Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 81

O e n g i ð .
i.
Lang-stærs(a dagskra'rmál íslensku þjóðarinnar um þess-
ar mundir er verðgildi íslensku pappírskrónunnar. Á bak
við það standa tvö mál önnur: fjárliagsmálið og banka-
málið. Verðgildi krónunnar, á livaða tíma sem er, ber
þess glegstan vott, hvernig hinum tveimur aðalmálum er
stjórnað. f>að er nokkurskonar skuggsjá, sem speglar
hag þjóðarinnar, búskaparhætti og fjármeðferð. Ef við
lítum í spegilinn, leynir það sjer ekki, að stöðugt sígur
á ógæfuhlið.
Nú er það svo, að sterlingspund kostar 33 ísl. krónur,
dönsk króna kr. 1,27 ísh, sænsk króna meira en 2 kr.
íslenskar o. s. frv. Og engar líkur eru sjáanlegar fyrir
því, að þetta stöðvist eða breytist til batnaðar.
Eigi mun fjarri að ætla, að úrslit síðustu alþingiskosn-
inga hafi óbeinlínis fremur stjakað genginu niður brekk-
una. Viðskiflaaðilar Islandsbanka hafa eftir þær sennilega
búist við, að hann niundi óáreittur geta haldið fram stefnu
sinni og stjórn næsta kjörtímabil; og líkur benda til, að
hinn nýi þingmeirihluti muni litlar hömlur leggja á inn-
flutning eilends varr.ings, til að stöðva skuldamyndanir
við útlönd og rjelta við fjárhaginn. Á þenna hátt munu
þeir hugsa og álykta, sem ráða mestu um gjaldeyrisversl-
un þjóðarinnar. Enda eru það alvarlegar horfur, að um
árslok, þegar næstum öll ársframleiðsla þjóðarinnar er
seld á erlendum markaði fyrir sæmilegt verð og komin í
6