Tíminn - 17.07.1996, Blaðsíða 8

8
Miðvikudagur 1 7. júlí 1996
Brekkan oft
látib meiri
hrifningu í ljós
Á hestbaki
um ísland
Bókaútgáfan á Hofi sendir frá
sér enn eina bókin í bóka-
flokknum Hestar í norbri.
Þetta er sjötta bókin og ber
nafnib Á hestbaki um ísland.
í þessari bók er að finna upp-
lýsingar um nær allar hestaleig-
ur og þau fyrirtæki sem bjóða
upp á hestaferðir um landið.
Nákvæmar lýsingar fylgja starf-
seminni á hverjum stað, prýdd-
ar myndum. Þá fylgja kort yfir
þær leiðir sem farnar eru á veg-
um aöila.
Hér er um mjög gott framtak
að ræba, sem nýtist ekki síður
innlendum en erlendum ferða-
mönnum, sem ferðast vilja á
hestbaki.
Bókin er prýðilega unnin og
gefin út á þremur tungumálum
auk íslensku, þ.e. ensku, þýsku
og sænsku. Gísli Pálsson, sem
'rekur Bókaútgáfuna á Hofi, á
miklar þakkir skildar fyrir fram-
lag sitt til ab auka kynningu á ís-
lenska hestinum, auk þess að
kynna ísland sem ferðamanna-
land. Ferðir á hestum um landið
draga árlega til sín mikinn
fjölda fólks og fer það vaxandi.
Eg held að óhætt sé að segja að á
þessu ári sé framlag Gísla þab
mikilvægasta, með þab fyrir
augum að auka tekjur af ferða-
mennsku. Ferbamálayfirvöld
mega því gjarnan veita vibur-
kenningu fyrir slíkt framtak.
Þessi bók er tilvalin gjöf til
vina og kunningja erlendis, sem
hug hafa á að sækja ísland
heim, bæði til þess að kynnast
landinu og ekki síbur íslenska
hestinum.
Ritstjóri bókarinnar er Ásdís
Gísladóttir. Kápu hannaði Gísli
B. Björnsson, en bókin er prent-
uð hjá Steindórsprent-Guten-
berg. ■
Eiríkur Jónsson Ijósmyndari:
Aðgangurekki
nógu greiður
„Hér eru frábærir hestar, gott veður
og gott skipulag. Ég er búinn að sjá
flest þessi hross í sumar, sérstaklega
kynbótahrossin. Það sem ef til vill
kemur á óvart er að breiddin í kyn-
bótahrossunum eykst sífellt. Topp-
hrossunum er alltaf að fjölga. Mað-
ur sér varla orðið lélegt kynbóta-
hross á stórmótum eins og þessu.
Það gildir það sama um knapana.
Reiðmennskunni hefur fleygt fram
og þeir, sem keppa á stórmótum,
eru langflestir atvinnumenn sem
vita nákvæmlega hvað þeir eru að
gera. Eina atriðið, sem ég get í raun
og veru kvartað yfir, er að það er
einungis ein innkeyrsla á svæðið á
Gaddstaðaflötum, og þegar hingað
koma mörg þúsund manns mynd-
ast umferðarteppa út og inn af
svæðinu."
Jón Albert Sigurbjörnsson, formabur Hestaíþrótta-
sambands Islands:
Æskulýðsstarfið
skilar sér vel
„Þetta em orðnir atvinnumenn í
mótahaldi hérna og mér hefur
sýnst að þetta hafi allt gengið vel."
— Nú ert þú í forsvari fyrir íþrótta-
sambandið. Er ceskulýðsvinnan inn-
an hestamannafélaganna að skila sér
í betri árangri unga fóiksins á mótum?
„Já, tvímælalaust. Það fara vem-
legir fjármunir í æskulýðsstarfið og
uppskeran er að skila sér. Við erum
t.d. að horfa á hana á þessu móti."
— Kemur eitthvað í Ijós hér sem þú
bjóst ekki við fyrirfram?
„Það kemur mér á óvart að eftir
forkeppni standi klárhross sem
efstu hross í flokki 6 vetra stóðhesta
og 6 vetra mera. Ég minnist þess
ekki að hafa séð það fyrr á stórmóti.
Mér sýnist að með auknu vægi á
töltinu séu að koma fram klárhross,
sem unun er að horfa á. Ég held að
við séum í mjög góðum málum
með klárhestaræktunina. Þetta er
það sem kaupendurnir vilja og af
hverju ekki að nýta sér það? Þrátt
fyrir það megum við ekki gleyma
skeiðinu. Ég er þeirrar skoðunar að
bestu klárhrossin korni út úr skeið-
hestaræktuninni."
Jónas Kristjánsson, hestamabur og ritstjóri:
Mebal áhorfenda í brekkunni
voru hjónin Jónas Kristjáns-
son ritstjóri og Kristín Hall-
dórsdóttir alþingismaður. Jón-
asi leist vel á mótib og hest-
ana, eins og flestum öbrum,
en hrossin og knapar þeirra
sluppu þó ekki vib gagnrýni
hjá Jónasi.
„Mér finnst að vísu svona
mót sýna hálfgerða sirkushesta,
HESTAR í NORÐRI - VI.
sem maður vildi kannski ekki
endilega eiga, þó að þeir séu
góbir á sýningum," sagði Jónas.
— fá, menn hafa velt því fyrir
sér hvort verið sé í einhverjum til-
fellum að rœkta hross sem gaman
er að horfa á, en ekki gott að ríða?
„Já, það er hluti af vandamál-
inu, að ræktunin er mikið mið-
uð vib sýningar á hringvöllum,
t.d. óeðlilega fótlyftu sem feng-
in er með óeðlilegum aðferbum.
Mér finnst þab ekki skemmti-
legt. Þó að ég viðurkenni að það
megi nota hlífar í skeiökeppni,
þá má nota miklu léttari hlífar
en nú eru notaðar og þá bara í
því.
— Hefur eitthvað komið þér á
óvart hér á mótinu?
„Það, sem hefur komið mér á
óvart, er að brekkan er ekki jafn
hrifin og oft áður. Á kynbóta-
sýningunni í gær (föstudag) var
ekkert sem vakti almenna hrifn-
ingaröldu, eins og maður hefur
stundum séð á sýningum sem
þessari."
— Menn töluðu um það eftir
síðasta landsmót að grundvöllur-
segja, ég þekki ekki það vel til
hrossaræktarinnar um allt land.
Ég er ekkert í því að kaupa og
selja hross. Þeir aðilar, sem það
stunda, vita náttúrlega miklu
meira um þab heldur en ég.
Hins vegar er alveg greinilegt að
áherslurnar hafa færst mikið
hingað, en hrossin sem sýnd
eru á Suðurlandi eru sum meira
og minna norblensk, svo þetta
er orðið nokkuð óháð lands-
hlutunum þannig séð. Þeir, sem
ná árangri á hornfirsku hross-
unum, eru t.d. alstaðar annar-
staðar en í Hornafiröi."
— Eitthvað sem þú vilt láta
koma fram í lokin?
„Nei. Ég hef engar hugsjónir í
þessum málum. Ég er bara
HE$TA-
MÓT
KARI
ARNORS-
SON
inn í hrossaræktinni hefði fœrst
suður yfir heiðar. Hvað finnst
þér?
„Ég hef ekki mikið um það að