Tíminn - 30.05.1996, Blaðsíða 5

Éímmtudagur 3Ö. máí 199ó
•n ■ Vít-o-VTc?
5
Lenging skólaársins er talin
hættuleg fer&aþjónustunni og
gæti leitt til hruns í ferbaþjón-
ustu á landsbyggöinni sam-
kvæmt skýrslu hóps, skipuð-
um af samgönguráöherra, um
stefnumótun í feröaþjónustu.
í erindi sem Pétur J. Eiríksson,
markaösstjóri Flugleiöa, hélt á
ráöstefnu um stefnumótun í
ferðaþjónustu, kom fram að ef
tekin yröu upp vetrarorlof í
skólakerfinu á íslandi, yrði það
lyftistöng fyrir innlenda feröa-
þjónustu og vísaði þá til þess
möguleika aö nýta betur skíöa-
svæöi og hestaferðir og annað
sem misjafnlega er nýtt í ferða-
iönaöinum hér á landi.
í niöurstööu hópsins kemur
fram að núgildandi vinnulög-
gjöf sé hættuleg ferðaþjónust-
unni og henni þurfi að breyta til
aö skapa nauðsynlegt rekstrar-
öryggi í íslensku atvinnulífi.
Auk þess þurfi að lækka jaðar-
skatta og draga úr tekjutenging-
um, svo fólk fáist frekar til starfa
í ferðaþjónustu á opnum en
ekki svörtum markaði.
í máli Péturs kom fram að
ferðamennskan væri sýnd veiði
en ekki gefin og ekki væri sjálf-
gefið að ísland tolldi í tískunni.
Því væri nauðsynlegt að fylgjast
með straumum og stefnum í
ferðamálum erlendis.
Dýr votviðri
Hlutdeild íslands á helstu
mörkuðum erlendis er örsmá og
ekki hefur tekist að eyða þeirri
ímynd að hér sé vont veður og
hátt verð. Hins vegar kemur
fram í skýrslunni að styrkur ís-
lands á erlendum ferðamarkaði
sé títtnefndur hreinleiki, nátt-
úra og menningarleg sérstaða,
en auk þess ímynd ævintýra,
óvenjulegrar afþreyingar, ör-
yggi á tímum glæpa og hryöju-
verka og kyrrlátrar víðáttu.
Hins vegar sé skortur á fjár-
magni til markaðssetningar er-
lendis og vanþekking innan
ferðaþjónustunnar hverjir
markhópar okkar séu.
Ættræknin
Hagsmunaaðilar ferðaþjón-
ustunnar vilja að íslendingar
sæki ísland heim í enn ríkari
mæli en síðustu ár. Helstu veik-
leikar í ferbaþjónustu á innan-
landsmarkaði eru m.a. taldir
vera ónóg aöstaða og afþreying
fyrir börn og verðlag. Hins veg-
Landkynningarskrifstofur í útlöndum og fjölga þeim sem sœkja ísland heim:
Lenging skólaárs yrði
ferðaþjónustu háskaleg
ar kemur fram að ferðaþjónust-
unni er akkur í ættrækni íslend-
inga, því heimsóknir til vina og
ættingja séu algengar.
Háskólamenntun
Talið er æskilegt að í boði
verði menntun í ferðaþjónustu
á háskólastigi innan deilda sem
þegar eru fyrir hendi. Þá skuli
kanna möguleika á menntun
leiðsögumanna á háskólastigi,
m.a. til að sérfræbingar á ýms-
um sviðum geti bætt við sig
leiðsögunámi. Einnig verði að
efla nám á framhaldsskólastigi.
Þá þurfi að stuðla að rannsókn-
um á sviði ferðaþjónustu og
koma upp gagnamiðstöð er
safni mikilvægum grunnupp-
lýsingum um ferðaþjónustu.
10 ára áætlun
Talið er rétt að kynning á
stærstu mörkuðum íslands er-
lendis — V.-Evrópu, Norður-
löndum og N.-Ameríku — verði
styrkt, kynning íslands í Austur-
löndum fjær aukin og hafin
sókn í Austur-Evrópu. Til þessa
láti stjórnvöld semja aðgerða-
áætlun til næstu tíu ára í mark-
aðsstarfi. Auk þess verði land-
kynningarskrifstofur opnaðar á
næstu árum í Bretlandi, Frakk-
landi og Skandinavíu og ab
ferðamálafulltrúar starfi við
sendiráð íslands þar sem ekki
eru slíkar kynningarskrifstofur.
Vestur-íslendlnga heim
Stjómvöld eru hvött til að
beita sér fyrir skráningu fólks af
íslenskum uppruna í Vestur-
heimi og nýta þá kynningar-
möguleika sem skapast með
þátttöku í evrópska samstarfs-
verkefninu Routes to the Roots.
Þá verði samvinna við íslend-
ingafélög aukin og komið verði
á fót afþreyingu og þjónustu
sem hæfi brottfluttum íslend-
ingum, svo sem ættfræðiþjón-
ustu og sérútbúnum söfnum
sem skorti hér.
Framtíöarspá
Um 4000 störf eru nú í ferða-
þjónustunni og er talið að þau
geti orðið um 7000 árið 2005.
Þess má geta að þrátt fyrir nær
tvöföldun í umfangi greinar-
innar sl. áratug hafa áætluð árs-
verk nær staðið í stað.
Þá er stefnt í að jafna komu
ferðamanna yfir árið með skipu-
lögðum markaðsaðgerðum og
að þeim fjölgi um 8% árlega ut-
an sumartímabilsins. Stefnt er
að 8% fjölgun á ári á dagsferða-
mönnum með skemmtiferða-
skipum. Gistinóttum fjölgi ár-
lega um 4% að meðaltali og ár-
lega verði 3% aukning á gisti-
nóttum innanlandsferða-
manna.
Talið er að þessi markmið ná-
ist ef tekið verður miö af þeirri
meginstefnu yfirvalda í ferða-
þjónustu sem nú hefur verið
mörkuð.
LÓA
Auösæld þjóöar
Fyrir skömmu var í sjónvarpinu
þáttur um tæknibyltingu á ís-
landi.
Meðal þess sem þar var upp-
lýst var að engar götur voru
malbikaðar í Reykjavík fyrr en
undir miðja öldina. Síöan var
það lengi svo, að ekki var geng-
ið frá götum og gangstéttum í
nýbyggöum hverfum fyrr en
áratugum eftir að íbúarnir
höfðu lokið við frágang húsa og
lóða.
Þótt þessi hægagangur fram-
kvæmda hafi tíðkast fram á síð-
ustu tvo til þrjá áratugi, hefur
slík bylting orðið að undravert
hlýtur að teljast. Þessa sér hvar-
vetna stað. Opin svæði hafa ver-
ið grædd upp eða þau lagfærð
þannig að sómi er aö og þegar
eitthvað fer aflaga er strax bætt
úr. Allir Reykvíkingar hafa hita-
veitu og svona mætti áfram
telja.
En nú er svo komið að enginn
virðist muna hvernig ástandið
var, öllum þykir það svo sjálf-
sagt sem þeir búa við í dag.
Um hvítasunnuna fór ég í
stutta ferð út fyrir bæinn og um
leið og ég virti umhverfið fyrir
mér hvarflaði hugurinn að því
sem sjónvarpsþátturinn hafði
opnað augu mín fyrir.
Það fyrsta sem ég velti fyrir
mér var hreinlætið við þjóðveg-
inn. Hér áður fyrr var þvílíkt
rusl og drasl við vegarbrúnir eða
í skuröum, að minnti á sorp-
hauga. Þá var hrundið af stab
átakinu Umgengni lýsir innri
manni og öllum ökumönnum
gefnir litlir plastpokar til að
hafa í bílum sínum undir rusl.
Vib stöku bóndabæ mætti um-
gengnin reyndar vera betri, eba
eitthvað gert til ab hylja óásjá-
Frá
mínum
bæjar-
dyrum
LEÓ E. LÖVE
legar vinnuvélar eða annað sem
búhyggnir menn fá ekki af sér
að farga. Nágrannaþjóöinar
hafa fljótvaxinn gróður til þess
að hylja slíka geymslustabi. Það
eitt er þó ekki nóg, menn þurfa
ab hafa sinnu á að hugsa um
umhverfið. Við hljótum að eiga
okkar ráb.
Eitt sinn ók ég yfir landamæri
Austurríkis til Italíu. Báðum
megin landamæranna var sama
landslagið og sama veðurfar, en
að líta heim að bæjum var svo
ólíkt, að helst minnti á svart og
hvítt.
Austurríkismennirnir virtust
leggja upp úr snyrtimennsku og
vel viðhöldnum eignum, laus-
um og föstum, en ítalskt um-
hverfi minnti mig helst á um-
gengni landa minna hér áður.
Ég held að það sé eitt óræk-
asta vitni auðsældar þjóða þegar
þær fara aö sinna umhverfi sínu
af natni og umhyggju.
Þær eru þá búnar að fullnægja
brýnustu nauðþurftum sínum
og farnar að hugsa um aðra þá
hluti sem gefa lífinu gildi. Ytri
aðstæðurnar og almenn vellíð-
an eru þá farnar að hafa þessi já-
kvæðu áhrif, því maðurinn er
nú einu sinni þannig gerður að
hann þarf alltaf að vera að og
reynir sífellt aö bæta sig.
Auðsæld íslensku þjóðarinnar
er sem betur fer farin að sýna sig
í umhverfinu og er það vel.
Hvernig getur þjóð sem fram-
leiðir besta og heilnæmasta mat
í heimi látið gestkomandi sjá
sóðaskap eða illa umgengni um
náttúruna?
Með því að veita gestum okk-
ar þá öryggistilfinningu sem því
fylgir að sjá snyrtimennsku í
hvívetna hljótum við að búa í
haginn fyrir okkur sjálf á öllum
sviðum mannlegra samskipta.
Sjálfsöryggi fylgir svo í kaup-
bæti.
Það er augljóst að íslendingar
búa við auðsæld þótt stundum
sé kvartað og kveinað. Ég held
að því fé sé vel varið sem fer til
þess aö bæta umhverfið, því
eins og umgengni lýsir innri
manni má alveg eins segja að
allt umhverfið lýsi innri manni.