Alþýðublaðið - 09.10.1922, Qupperneq 1

Alþýðublaðið
<0h«»fU& stf: mÉ Alþýdnllokknnm
iga»
íf'jiaacss
A s'ðaata bæ)arst]ðrsarfund! vsr
þetta mikla- aivöru og vandrseðs>
má! til timræðu. Kom þá greinilega
i Ijós sá leiði svefn og aðgerða>
leysi, sem ríkt befir b)á bæfar-
stjóreiani um þetta ntál. Nefnd,
sem lengi er búin að sitja á rök
atólum og átti rð vera búin að
athuga þítta naál raekilega, hefir
alls ekkert frsm að færa í málinu,
aem að gagni má koma. Þeir
atanda svo gersatnlega ráðtlausir,
dugnaðarmennirnir í meiri hluta
Mmæðisnefndar.
Nú fyrtt, þegar eitthvað hefði
þurft að vera búið að gera, er
farið að ráðgast um hvað gera
sknli. Með þessu háttalagi verður
auðvitað bæjarstjórnin altat að
sninsta feosti misseri á eftir tím-
anurn.
Það er þvi tv*nt, sem þarf að
gera. Fyrst og fremst að athuga
hvað hægt er að gera nú þegar
ti! þess sð bæta úr sárustu vand
ræðanum til bráðabyrgða og í
öðru lagi að athuga hvað gera
þsrf til þess að bæta nægllega úr
vJfeúsnæðlseklnoni.
Þ»ð sem strax þarf að gera,
<«r að vita nákvæmiega hvað mik-
ið húsnæði er til < bænum, sem
«kki er ieigt til ibúðar. Þvi það
getur ekki undir neinum kringum
stæðum þrifist, að sumir húseig
endur haidi húsum sinucn hálf
tómum á sama tíma og (jölda
fólks vantar húsnæði. Þegar svo
astendur ú verður ?ð knýja hús-
«igendur til þess með lögum, að
ieigja það húsnæði, sem þdr geta
anist. í öðru bgi þarf að seta há-
mark á leigu fyrir íbúðir hér i
báesum. Því þó það kunni að
vcrr, að það komi ekki að full
uca notam, þá er vissa fyrir því
&ð það verður til stórra bóta.
Þetta mun að vfsu verða mjög
-óvinsæit, en þar fyrir má uadir
Mánudagina 9 okt.
engnm kringumstæðum láta þetta
untíir höfuð leggjast, vegna þess
Þvf þsð er marg viðurkeœdur sann-
leiki, sem einn kaupmaður í bæj
arstjórn sagði nýlega að hagur
einstaklingsins verður að víkja
fyrir hag heiidarinnar.
Bú2ir eru nú orðaar víða í öðru
hvoru húsi, og altaf er þeim að
fjölga. Nú var það samt einhvers
staðar i þeim gömlu húsaleigulög
ntn, að mönnum var bannað aS
taka (búðarherbergi til þess að
breyta þelm í búðir eða skrlfstof-
ur, eða annað þvliikt; nema með
samþykki bæjarstjórnar,
Annaðhvort er það að húseig*
endur fara ekki altaf til bæjar
stjórnarinnar til þess að biðja um
leyfi þegar svo stesdur á. Eða að
bæjarstjórn er óbág á því að veita
þesskonar leyfi, og vist er um
það, að veejulegu hafa ekki verið
aðrir f bæjarstjórninni á móti þvi
að veita þetsi leyfi, en Jafnaðar-
mennirnir. En eins og vitanlegt
er, eru þeir f minni hluta þar og
ráða þvf íitlu um hvaða afstöðu
bæjarstjórn tekur til málanna. Það
vorn á slðasta bæjarstjórnarfundi
kamþyktar áskoranir tii húsnæð-
isnefndar, f tillögufomii frá Jóni
Baldvinssyni, þar sem ýms mái
efni eru lögð fyrir nefndina tll yf
irvegunar. Ea samkvæmt fyrri
reynrlu getur maður búist við þvf
að húsnæðisnefndin fari sér að
öllu hægt, og ckki óðslega.
Bæjarbúar verða að hafa vak-
aadi augu á þvf að eitthvað sé
gert f þessu máli. Húsnæðisvand
ræðin eru orðin hreinasta plága
á Reykvfkingum, og stórhættu
legt er það fyrir heilbrigðl bæjar-
búa, einkum hinnar upprennandi
kynslóðir. Það sem þarf að gera
til þess að bæta tii fulinustu úr
húsnæðirleyiinu, er auðvitað að
byggjá. Byggja nægilega margsr
og nægilega stórar fbúðir til þess
að fóik þurfi ekki að vera hús-
húsnæðislaust cða búa í svo alæm-
um (búðum, að þsð sé tii hdlsu
spillis.
232. tölubiai
Trygglð yður I eint. af Bjarnar-
greifunum i tima. G. 0. Guðjóns-
son. — Sími 200.
Til þess að byggja aægilega
mikið af fbúðum þarf að vfsu
mikið fé. en það er vel hægt fyr-
ir baejina að ná þvi fé cf fulium
dugnaði og ráðdeild er beitt. Það
er feeldur ekki reikn&ð alt það fé
sem eyðilegst við það að búa i
slæmum íbúðum, þar sem nálega
allir hlutir, sern fóik hefir hjá sér
stórskemmast, svo sem föt, hús
gögn, matur og fleira. Það er
bara svo fcætt við þvf, að þó
bærinn fari að byggja, að það
verði svo iítið að það verfli ekki
nema hálfverk.
Aliir bæjarbúar munu bíða méð
eftirvæntingu eftir þvf að bæjar-
stjórnin geri citthvað verulegt f
þessu mált. E.
Svaljárn
t orðabálki .Tlmans*, 25. tbl,
er spurt: Hvort nokkur kannist
við merkingu þessa orðs .svaljárn*.
Eg sksl játs, að hafa œjög
óvfða heyjt þetta ®rð Fyrfr nokkr-
um árum heyrði eg gsmian sjó
mann, sunnienzkan, t'ala um .sval-
járn* um borð á skipi, en hann
meinti þá, það sem á fslenzku
sjómannamáli er slment kallað
.rústjárn*, sumstaðar (á vestur-
landi) .rútsjárn*.
Enginn gerði athugasemd, þó
gamli maðurinn notaði þetta fá-
heyrfla orð; flestir virtust vita við
hvað væri átt. Rústjárnin (= sval-
járninf) íiggja utan á hiiðum skips-
ins, og við þau eru strengd, gegn
um .jómfrúr* cða skrúfur, reiðinn
(vanturinn).
Sjbmaður.