Réttur


Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 42

Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 42
42 Rjettur. sem ált hefír sjer stað hjá Síberíubúum, til skams tírna, bend r á sömu aðferðina, sem notuð var við burlruðning skóganna hjer á landi, sem annarsstaðar í Evrópu. I Síberíu eiu, eins og kunnugt er, afar víðlendir skógar og stórvaxnir. Skógarbrunar geisi þar tiðurn. Peir eyðleggja sturdum skóg ásvæði sem nemur tugum þúsunda ferkílómetra En það sem brunarnir spila, er þó í sjálfu sjer lítilsvirði, hjá því sem bændurnir eyðileggja. Bóndinn elst upp við hinn mikla skógarauð frá blaulu bamsbeini, og venst á að skoða hann sem ótæmandi fjársjóð, er hann hafi ótakmark- aða egnarheimild á, og megi fara með eins og honum þóknast. Hver skógareigandi gengur í valið, og heggur skóginn þar, sem honum sýnist, og svo mikið sem honum þóknast, í það og það skiftið. Menn spilla þá rhargfalt meiru en þeir nota sjálfir. Stórviðir eru höggn r n:ður í feg- ursta blóma, þótt ekki þurfi að nota nema ofurlítil sprek. Pegar húsaviður er högginn, fella menn þrisvar eða fjórum sinnum meira, en þeir þurfa á að halda. Afgangurinn er látinn liggja og fúna niður, án þess að hann sje notaður, svo mikið sem til eldsneytis. Afleiðingin af þessari skógar- bruðlun er sú, að skógar eru horfnir af viðáttumiklum svæð- um kringum bændabýlin, borgtrnar og meðfram öllum veg- um. Laudið lítur því ekki betur út, en eftir skógareldana, ef ekki ver, því að enginn skógur vex þarna aftur, vegna fjárbeitar, en þar sem eldurinn svift:r skóginum í burtu, vex vanalega skógur aftur, eftir langan tíma, einkum ef það er fjarii mannabygðum. Bannig miðar skógareyðingunum áfram jafnt og þjett í Síberíu. Par sem menn alast upp við mikinn nállúruauð, hverrar tegundar sein er, kunna þeir sjer ekki hóf og setja því eyðsl- unni engin takmörk. Slundarhagur er jafnan hafður fyrir augum, og engu skeytt, þó að eftirkomendurnir verði með súrum sveita og ærnum kostnaði, að aíla þess aftur, sem feð- urnir eyðilögðu í bl ndni, Sú skoðun ríkir hjer á landi eins og alsstaðar annarstaðar, að hlunnindin og landgæðin, hver sem þau eru, sjen ótak- /
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.