Réttur - 01.07.1928, Blaðsíða 68
196 ATHS. MARX VIÐ GÓTHASTEFNUSKRÁNA [Rjettur
ið um stundarsakir. Þær sjá aðeins þá stund, sem er
að líða. Verkalýðurinn einn er þess megnugur að sjá
út fyrir ástand líðandi stundar, því hann vinnur að
afnámi núverandi þjóðfjelags og lítur á ríkjandi skipu-
lag, sem hverfult fyrirbæri.
Það er þessvegna stórhættulegt, þegar forusta verka-
lýðsins verður smáborgaraleg. Afleiðingin verður sú,
að verkalýðurinn hlýtur að bindast byltingasinnuðum
samtökum, sem sköpuð eru í baráttu við smáborgar-
ana, sem gerst hafa leiðtogar alþýðunnar. Glamur
þeirra um »verkalýðinn« og »afturhald hinna stjett-
anna« verður að villuljósi. Undirokuðu stjettirnar
standa þannig tvistraðar og mikill hluti þeirra verður
óafvitandi verkfæri í hendi auðvaldsins.
Nú megum vjer glögglega sjá, hversu geigvænleg sú
hætta var, sem Marx varar við í athugasemdum sínum.
Þegar úrslitastundin nálgaðist, brást hin smáborgara-
lega forusta sósíaldemokratanna. Þessvegna komsí
auðvaldið lífs af í hildarleiknum mikla — alstaðar
nema í Rússlandi. Þessvegna er verkalýðurinn nú al-
staðar tvístraður, nema í Rússlandi, þar sem hann
fylgdi slíkum foringjum, sem Lenin og bolsjivikunum,
sem fræddu, störfuðu, börðust og sigruðu í anda Marx-
ismans.
Hjer á landi er nú sama sagan að gerast; sagan, sem
hefir endurtekið sig, alstaðar þar sem auðvaldið hefir
náð fótfestu. Hættan er því yfirvofandi. Hygg jeg að
þetta rit eigi einmitt nú brýnt erindi til íslenskrá
lesenda.
Um einstök atriði athugasemdanna vísa jeg til eftir-
málans.
ÞyÖ.