Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 2
210 UPPRUNI NÝLENUUAUÐS EVRÓPU [Rjettur
Til þess að fá skýra hugmynd um hverra hagsmuna
Evrópa á nú að gæta í nýlendunum, skulu fyrst nefnd-
ar nokkrar tölur. Þrjú aðalríki Evrópu, England,
Frakkland og Þýskaland áttu fyrir stríð utanríkisauð-
magn er nam um sjötta hluta af öllum þjóðarauð
þeirra til samans. Fremst var England. Auðmugn þess
utanlands var um fjórðungur þjóðareignarmnar. Eign-
'ir þessara þriggja ríkja erlendis voru þá á að giska
130—140 miljarðar króna. Árlegar rentur af þessari
eign nánrn 7—8 miljörðum króna. Upphæð sem var nóg
til að fæða 15 miljónvr manna.
Yfirgnæfandi meirihluti þessara tekna koma frá
framandi álfum. Auðmagn Englands í Indlandi nam
t. d. fyrir stríð 20 miljörðum kr. í Kína voru aðalhags-
munir Englands þó ekki tengdir auðmagninu, sem það
hafði lagt í fyrirtæki þar, heldur fyrst og fremst versl-
unarrjettindum, þó var auðmagnseignin enska ekkert
smáræði þar, t. d. í Shanghai einni saman um 1 milj-
arður króna.
Af völdum heimsófriðarins hefur nokkur breyting
orðið milli Evrópuríkjanna innbyrðis. Eignir Þýska-
lands hafa fallið Bandamönnum í skaut. Hluti af auð-
magni Englands og Frakklands hefur komist á hend-
ur Bandaríkjanna. Samanlagt auðmagn stórveldanna
hefur þó ekki breytst að mun. Tekjurnar af þessum
auðlindum eru enn sem fyrir stríð, mikilvægur hluti af
gróða Evrópu.
Til varnar þessum eignum gætir England alls ný-
lenduheimsins með herskipum. Hin siðfræðilega vörn
þess fyrir þessa hergæslu, er hugmyndin um að þessi
eign sje sköpuð af enskum auðmagnsútflutningi, af
enskri vinnu og ensKum auð.
Hugmyndin um að eignir Evrópumanna í nýlendunum
stafi af tekjuafgangi Evrópu, af vinnu Evrópu, — á