Réttur - 01.07.1928, Blaðsíða 73
Rjettur] ATHS. MARX VIÐ GOTHASTEFNUSKRÁNA 201
Hvað er þá »gagnleg« vinna? Aðeins sú vinna, sem
verður að þeim notum, sem til er ætlast. Þegar maður-
inn hættir að vera api, er hann villimaður. Þegar villi-
maðurinn leggur dýr að velli með grjótkasti, safnar á-
vöxtum o. s. frv., þá vinnur hann »gagnlega« vinnu.
/ þriðja- lagi: Ályktunin: »Þar sem nú að gagnleg
vinna er aðeins framkvæmanleg í þjóðfjelaginu og fyr-
ir atbeina þjóðfjelagsins hafa allir meðlimir þjóðfje-
lagsins jafnan rjett á óskiftum afrakstri vinnunnar«.
Prýðileg ályktun! Þar sem gagnleg vinna er aðeins
framkvæmanleg í þjóðfjelaginu og fyrir atbeina þjóð-
fjelagsins, er þjóðfjelagið rjettur eigandi afraksturs-
ins og í hlut verkamannsins fellur aðeins það, sem er
fram yfir það, sem er nauðsynlegt til að viðhalda þjóð-
fjelaginu — »skilyrði« vinnunnar.
f raun og veru hefir því, sem felst í setningu þessari,
verið haldið fram af talsmonnum allra, þjóðskipulaga.
Fyrir öllu ganga kröfur stjórnarinnar með öllu tilheyr-
andi, því hún er málgagn þjóðfjelagsins til að viðhalda
þjóðskipulaginu. Þá koma kröfur ýmsra einkaeigenda,
því ýmsar tegundir einkaeigna er grundvöllur sá, sem
þjóðfjelagið hvílir á, o. s. frv. Það er augljóst að slík-
ar froðusetningar má leggja út á ýmsan veg, og teygja
á ýmsa skjái.
Til þess að fá eitthvert samhengi milli fyrsta og
annars hluta greinarinnar, verður að breyta orðalaginu
þannig:
»Vinnan getur því aðeins orðið uppspretta auðæfa,
og menningar, að hún sje þjóðfjelagsleg vinna«, eða
með öðrum orðum »í þjóðfjelaginu og fyrir atbeina
þjóðfjelagsins«. \ ■
Án efa er þessi setning rjett, því-þó einangruð vinna
geti skapað notagildi ef hin hlutkendu skilyrði eru fyr-
ir hendi, er hún þess ekki megnug að skapa auðæfi eða
Rienningu.
Jafnrjett er hún setningu, er hljóðar þannig: