Réttur - 01.02.1923, Blaðsíða 90
90
R/pllur
og auðvitað eru í flokki skoðanabræðra hans mörg þús-
und menn, sem liaga sjer á sama hátt og hann!
A þessum árum er ekkert eins þýðingarmikið í þjóð-
málunum, og það að taka afstöðu til gengis- og gjald-
eyrismálsins, alveg án fillits til pólitískra flokka eða per-
sónulegra hagsmuna. Að hækka verðgildi krónunnar
aftur jafní gulli er besta ráðið gegn atvinnuleysinu. Með
þeirri gengishækkun vinst það, að bæði vöruverðið og
vinnulaunin lækka um 40°/o. Skattarnir lækka einnig í
samskonar hlutfalli. Gamalt fólk, sem lifir á eignum sín-
um, ekkjur, eftirlaunaþiggjendur og fjöldi annara stjetta,
sem býr við óþægindi og ranglæti af þessu drepandi
dýrfíðarfargi, fær stórum aukna kaupgefu. Miklir peningar
verða fáanlegir til nýrra atvinnufyrirtækja, byggingar verða
reistar, húsnæðiseklan þverr, vöruinnflufningur minkar
og útfluttar vörur aukast.
I marts 1923.
August Schvan.
III.
Tillögur gengisráðstefnunnar.
t>að eru kynlegar tillögur, sem meirihluti gengisráð-
stefnunnar hefir orðið sammála um. Hún telur, að ástæð-
an til verðfalls krónunnar sje hin mikla peningafram-
leiðsla, sem margfaldaði seðlaveltuna, án þess að vöru-
veltan ykist nokkuð. Pað skal játað, að þetta er djörf
og mikilsverð viðurkenning úr þeirri átf. f>á fullyrðir
hún, að ef við hef.ðum altaf haft gjaldgenga og innleys-
anlega peninga, þá liefði jafnvel slæmur viðskiftajöfnuð-
ur við útlönd eigi getað felt verðgildi þeirra. En þegar
krónan er fallin, hefir þjóðin svo veika aðstöðu til þess
að þola óhagstæðan verslunarjöfnuð, að afleiðingarnar