Tíminn - 29.06.1996, Blaðsíða 1
BLAÐ TVO
Eiríkur Hauksson og Endurvinnslan í tónleikaferb um landiö meb efni
afnýjum geisladisk:
ROKKAÐ
gegn rusli
Eiríkur Hauksson, rokkari af guös náö, hefur engu gleymt í Noregi.
S
ður fyrr var maður
kannski að berjast við að
fá liðið út úr sófanum, en
nú eru komnir tveir til þrír staðir
í þessi litlu kauptún. Af þeim tek-
ur kannski einn hljómsveit og þá
kostar jafnvel þúsundkall inn en
ókeypis á hina. Þannig að það er
mun meira framboð af áfengi og
mjög erfitt að keppa við það,"
segir Eiríkur Hauksson rokkari
og kennari sem er á tónleikaferð
um landið með Endurvinnsl-
unni, en nýverið kom út 12 laga
geisladiskur, „Búnir að 'eika'ða"
með Eiríki og Endurvinnslunni.
Fyrir bjór og eftir
Tæpur áratugur er síðan Eiríkur
fór síðast í rokktúr um landið, eða
nokkru áður en bjórinn var leyfður.
En frá þeim tíma hefur ýmislegt
breyst í skemmtanaflóru lands-
manna með tilkomu pöbba í nær
hvert pláss á landinu, eins og með-
limir Endurvinnslunnar hafa fengið
að reyna í ferð þeirra um landið. Ei-
ríkur er eins og kunnugt er búsettur
í Noregi þar sem hann stundar for-
fallakennslu í þremur skólum auk
starfa sinna við rokktónlistina, en
hann mun dvelja hér á landi fram í
ágúst nk. Þótt flestir kannist við Ei-
rík sem rokkara af guðs náð með sitt
síða rauða hár, þá er er hann einna
þekktastur fyrir að hafa sungið lag
Gunnars Þórðarsonar um Gaggó
Vest og fyrir að hafa verið einn af
þremur fulltrúum íslands sem söng
Gleðibanka Magnúsar Eiríkssonar
þegar íslendingar tóku fyrst þátt í
söngvakeppni evrópskra sjónvarps-
stöðva hér um árið.
Á nýja geisladisknum eru flest lög
og textar eftir Björn Björnsson sem
flutti frá íslandi til Noregs fyrir
tveimur áratugum. Hann er einna
þekktastur fyrir að hafa unnið í
samkeppni um slagorð fyrir vetrar-
ólympíuleikana í Lillehammer í
Noregi fyrir nokkrum árum og fyrir
textann í laginu Karen, Karen í
flutningi Bjarna Arasonar. Eiríkur
segist ekkert hafa þekkt Björn áður
en samstarf þeirra hófst í tengslum
við útgáfu geislaplötunnar, en Sig-
urgeir Sigmundsson gítarleikari seg-
ir hann vera „hugmyndabanka."
Rokkaðir töffarar
Lögin á nýju geislaplötunni eru
flest í rokkkantinum og eru margir
textarnir hnyttilega orðaðir og bera
þess merki að þeir séu samdir af
manni með húmor þar sem oft er
horft um öxl til fyrri ára þegar lífið
var kannski ögn einfaldara og Bítlar
og Hallærisplanið stóðu uppúr í
heimi íslenskra töffara. Mörg at-
hyglisverð lög eru á plötunni sem
njóta sín best þegar hækkað er í
græjunum, eins og t.d. Hættur, Bæ,
bæ bílaplan, Prins & kók, Hertu þig
upp o.fl. Þrátt fyrir góða spretti í
mörgum lögum hefur geislaplatan
ekki enn fengið þá útvarpsspilun
sem hún á skilið, en vonandi rætist
úr því. Á plötunni er einnig að
finna norskan smell sem á íslensku
heitir Kvenfólk, en lagið hefur einn-
ig gert það gott í Danmörku. Þarna
er á ferðinni bandarísk sveitatón-
list, en sú tónlist er óvíða jafn vin-
sæl og meðal Norðmanna.
í Endurvinnslunni með Eiríki eru
samstarfsmenn hans og félagar til
margra ára, þeir Sigurgeir Sig-
mundsson gítarleikari, Jón Ólafsson
bassaleikari, Sigurður Reynisson
trommuleikari og Kjartan Valdi-
marsson á hljómborð. Sá síðast-
nefndi er allajafna ekki með sveit-
inni í ferð hennar um landið, en á
það til að grípa í hljómborðið þegar
spilað er á höfuðborgarsvæðinu.
Allar útsetningar og upptökustjórn
voru í höndum Eiríks, en Ólafur
Halldórsson sá um hljóðblöndun
og upptökur í Stúdíó Stöðinni, en
það er hljóðver í eigu Axels Einars-
sonar gítarleikara. Þá er bandið í
samvinnuátaki með Ungmennafé-
lagi íslands og Umhverfissjóði
verslunarinnar þar sem áhersla er
lögb á mikilvægi þess að ganga vel
um landið og hið daglega umhverfi.
í því samhengi er heitið á hljóm-
sveitinni kannski engin tilviljun,
þótt upphaflega hafi nafnið átt að
vísa til þess að þarna væru á ferð-
I upphafi Listasumars ‘96 eru ást
og erótík áberandi í myndlistar-
lífinu á Akureyri. í Listasafninu
er sýning sem samanstendur af
verkum 14 myndlistarmanna,
sem eiga þab flestir sameiginlegt
að hafa lagt út á listabrautina á
Akureyri og stundab nám vib
Myndlistarskólann þar.
Þótt ástin sé þema sýningarinnar,
þá nálgast listamennirnir viðfangs-
efni sitt með mismunandi móti og
vinna eftir því sem hugarflug og
reynsla þeirra bíður. Hvort sem þeir
stybjast við hlutlægar fyrirmyndir
og þekkjanleg form eða túlka efni-
viðinn á huglægari máta, þá eiga
myndirnar á sýningunni sameigin-
lega hugsun, sem höfðar til fegurð-
ar og væntumþykju. Tvö verkanna
eiga sér nokkra sérstöðu, þótt þau
víki í engu frá sjálfu þemanu. Eru
þab rauð rós Laufeyjar Margrétar
Páisdóttur og tveir drengir og lax
eftir Birgi Snæbjörn Birgisson. í ró-
sinni birtist óvenju sterk sýn, þótt
myndefnið sjálft sé í raun eitt blað í
nærmynd, en Birgi Snæbirni tekst
inni endurunnir popparar.
Engu gleymt
Á útgáfutónleikum á Gauki á
Stöng ekki alls fyrir löngu kom
glögglega fram að meðlimir sveitar-
innar eru ekki neinir byrjendur í
faginu og virðast hafa gaman af því
sem þeir eru að gera, enda töluvert
síðan þeir léku síðast saman áður en
Endurvinnslan hóf æfingar í bíl-
skúrnum hjá Sigga Reynis á Háaleit-
isbrautinni. Það ætti því engin
rokkari ab þurfa að vera með skeifu
í munnvikum eftir ab hafa hlustab
á strákana á sviði svo ekki sé minnst
á gítartilþrif Sigurgeirs sem er með
þeim betri sem handleikið hafa gít-
ar í seinni tíð. Hið sama er hægt að
segja um pottþéttan bassaleik Jóns
Ólafssonar og trommuleik Sigga
Reynis. En síðast en ekki síst stend-
ur Eiríkur fyrir sínu og gott betur og
er ekki annað að heyra en að hann
hafi lært ýmislegt af veru sinni
meðal Norðmanna. í það minnsta
er rokktaktarnir ósviknir og varla
hægt að fara fram á meira þegar
rokkið er annarsvegar.
Rokkab á Rábhús-
torgl
Fyrir þá sem áhuga hafa, þá má
benda á að Eiríkur og Endurvinnsl-
an á Norðurlandi um helgina og
að skapa mjög sterkt samband á
milli tveggja drengja þar sem þeir
eru á vatnsbakka með laxinn sinn.
Erótíkin í Deiglunni er af allt öðr-
um toga. Þar nálgast listamennirnir
viðfangsefni sín fyrst og fremst út
frá kynferðislegum kenndum þar
sem reburtákn og kynlífsatburðir
eru áberandi í myndfletinum. Þar
fer Gunnar Örn Gunnarsson
fremstur þar sem hann fjallar um
frjósemistáknið frá ýmsum sjónar-
hornum. S myndum Þórðar Valdi-
marssonar (Kikó Korriró) má finna
nokkra strauma austurasískrar frjó-
semismyndlistar, sem hann setur
fram í sterkum litum, en með nokk-
uð naívískum hætti. í húmorískum
smámyndum fjallar Magnús Kjart-
ansson um hina huglægu kvenveru,
sem umlykur karlmanninn frá öll-
um hliðum, en er ef til vill ekki til
þegar hugarheimnum sleppir. í er-
ótískum myndum þeirra Samúels
Jóhannssonar og Helga Þorgils Frið-
jónssonar má finna samhljóm meb
öbrum verkum þeirra, en í þessum
myndum hefur frjósemistáknið
m.a. með útitónleika á Rábhústorg-
inu á Akureyri á kosningadaginn,
laugardaginn 29. júní, í dag, og á
Hlöðufelli á Húsavík um miðnætti
sama dag. Fyrstu helgina í júlí verða
þeir í Eyjum og þvínæst á Akranesi
og Selfossi. Eftir miðjan mánuðinn
öðlast meira rými. Bragi Ásgeirsson
sker sig nokkuð úr, þar sem dulúðin
er einkennandi í myndum hans og
myndar mun sterkari erótísk áhrif
en upphafnir limir vib margvíslegar
aðstæbur. Ljósmyndir Karolu
Schlegelmilch í vestursal Listasafns-
ins eru ekki venjulegar landslags-
myndir þar sem linsunni er gert að
fanga mikilfengleik þess sem henni
er beint að. Karola beitir myndavél-
inni miklu fremur beint að hinu
smáa, þar sem hún gefur hugarflugi
sínu lausan taum. Með því að beita
möguleikum myndavélarinnar til
hins ýtrasta nær Karola að skapa
raunveruleg listaverk úr landslagi,
sem hinn venjulegi vegfarandi veit-
ir ef til vill ekki athygli.
í Gallerí AllraHanda hefur verið
komið upp lítilli en haganlegri sýn-
ingu á verkum Kolbrúnar Björgólfs-
dóttur, Koggu. Þar er ab finna sýnis-
horn af þeirri nytjalist, sem hún er
löngu kunn fyrir og byggist á ná-
kvæmri formun og sérstakri næmni
fyrir skreytingum.
í Hótel Hjalteyri stendur yfir sýn-
heimsækja þeir Kirkjubæjarklaust-
ur, Djúpavog, Neskaupstað og Egils-
staði, áður en þeir hnykkja á Norð-
urlandi á ný í lok mánaðarins, en þá
gefst fólki tækifæri á að leggja við
hlustir á Akureyri og á Húsavík.
ing á vegum Gallerís AllraHanda á
verkum Guðmundar Ármanns Sig-
urjónssonar.
í þeim gætir nokkurrar tilbreytni
frá fyrri sýningum listamannsins,
þar sem hann færir sig í átt til fast-
ari forma í markvissum og vandlega
unnum kyrralífsmyndum. Á þessari
sýningu teflir hann fram einþrykks-
myndum, en einnig olíumálverk-
um þar sem hann er ágætlega lið-
tækur. Guðmundur kemur
skemmtilega á óvart á þessari sýn-
ingu og verður gaman að sjá árang-
ur hans, ef hann heldur áfram á
þessari braút.
Joris Johannes Rademaker sýnir á
Café Karólínu ýmis tilbrigði við fíg-
úru tekna úr leikföngum, auk tákns
sem indíánar hafa notað. Joris
vinnur sýninguna sem heild verka,
byggð á sama grunni og unnin út
frá sömu hugmynd. í heild er sýn-
ingin einskonar leikur með tákn og
vinnuaðferðir og nýtur sín vel sem
slík, þótt einstök verk gætu orðið að
einstæðingum, væru þau slitin úr
samfélaginu. -Þ/