Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 4
4
Rjettur.
að gera ófýsilegt fyrir einstaklinga að eiga óyrkt
lönd, og láta þá eina hafa umráðarjettinn, sem yrkja
þau sjálfir — mundi hin opinbera landleiga gera
bröskurum og landokrurum ókleyft, að halda auð-
lindum jarðarinnar lokuðum, í þeim tilgangi, að
sprengja upp veiðið við tækifæri. Með því að út-
rýma þeim sköttum, er nú hvíla eins og hegning
eða hemill á'þeim, sem auka framleiðsluna, myndi
þetta skattafyrirkomulag tryggja hverjum einstaklingi
ávöxt iðju sinnar.
Að, með því að opna vinnukraftinum þannig leið að ó-
takmörkuðum auðlindum landsins, myndi þessi stefna
koma í veg fyrir atvinnuleysi, útrýma fátæktinni og
gera það óhugsanlegt, að framleiðslan hrúgaðist upp
á einum stað, samhliða því, að fólkið sveltur á öðr-
um stöðunr, hún myndi láta vjelarnar, sem ljetta
mönnum stritið, verða þeim til blessunar, gagnstætt
því, sem nú á sjer stað — og koma til leiðar þeim
breytinguin og háttum, við framleiðslu og skifting
auðsins, að allir gætu búið og starfað saman í ein-
drægni og friði, og hlotið rjettláta hlutdeild í gæð-
um vaxandi menningar.