mótsagnir
Um það bil er yfirheyrslunni
lauk bárust þau tíðindi frá
sjúkrahúsinu ab bæði Tonia
Allen og Michael Jameson
hefðu látist af sárum sínum.
Diperna sá strax að Richard-
son var að ljúga, enda ekkert
samræmi í sögu hans. Hann
spurði því beint hvort Richard-
son hefði vitað að það voru
fleiri í íbúðinni þessa nótt, en
hann neitaði.
Nokkur atriði í frásögninni
stóðust engan veginn tækni-
lega. í fyrsta lagi fannst engin
byssa. í öðru lagi fannst engin
hvít skyrta. í þriðja lagi hafði
Richardson sagt að Tonia hefði
læst að sér, en það var ekki
hægt ab læsa íbúðinni að inn-
an. í fjórða lagi var ekkert pláss
í skápnum fyrir mann að fela
sig.
Þá kom fleira til. Bæði Tonia
og Jameson höfðu verið full-
klædd þegar þau fundust.
Darryl Richardson var því
handtekinn að þessu öllu sam-
anlögðu, grunaður um þrefalt
morð.
Bróðirinn til verndar
Maria Tomas var aftur yfir-
heyrð af lögreglunni og sagði
hún að Tonia hefbi bebið
bróður sinn að gista hjá sér af
því ab hún var hrædd við Ri-
chardson. Hún var þó treg til
að segja lögreglunni allt af
létta af ótta við Richardson.
Diperna fullvissaði hana um
ab Richardson yrði bak við lás
og slá það sem eftir væri æv-
innar.
Eitt þýðingarmikið vitni gaf
sig síðar fram í málinu. Lög-
reglumaður, sem Richardson
hafði talaö við skömmu fyrir
morðin, hafbi hitt Richardson
og sá síðarnefndi spurði hann
spjörunum úr hvernig and-
rúmsloftib væri innan veggja
fangelsisins. Þetta styrkti enn
grunsemdir um að hann heföi
skipulagt morbib meb góbum
fyrirvara og spáb í afleibing-
arnar.
Til ab gera langa sögu stutta
var Darryl Richardson fundinn
sekur um þrjú morö og dæmd-
ur í margfalt lífstíðarfangelsi.
Dominick Diperna.