Tíminn - 25.05.1996, Blaðsíða 9

Laugardagur 25. maí 1996
9
Hofsvallagata 15-23
„ Varöveislugildi þessara húsa er mikib, bœöi listrœnt og menningarsöguiegt. Þaö er því mikilvœgt
aö þeim sé œtíö vei viö haldiö í upprunalegri mynd," er umsögn arkitekts húsadeildar. Húsin aö
Hofsvallagötu 15-23 voru byggö af Byggingarfélagi alþýbu áriö 1937 eftir teikningu Gunnlaugs
Halldórssonar arkitekts og eru hluti eins fyrsta skipulags sem gert var í anda nytjastefnu (funkis) á
íslandi.
Laugavegur 33b
„Húsiö aö Laugavegi 33b er mjög sérstœtt fyrirþœr sakir aö þakiö á því er steinsteypt. Þar sem
þetta er eina íbúöarhúsiö í Reykjavík frá upphafsárum steinsteypualdar meö slíku þaki, er varö-
veislugildi þess íóbreyttri mynd mikiö. Þaö er því mcelst til þess aö þaö veröi ekki klœtt bárujárni,
heldur veröi allur frágangur á þakinu meö þeim hœtti aö þaö haldi sérstööu sinni," er umsögn
arkitektsins. Húsiö er byggt áriö 1916 af Guöríbi jónsdóttur. Átta árum áöur eignaöist hún húsiö
aö Laugavegi 33, sem faöir hennar, jón Bjarnason skipstjóri, byggöi áriö 1902.
íar í 60 ára búð
Garbastræti 25
„Sem hluti Grjótaþorps er varöveislugildi Garöastrœtis 25 sérlega mikiö. Húsin þar hafa hvert af
ööru veriö aö ganga í gegnum endurnýjun lífdaga og er mikilvœgt aö eins fari meö Garöastrœti
25, þar sem þaö er hluti af framhliö Grjótaþorps," er umsögn arkitekts. Húsiö byggbi jón Einar
jónsson prentari áriö 1984. Um aldamótin bjó þar Borgþór jósefsson bœjargjaldkeri og var þaö
lengi síöan kallaö Borgþórshús. Viöbyggingu úr holsteini fékk húsiö viö noröurenda áriö 1945.
Taliö er aö húsib hafi veriö forskalaö og gluggum þess breytt þaö sama ár.
á Grettisgötu
lán séu veitt í þannig verkefni. „En
við erum líka að víkka út það sem
heitir húsverndarstefna í borginni,
þannig að hún taki ekki eingöngu til
ævagamalla timburhúsa, heldur
einnig byggðamynsturs og þá jafnvel
nýrri gerða af húsum sem talin eru
einkennandi fyrir ákveðin tímabil."
Hús á Laugavegi 33 B segir Bryndís
líka einstakt í sinni röð að því leyti,
að það er eina íbúðarhúsið í Reykja-
vík frá byrjun steypualdarinnar sem
er með steyptu þaki. Arkitektinn hafi
líka lagt áherslu á að þetta steinþak
fái að halda sér þegar húsið verður
gert upp. Hálf önnur milljón var lán-
uð vegna þessa húss.
Stærsta lánveitingin, 4,6 milljónir,
er vegna Bræðraborgarstígs 20. Þar
segir Bryndís stefnt að miklum end-
urbótum. Bæði sé húsið töluvert illa
farið og auk þess sé meiningin að
samræma útlit þess. En í áranna rás
hefur verið byggt nokkrum sinnum
við húsið án þess að heildarsvipur
þess væri hafður nægilega í huga.
Að sögn Bryndísar er fólki, sem
áhuga hefur á að endurgera húsin
sín, heimilt að leita til Árbæjarsafns
um ráð og leiðbeiningar um það
hvernig best verði staðið að slíku og
hvert helst sé að leita um aðstoð.
Þetta geti fólk allt eins gert þótt það
hafi ekki sent inn lánsumsóknir.
Lán Húsverndarsjóðs segir Bryndís
bera sambærilega vexti og gerist á
lánamarkaðnum. Á hinn bóginn séu
þau til miklu lengri tíma heldur en
bankalán almennt eru. Lánin séu
eingöngu veitt þeim sem hyggjast
gera hús sín upp í upprunalegri
mynd.
Auk framangreindra húsa voru
veitt lán til: Verkamannabústaða við
Hofsvallagötu 15-23 tæplega 3,4
milljónir, Lækjargötu 6 B, tæplega
2,5 milljónir og Garðastrætis 25 1,5
milljónir króna. ■
Andlegur stafkarl
í Tímanum í gær
í Tímanum í gær birtist ákaf-
lega einkennileg grein, svo ekki
sé nú meira sagt, eftir Pjetur
Hafstein Lárusson. í þeirri grein
er nánast allt rangt, — utan
hvab að rétt er með farið að
Hveragerði er landfræðilega séð
í Ölfusinu. Um orðfæri hans í
sambandi við golf þarf ekki að
hafa mörg orð, enda lýsa þau
best andlegu ástandi mannsins.
Þó get ég ekki stillt mig um eitt
dæmi: Hafi Þorsteinn flugkappi
Jónsson verið höktandi með
annan fótinn í gröfinni síðast-
libna hálfa öld, þá hlýtur grein-
arhöfundurinn að vera aftur-
ganga aftan úr svörtustu forn-
eskju.
Eitt af því sem Pétur tekur
sem dæmi um yfirgang golfara
LESENDUR
í sambandi við landrými er
héðan úr Gufudal í nágrenni
Hveragerðis. Pjetur segir að þar
hafi golfarar fengið í hendur
bréf frá einhverri frímerkjas-
leikju 1 landbúnaðarráðuneyt-
inu. Þetta er ákaflega einkenni-
legt orðfar, þar sem þessi frí-
merkjasleikja er enginn annar
en sjálfur landbúnaðarráðherra
sem skrifaði undir þetta bréf.
Seinna í ritgerð Pjeturs tekur
hann fram að hann telji víst ab
treysta megi landbúnaðarráb-
herra í þessu máli! Þá segir líka
að þess sjáist hvergi stað í lög-
um að hægt sé að hrekja bænd-
ur af jörðum. Ábúendurnir sem
Pjetur talar um að sé verið að
hrekja burtu af jörðinni hafa
aldrei búið í Gufudal. Hitt er
annað mál að fólkið í Reykja-
koti II hefur nytjað hluta af
túnunum í Gufudal. Þetta sama
fólk, 5 manna fjölskylda, hefur
verið með lögheimili í Reykja-
koti II til margra ára, þangað til
að fjögur þeirra fluttu lögheim-
ilið í Gufudal í nóvember 1995.
Ég leyfi mér að efa að það hafi
verið gert með heimild landeig-
enda, ríkisins. Tel ég það með
ólíkindum að hægt sé að leika
slíkan leik án þess að þab sé
ámælisvert.
Á öðrum stað í þessari furðu-
legu grein segir að ríkib hafi
leigt þessa jörð bændum til lífs-
viðurværis. Staðreyndin er að
ekki hefur verið búið hefð-
bundnum búskap í Gufudal
síðan um eða upp úr 1960. Þar
hefur hins vegar verib rekin
garðyrkjustöð. Lífsviburværið
sem fólkið er sagt hafa af jörð-
inni eru tveir túnbleðlar, hluti
jarðarinnar, sem fólkiö hefur
slegið. Það vill líka svo til að
húsbóndinn á þessum bæ er í
fullu starfi annars staðar. Mér
þykir því ótrúlegt ab þarna sé
um lífsviðurværi að ræða.
Að öðru leyti tel ég ekki
ástæðu til að fjalla meira um
þessa blaðagrein í Tímanum í
dag. Hins vegar væri forvitni-
legt að vita hvað rak þennan
aumingja mann til að skrifa
þessa fáránlegu vitleysu í Tím-
ann. Kom þar til þrýstingur frá
ákveðnum aðilum og gekk
hann í gildru þeirra?
Þórður Snœbjömsson,
Hveragerði