Tíminn - 14.06.1996, Blaðsíða 10
10
Föstudagur 14. júní 1996
Sigríður Sigurbardóttir
Sigríöur Sigurðardóttir fœddist í
Steinmóðarbœ undir V.-Eyjafjöll-
um 14. febrúar 1945. Hún lést á
Landspítalanum 18. maí síðastlið-
inn og var útfór hennar gerð frá
Stóradalskirkju undir Eyjafjöllum
31. maí. Foreldrar hennar voru
hjónin Sigurður Sigurðsson, f.
1895, d. 1981, bóndi í Steinmóð-
arbœ undir Eyjafjöllum, og kona
hans, Sigríður Helga Einarsdóttir,
f. 1900, d. 1985, húsmóðir. Systk-
ini Sigríðar em Sigurður, f. 1930,
Einar, f. 1931, Ingjaldur, f. 1932,
María Lilja, f. 1933, og Hjalti, f.
1934.
21. september 1968 giftist Sig-
ríður Friðriki Guðna Þórleifssyni,
kennara og rithöfundi, f. 5.6.
1944, d. 31.7.1992. Dóttirþeirra
er HjálmfríðurÞöll Friðriksdóttir, f.
17.1. 1969, tónlistamemi, en
unnusti hennar er Aðalsteinn
Bjamþórsson, f. 3.12. 1964, raf-
virki.
Sigríður stundaði bamaskóla-
nám í V.-Eyjafjallahreppi og nám
t MINNING
við Tónlistarskóla Rangœinga,
lauk landsprófi frá Miðskólanum á
Selfossi ogstundaði jafnframtnám
við Tónlistarskólann í Reykjavík.
Hún lauk kennaraprófi frá KÍ
1966, tónmenntaprófi 1969 og
stundaði framhaldsnám við Deut-
schland Stadtliche Hochschule fiir
Musik und Theater im Hannover.
Sigríður var skólastjóri Tónlistar-
skóla Rangœinga 1973-87 og
kenndi við Foldaskóla í Reykjavík
1987-94. Hún kenndi við Dal-
brautarskóla í Reykjavík 1994-95
og Setbergsskóla í Hafharfirði
1995- 96.
Eftirlifandi unnusti hennar er
Valdimar Össurarson.
Elsku nafna mín.
Nokkur kveðjuorð langar mig
að setja á blað til þín, þegar leiðir
hafa skilið í bili. Þótt kynni okk-
ar hafi orðiö alltof stutt, bara
nokkrir mánuðir, þá fannst okk-
ur báðum að við hefðum þekkst í
mörg ár, kannski aldir, þegar við
sáumst fyrst.
Þegar þú komst hér fyrst síb-
astliðið haust með Valdimar, þá
vannst þú strax hugi og hjörtu
fjölskyldunnar. Þú fórst með
barnahópinn inn í herbergi og
spilaðir á gítargarm, sem fannst
hér, og söngst með þeim og
kenndir þeim gítargrip, og þau
voru alsæl. Rebekka, elsta
barnabarnið á næsta bæ, sagði við
mig eftir að fréttist um lát þitt:
„Amma, versti dagur sem ég hef
lifað er 18. maí, þegar Sigríöur
dó."
Og nú er erfitt að fara í leikinn
hennar Pollýönnu þar sem
hægt er að finna gleði út úr öllu
sem fyrir kom. Þó er þab sannar-
lega gleðiefni fyrir alla ástvini
þína að minnast þess að hafa átt
vináttu þína og væntumþykju.
Ég er enn að standa mig að því, ef
eittHvað skondiö og skemmtilegt
gerist, að hugsa ósjálfrátt: „Þetta
verð ég að segja nöfnu minni."
Þú hafðir svo lifandi áhuga á
öllu í kringum þig.
Það er erfitt að sætta sig vib að
þú skyldir hverfa okkur á þeim
tíma sem þið Valdimar höfbuð
valið fyrir brúðkaupið ykkar. Þið
höföuð verið að skipuleggja þenn-
an dag í allan vetur. Það lýsir þér
svo vel, að þar sem tengdafaðir
þinn tilvonandi er fatlaður og
treysti sér ekki til ferðalags suður
á land þar sem fjölskylda þín og
vinir eru flestir búsettir, þá
ákvaðst þú að giftingin skyldi
fara fram í litlu kirkjunni í
Breiðuvík, sem er okkar sóknar-
kirkja. Þegar þetta var bollalagt,
fann ég að þú „vildir vefja öllum
vorylnum að hjarta" vina þinna
og vandamanna.
Ég bið þess að Valdi, Þöll,
systkini þín og vinir, sem þótti
svo vænt um þig, finni svo aftur
gleðina hennar Pollýönnu. Það
væri þér að skapi.
Vib Össur og fjölskyldan okkar
öll kveðjum þig með þökk fyrir
alltof stutt kynni. Vertu svo sæl
og guð geymi þig ævinlega. Sjá-
umst síðar. Þín vinkona og
tengdamóðir,
Sigríður Guðbjartsdóttir
Kristján Sigurösson
Kristján Sigurðsson fœddist að
Háakoti í Fljótum 23. aprú 1910.
Hann lést 30. maí síðastliðinn í
Sjúkrahúsi Skagfirðinga, Sauðár-
króki. Foreldrar hans vom þau
María Guðmundsdóttir og Sigurður
Kristjánsson. Útfór hans fór fram
frá Hofsósskirkju 8. júní.
Elsku afi minn.
Nú ert þú farinn frá okkur, þú
ert á góðum stað þar sem Drottinn
geymir þig og elskar og þér líður
vel. Þó svo aö við vissum að lífs-
kraftur þinn væri bráðum á þrot-
um, vildum við hafa þig lengur
hjá okkur. Það má víst kallast eig-
ingirni, en við söknum þín sárt.
Þú kenndir mér svo margt og
ófáar voru þær stundirnar sem við
t MINNING
spiluðum saman í stofunni hjá
ykkur ömmu á Austurgötunni, ég
á eftir að sakna þeirra stunda mjög
mikið. Þegar ég sá þig hér á meðal
okkar í síðasta skipti, kvaddi ég þig
með þessum orðum: „Við sjáumst
svo, afi minn." Ég meinti þessi
orð, afi, vegna þess ab ég trúi að við
eigum eftir að sjást seinna, á góð-
um stað þar sem Drottinn geymir
okkur.
Elsku amma, við geymum
minninguna um afa í hjarta okkar
og biðjum Guð að styrkja þig og
varðveita.
Þegar œviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hrœðstu eigi, hel er fortjald,
hitium megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, — Drottinn vakir
daga og nœtur yfir þér.
Þín
Sólveig Fjólm.
Elsku langafi minn.
Nú ert þú farinn frá lang-
ömmu og okkur öllum og kom-
inn upp til Guðs og allra fallegu
englanna hans. Nú veit ég að þér
líður vel, því Guð er svo góður.
Mikið á ég eftir að sakna þess að
geta ekki stokkið í útbreiddan,
hlýjan faðm þinn, sem beið mín
alltaf opinn, þegar ég kom í
heimsókn til ykkar langömmu á
Austurgötu 8.
Ég veit að þig langaði svo mikið
að hjálpa mér að læra að lesa áður
en ég byrjaði í skólanum í haust,
en ég veit að í staðinn fylgist þú
meb mér með þínum hlýju hugs-
unum. Ég lofa að vera dugleg í
skólanum og aldrei að gleyma
því, sem þú varst búinn að
kenna mér að spila með þinni
miklu þolinmæði. Elsku langafi,
ég skal faðma og kyssa lang-
ömmu fyrir þig og vera góð við
hana, því ég veit að hún saknar
þín mikið, alveg eins og ég. Þú
varst besti langafi í öllum heim-
inum.
Vertu, minn Jesús, vaktu í mér,
Vaka láttu mig eins íþér,
Sálin vaki þá sofnar líf,
Sé hún œtíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson)
Þín langafastelpa,
Lena Rut
Jón F.
Sko hvað Þorfinnur gatnli ber höfuð-
ið hátt
eitis og hetja með þrotlausati vilja og
mátt,
eins og hreinskilnin djörf, eins og
sannleikur sá,
er sóldag og heiðríkju að takmarki á.
Hann er œskunni hvöt til að lúta ei
lágt,
til að leggja ekki hugann við neitt
sem er smátt.
Hann er matmdáðin ísletiska mótuð
í bjarg,
Hjartar
t MINNING
sem metur að vettugi dœgursins
þvarg.
(Úr ljóbinu „Við Önundarfjörö"
eftir Svein Gunnlaugsson)
Þegar ég minnist vinar okkar
Jóns Fr. Hjartar, sem lést nú fyr-
ir nokkrum dögum, þá koma
mér í huga þessar ljóðlínur sem
eru mjög tengdar við minningu
Jóns, en erindið var grunnur
ávarps á einum stærsta degi lífs
míns, þegar hann talaði til mín
með hvatningu til ungs og ný-
gifts manns, sem framtíðin
blasti við. Ég mun ætíð minnast
þess er Jón lagði út af kvæðinu í
ávarpi sínu, tengdu óskum um
góða framtíð þar sem inntak
ljóðsins væri haft að leiðarljósi.
Á sama máta má með réttu
lfkja Jóni Hjartar við inntak ljóðs-
ins, því hann var maður hins
Þriðja platan í útgáfurööinni Islandslög
Út er komin platan íslandslög 3,
sem er þriðja platan í útgáfuröðinni
íslandslög eða Songs of Iceland.
Tvær fyrri plötur raðarinnar, íslands-
UMFERÐAR
RÁD
lög 1 (1991) og íslandslög 2 (1994),
slógu báðar rækilega í gegn og eru
margfaldar metsöluplötur. íslands-
lög hafa borið hróður íslenskrar tón-
listar víða, enda em útgáfurnar sér-
staklega sniðnar að þörfum útlend-
inga með enskum skýringartextum.
Á íslandslögum er að finna mörg
fegustu og dáðustu lög íslensku þjóð-
arinnar í vönduðum flutningi
fremstu listamanna okkar. Á plöt-
unum þremur eru nú alls 36 perlur
íslenskrar tónlistar. Sem fyrr er það
Björgvin Halldórsson sem haft hef-
ur veg og vanda af útgáfunni og
hann kallar enn til sín sannkallað
landslið íslenskra tónlistarmanna.
Fréttir af bókum
Jón Kjell Seljeseth sá um útsetning-
ar laganna. Söngvarar á íslandslög-
um 3 em auk Björgvins þau Guðrún
Gunnarsdóttir, Sigrún Hjálmtýs-
dóttir, Bergþór Pálsson, Bjarni Ara-
son, Egill Ólafsson, Einar Júlíusson,
og síðast en ekki síst Karlakórarnir
Fóstbræður og Heimir úr Skagafirði.
Á íslandslögum 3 eru 16 lög: Mik-
ið var gaman að því (söngur: Björg-
vin Halldórsson), Sprettur (Bergþór
Pálsson og Fóstbræður), Ég bið að
heilsa (Björgvin og Fóstbræður), Út-
laginn (Einar Júlíusson), Bátarnir á
firðinum (Björgvin), Ljúfa vina
(Bjarni Arason), Mamma (Björg-
vin), Æskuminning (Egill Ólafs-
son), í faðmi dalsins (Bergþór),
Heimþrá (Diddú), Nú ertu þriggja
ára (Guðrún Gunnarsd.), Þú komst í
hlaðið (Karlakórinn Heimir), ísland
(Heimir), í fögrum dal (Heimir) og
loks Þjóðsöngur íslendinga (Sinfón-
íuhljómsveitin og Fóstbræður).
Sem fyrr er mjög vandað til texta-
bókar. Auk texta laganna fylgir
hverju lagi inngangur á íslensku og
ensku þar sem höfunda og tilurð
lags er getið. ■
þrotlausa vilja með hreinskilni
og djörfung í hverju því sem
hann tókst á hendur. í mínum
huga var hann sú fyrirmynd
sem ég vildi líkjast í viðmóti og
framkomu og ekki hvað síst þeg-
ar hann stóð frammi fyrir hópi
fólks og flutti mál sitt, hvort
heldur af blaði eða í beinni fram-
sögn.
Öll þau ár síðan Jón kvæntist
frænku minni Rögnu og þau
stofnuðu heimili sitt á Flateyri
hafa fjölskyldur okkar verið
mjög nánar. Byggðist sú tenging
á gagnkvæmri vináttu, einkum
við foreldra mína þar sem þau
Jón og Ragna voru aufúsugestir,
enda fylgdi þeim ætíð léttleiki
og gleði. Þá minnist ég einnig
margra heimsókna okkar til
þeirra í Borgarnesi, enda var þar
gott að koma og ætíð glatt á
hjalla, enda Jón sögumaður gób-
ur og kryddaði frásagnir sínar
með glettni og hreyfingum til
áherslu á góðum augnablikum.
Á þennan máta er ljúft að
minnast Jóns Hjartar um leið og
Rögnu og allri fjölskyldu henn-
ar eru sendar innilegar samúðar-
kveðjur. Við kveðjum góðan vin,
sem algóður Guð hefur líknab í
þraut og kvatt heim til þess
lands sem við öll emm boðuð til
að lokum.
Frá Helgu og Hjalta fylgja
einnig innilegustu samúðar-
kveðjur. Megi minning um góð-
an dreng verma huga ykkar um
ókomin ár.
Óli Hjalta