Tíminn - 05.07.1996, Blaðsíða 5

Föstudagur 5. júlí 1996
5
Tungufjall ber hér yfir Deildará. Myndir eh
Deiídará í Skagafirði
Við austanverðan Skagafjörð eru
nokkrar veiðiár og vötn, sem ekki
eru daglega í umræðunni þegar rætt
er um lax- og silungsveiði hér á
landi. Þarna er um að ræða Kolku-
ós, sem Kolbeinsdalsá og Hjalta-
dalsá falla til, Deildará (Grafará) og
Hofsá (Unadalsá) á Höfðaströnd,
auk Hrolleifsdalsár í Sléttuhlíð, að
ógleymdu Höfðavatni og Sléttu-
hlíðarvatni. Árnar eru yfirleitt með
frekar lágt hitastig í samanburði við
hlýrri árnar í landinu, enda koma
þær úr fjalllendi Tröllaskaga. Árnar
eru því flestar með silung, sjógeng-
inn, en laxvottur er í sumum þeirra.
Deildará, eða Grafará, er ein fyrr-
VEIÐIMAL
EINAR HANNESSON
greindra vatnsfalla, sem fellur í
Grafarós skammt innan við kaup-
túnið Hofsós. Upptök árinnar eru í
Vesturdal og Austurdal eða Seljadal
inn af Deildardal, en hið tignarlega
Tungufjall klýfur sundur þessa dali.
Áin er fiskgeng sjógengnum fiski
eitthvað fram í Seljadal, að Trippa-
fossi, og Vesturdal eða líklega um
14 km árlengd frá sjó.
Veiði á sjóbleikju í sjó er töluverð
talin í Skagafirði og rýrir sú veiði

Deildará, horft út Deildardal. Drangey í baksýn.
Camla brúin á Deildará fyrir miöri mynd. Séö út Skagafjörö.
vissulega möguleika á sem bestri
veiði í ánum í Skagafirði yfirleitt,
auk þess sem veiði á blönduðum
fiskstofnum er talin óheppileg.
Aballega sjóbleikja
Sem fyrr segir er það nær ein-
göngu sjóbleikja, sem veiðist í
Deildará, þó að þar sé einnig lax-
vottur. Áður fyrr var stunduð neta-
veiði í ánni, en seinustu þrjá áratugi
hefur verið stunduð þar eingöngu
stangaveiði. Um árabil, 1964-1978,
hafði Þorsteinn Stefánsson frá
Skuggabjörgum ána á leigu. Hann
vann að fiskrækt í ánni og var m.a.
sleppt laxaseiðum, bæði gönguseið-
um og sumaröldum, sem skilaði
nokkrum árangri. Áin hefur hin
seinni ár verið leigð út til einstakra
veiðimanna, sem vilja kaupa þar
veiðileyfi stuttan tíma í senn.
Veiðifélag var stofnað um Deild-
ará 1971 og eiga 12 jarðir aðild að
félaginu, en þær eru Grindur, Brú-
arland, Eyrarland, Kambur, Tungu-
fell, Háleggsstaðir, Skuggabjörg,
Stafshóll, Gröf, Grafargerði, Ártún
og Nýlendi. Fyrsti formaður félags-
ins var Þorgils Pálsson, Eyrarlandi,
en síðar tók Ragnar Eiríksson, Gröf,
við formennsku, en núverandi for-
maður er Björgvin Guðmundsson,
Sauðárkróki.
Heilsíðuauglýsingar á heimsku
Svo hefég þá upp raust mína og byrja á byrjuninni,
ég beygi mig í auðmýkt fyrir landsins kirkju og stjóm,
þótt lítilsháttar breyting kunni að sjást á sálu minni,
og samvizkunni fórlist, slíkt er þegnleg skylda og fóm.
Þannig kvab Steinn Steinarr
forðum tíb. Þó er ekki til þess
vitab, ab hann hafi látib sig
dreyma um búskap á Bessastöb-
um, enda forsetaembættið ekki
til, þegar kvæði þab var ort sem
ofanritab erindi er úr.
En nú hefur sem sé eina ferb-
ina enn verib kosib til forsætis
vib þrælakistuna á Álftanesi.
Kosningabaráttan fór fram meb
nokkub hefbbundnum hætti.
Ásjónur frambjóbenda dundu á
manni líkt og hagl. Mátti þá
einu gilda hvert litib var. Þær
blöstu við á flettiskiltum, í dag-
blöbum og sjónvarpi. Já og
meira ab segja voru þær prent-
abar á Opalumbúbir.
Stubningsmenn frambjób-
enda og andstæbingar skrifubu
margar og mismerkar greinar í
blöbin. Færði þar hver rök fyrir
sínu máli, sem vera ber. Synd er
til þess ab vita, hve langt fis
berst meb vindum.
Svo var þab nokkrum dögum
fyrir kosningar að allt fór í bál
og brand. Þannig var, ab nokkr-
ir andstæbingar eins frambjób-
andans keyptu heilsíbuauglýs-
ingar í Mogganum í þeim til-
gangi ab benda fólki á ýmsar lítt
gebslegar hlibar á þeim fram-
bjóbanda sem fór í taugarnar á
þeim. í þessum auglýsingum
kom ekkert þab fram, sem ekki
hafbi þegar verib reifab í fjöl-
mörgum blaðagreinum. Eigi ab
síbur þótti fólki hér farib yfir
strikib.
í kosningum leyfist mönnum
SPJALL
Pjetur
Hafstein
Lárusson
að ganga nokkub hart fram í
málflutningi. Vib íslendingar
erum sagnaþjób. Þab þýbir ab
okkur er skemmtun af hvers-
konar fróbleik um náungann,
ekki síst sé á hann hallab. En vib
ætlumst til þess ab menn leggi
fram mál sitt af þeirri orbkynngi
sem þeir búa yfir. Penninn skal
vera þeirra eina vopn.
Þegar einhverjum verbur þab
á ab kaupa rándýrt auglýsinga-
pláss undir skobanir sínar, þá
kemur okkur frónskum mönn-
um þab fyrst í hug að þar fari
ríkir. hálfvitar, sem eigi sand af
seblum en þeim mun færri sell-
ur í heilabúinu. Þab eru enda
ekki ný sannindi, ab margur
verbur af aurum api. Flestum er
nákvæmlega sama, hvort þessir
menn fara meb rétt mál eba
rangt. Þeir eru einfaldlega ekki
taldir samkvæmishæfir. Mörg-
um finnst athæfi þeirra jafnvel
slík lítilsvirðing vib gildandi
leikreglur skobanaskipta, ab
þeir láta sig hafa það ab kjósa
gegn eigin sannfæringu, til þess
eins ab sýna ab auglýsingar af
þessu tagi hafi ekki áhrif á gerb-
ir þeirra.
Ekkert virbist benda til þess ab
umræddar auglýsingar hafi
breytt úrslitum kosninganna.
En óneitanlega juku þær fylgi
þess frambjóbanda sem þeim
var ætlab ab beinast gegn. Því
urbu þær til þess ab gera þau ab
enn merkilegra sálfræbilegu
rannsóknarefni en ella hefbi
orðib. r
FÖSTUDAGS
PISTILL
ÁSGEIR
HANNES
KOSNINGABAR
ÁTTA ER KJARA
BARÁTTA
Pistilhöfundur er stundum spurður
hvaða kostir þurfi að prýða góðan
stjórnmálamann og þá vefst hon-
um tunga um tönn, svo hann ver-
kjar í kjálkabörðin og langt ofan í
kok. Hvað meinarfólk með góðum
stjórnmálamanni? Er það heilsu-
góður maður sem fæst við stjórn-
mál eða jafnvel minnisgóður?
Kannski barngóöur maður eða
góður í fótbolta?
Líklega eiga spyrjendur þó við
einhvern af höfuðkostum mann-
skepnunnar á borð við heiðarleika,
sannsögli, háttvísi, orðheldni og
jafnvel hjartahlýju, svo eitthvab sé
nefnt. En áfram er pistilhöfundur
kjaftstopp. Hefur reynsla sögunnar
sýnt ab þessir mannkostir séu
nauðsynlegir í pólitík?
Stjórnmál eru ekki feguröarsam-
keppni sálarinnar, heldur vettvang-
ur til að láta hlutina gerast. Til
stjórnmála veljast menn sem er
ekkert heilagt þegar til kastanna
kemur. Menn sem jafnvel stíga á
strik og svindla allt frá því þeir léku
sér fyrst í parís á gangstéttinni fyrir
utan húsib heima hjá foreldrum
sínum. Boborð kristinna manna eru
þeim enginn sérstakur farartálmi á
pólitískum ferli og gætu oft verið
frekar skrásetning á syndum þeirra.
Ab vera góður maður er ekki sama
og að vera góbur stjórnmálamab-
ur.
Hvernig er þá hægt ab slá máli á
einn stjórnmálamann? Á setu hans
eða þaulsetu á Alþingi eba fjölda
þingmála sem hann flytur? Á hjálp-
semi hans a la monsjúr Albert eba
lengd ræbutíma ab hætti Hjörleifs?
Á einhvern annan hlutlausan eða
hlutdrægan hátt? Spyr sá sem ekki
veit og verkjar í bába kjálka.
Því er þessum spurningum velt
upp hér á föstudegi að á laugar-
daginn var kaus íslenska þjóðin
stjórnmálamann til æðstu metorða
landsins. Þráttfyrir ab embætti for-
seta íslands sé pólitískt í ebli sínu,
eru kosningar til forseta ekki flokks-
pólitískar og því utan hefðbundins
ramma stjórnmálanna. Vel má því
meta stjórnmálamann í Ijósi þess
hvernig þjóbin tekur honum utan
vinnutíma.
Ólafur Ragnar Grímsson, alþing-
ismaður og fyrrum rábherra, hlaut
41 prósent atkvæða í þjóðkjöri,
sem er frábær árangur hjá stjórn-
málamanni og langbesti árangur í
forsetakjöri. Gubrún Agnarsdóttir,
fyrrverandi þingmaður, hlaut 26
prósent atkvæba og samtals kusu
því tveir af hverjum þrem kjósend-
um alþingismenn til forseta á laug-
ardaginn. Slík yfirburðakosning
hrekur gömlu bábiljuna um að pól-
itísk reynsla sé byrbi en ekki bless-
un. Þjóbin kann vel ab meta pólit-
íska fortíð manna þegar hún velur
sjálf í ópólitíska stöbu.
Sem afdankaöur alþingismabur
og pólitískur pensjónisti fagnar
pistilhöfundur ákaft kjöri Ólafs
Ragnars Grímssonar til forseta, þó
að sjálfur hafi hann stutt annan
frambjóbanda. Kosningabarátta
Ólafs Ragnars og Guðrúnar var líka
kjarabarátta fyrir okkur hin, sem
höfum ekki abstöbu eða geðslag til
ab láta stjórnmálaflokkana útvega
okkur vinnu hjá Ríkissjóöi eða öðr-
um verndubum vinnustab.