Tíminn - 30.03.1996, Blaðsíða 14

14
rWIIIMIUIíiI'ILU.
*ar y*W W
Laugardagur 30. mars 1996
Hann skorti hugrekki til sjálfsvígs, en fann aöra leiö:
Framdi morb til ab
verba tekinn af lífi
Sakamál vikunnar er
meö þeim dapurlegustu
og sérkennilegustu í
réttarsögu Walesbúa. Freder-
ick Cross var haldinn lífs-
leiba og dreymdi um at> yf-
irgefa þennan heim. Á ný-
ársdegi 1955 tilkynnti eigin-
konan honum aö hún væri
skilin aö skiptum viö hann
og flutti til elskhuga síns
meö tvö ung börn þeirra
hjóna. Þrátt fyrir aö hann
grátbæöi hana aö skipta um
skoöun, ansaöi hún engu og
Cross var skilinn einn eftir á
heimili sínu í Great Har-
wood, Staffordshire.
Næstu dagar fóru í drykkju-
skap og aöra óreglu. Cross rit-
aði konu sinni bréf þar sem
hann bað hana í örvæntingu
að snúa aftur, en fékk ekkert
svar. Cross missti lífslöngun-
ina með öllu og reyndi aö
fremja sjálfsmorð með því að
taka inn bunka af svefntöfl-
um. Það eina sem hann upp-
skar vegna þeirrar tilraunar
var hausverkur og uppsögn úr
vinnunni.
Cross var 33 ára gamall og
frá Lundúnum. Hann ákvaö
að reyna aftur að binda enda á
líf sitt með því að taka inn
rottueitur, en þegar til kom
þoröi hann ekki að stíga skref-
ið til fulls. Þá fékk hann aðra
hugmynd. Ef hann fremdi
morð og játaði, þá myndu ör-
lög hans verba henging. Það
eina sem hann þurfti að gera
var að finna sér fórnarlamb og
bíða eftir böölinum.
Saklaust fórnar-
lamb
Um það bil 40 mílum frá
heimili Cross bjó hinn 28 ára
gamli Donald Lainton trygg-
ingasali. Föstudagsmorguninn
Donald Lainton.
SAKAMAL
Frederick Cross var 33
ára gamall og frá
Lundúnum. Hann
ákvaö aö reyna aftur
aö binda enda á líf sitt
meö því aö taka inn
rottueitur, en þegar til
kom þoröi hann ekki
aö stíga skrefiö til fulls.
Þá fékk hann aöra
hugmynd. Efhann
fremdi morö og játaöi,
þá myndu örlög hans
veröa henging. Þaö
eina sem hann þurfti
aö gera var aö finna
sér fórnarlamb og bíöa
eftir böölinum.
25. febrúar reis hann árla úr
rekkju og leit út um gluggann
til að gá til veðurs. Snjóbylur
reið yfir Wales þennan dag og
hann var óviss um að komast í
vinnuna. Eftir ab hafa haft
samband viö veðurstofuna
sýndist honum sem gerlegt
væri að komast til Marple, þar
sem fyrirtækið var til húsa.
Hann var hálfnaður á leið
sinni, þegar vebrið versnaði
skyndilega með þeim afleið-
ingum að bíllinn festist í
snjóskafli, rétt við Staffords-
hire. 111 örlög biðu trygginga-
salans.
Hann yfirgaf bílinn og labb-
aði nokkur hundruð metra
inn á krá sem var skammt frá
heimili Cross. Þar hringdi
hann í vinnuveitendur og að
því búnu fékk hann sér drykk
á barnum. Eftir skamma stund
gekk Cross að aðkomumanni
og fór að ræða óvebrið í vin-
gjarnlegum tón. Upp úr því
hófst kunningsskapur mann-
anna tveggja. Lainton var orð-
inn svangur eftir volkið og
hugðist panta veitingar á
kránni.
Þar var engan mat að fá og
Cross bauð honum heim til
sín í hádegisverö. Þáði Lain-
ton boðiö.
Það, sem næst gerðist, er
ekki með öllu ljóst, en sam-
kvæmt frásögn Cross voru þeir
um það bil hálfnaðir á leið
heim til hans, þegar Cross dró
skæri upp úr vsaanum og
ákvað ab fullkomna ætlunar-
verk sitt. Hann stakk Lainton
hvað eftir annað, í hjartað,
hálsinn og magann. Lainton
hné andvana niður í blóði
roðinn snjóskafl. Það þyrmdi
yfir Cross ab ódæðinu loknu
og hann gat ekki hugsað sér ab
gefa sig strax fram við yfir-
völd.
Hann gekk því heim og sett-
ist í hægindastól sinn í stof-
unni og hugsaði um hvað
hann hafði gert.
Á sama tíma gekk ungt par
fram á líkið í snjónum og lét
lögregluna vita. Eftir að hafa
haft samband við kráareigand-
ann og fengið staðfest að
Cross hefði orðið honum sam-
ferða út, bankaði Tucker yfir-
fulltrúi á hurðina hjá Cross,
sem sat dauðadæmdur í orös-
ins fyllstu merkingu. Cross
kom í alblóðugum fötum til
dyra og sagbi einfaldlega: „Ég
drap hann."
Hafnaði
lögfræðingi
Við yfirheyrslur sagöi Cross
hina undarlegu sögu sína.
Hann lagði ríka áherslu á að
morðið hefði ekki verib framið
í ágóðaskyni, heldur einungis
til að fullnægja þörf sinni að
deyja. Hann sagbist einskis
sakna frá þessu jarðlífi, en
sagðist harma að blásaklaus
maður hefði þurft að deyja.
Hann hafnabi jafnframt rétti
sínum að hafa lögfræöing sér
til fulltingis. Cross játaði ætíð
staðfastlega á sig glæpinn og
ljóst var í hvað stefndi.
Skömmu áður en taka átti
Cross af lífi í gálganum varb
hann skyndilega gripinn gam-
alkunnugum ótta við dauð-
ann; sama ótta og hafði komið
í veg fyrir að hann svipti sig
lífi.
Hann hafði samband við
móður sína, sem m.a. skrifaði
ráðuneyti og Englandsdrottn-
ingu bréf og allt var gert til að
taka máliö upp aftur. Það bar
ekki árangur og Cross var
aumkunarverð taugahrúga
þegar hann var leiddur að
hengingarstað haustið 1955.
-BÞ
Bolir gegn
fíkniefnum á
Shellstöðvunum
Nemendur í Myndlista- og
handíðaskólanum hafa hann-
að boli fyrir unga fólkib þar
sem þemað er baráttan gegn
fíkniefnum. Bolirnir verba til
sölu á Shellstöðvunum og
rennur ágóði af sölunni
óskiptur til stuðnings Jafn-
ingjafræðslu framhaldsskól-
anna.
Jafningjafræðslan er átak sem
Félag framhaldsskóla hefur
hrundið af stab í samstarfi við
Menntamálaráðuneytið og mið-
ar ab því að vekja ungt fólk til
umhugsunar um þá áhættu sem
fylgir neyslu fíkniefna. Sú leið
aö unglingar miðli jafnöldrum
sínum upplýsingum um skað-
semi fíkniefna hefur verib farin
sumstaðar í nágrannalöndun-
um með góöum árangri. Jafnin-
gjafræbslan er því mikilsverð
vibbót við það forvarnarstarf
sem fyrir er hér á landi.
Hjá Skeljungi hf. var ákveöið
ab styrkja framhaldsskólanema
í þessari baráttu gegn fíkniefn-
um. Að höfðu samráði við Félag
framhaldsskóla var ákveðib ab
framleiða boli með áprentuðum
skilaboðum Jafningjafræðsl-
unnar. Bolirnir eru skreyttir
með myndum sem nemendur í
Myndlista- og handíöaskóla ís-
lands geröu sérstaklega fyrir
Jafningjafræðslu framhaldsskól-
anna og fór áprentun þeirra
fram hjá fyrirtækinu Merkis-
mönnum í Reykjavík. Fjórar
mismunandi gerðir af bolum
hafa verið framleiddar og veröa
þeir seldir á Shellstöðvunum.
Bolirnir kosta 790 krónur og
eins og áður sagði rennur allur
ágóbi af sölu þeirra til Jafn-
ingjafræbslu framhaldsskól-
anna. ■
Nýju bolunum hefur nú verib dreift á Shellstöbvarnar. Fulltrúar jafningjafrcebslunnar, þeir Atli Þór Albertsson,
Magnús Árnason og Cunnar Ómarsson, voru vibstaddir þegar sala á bolunum hófst í Shellstöbinni í Suburfelli í
Breibholti.