Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 39
Rjettur] FYRSTA ÁR MITT SEM VERKAMAÐUR í R B 247
lagsskapur er afar víðtækur. f öllum R B á hann um
2 miljónir fjelaga og er einskonar undirbúningsskóli
fyrir sameignarflokkinn, en lítur jafnframt á sig sem
uppeldisstofnun fyrir æskulýð R B.
Fjelagsdeild okkar hefir nákvæmar gætur á því,
hvernig þessir »ungmennafjelagar« þroskast, hjálpar
þeim til að finna hverjir skólar sjeu best við þeirra
hæfi (jeg á við almennu sameiginlegu námskeiðin í
Moskvu, verkamannamentaskóla, iðnskóla, háskóla) og
hvetur þá sífelt til ástundunar. Fyrir hina er, í sam-
vinnu við flokksstjórnina og VN, haldið uppi ýmiskon-
ar skemtunum, eða þeir taka þátt í almennu námskeið-
unum, er jeg gat um, sameiginlegum fundarhöldum eða
hátíðahöldum.
Dönsk kona, sem var í Moskvu fyrir nokkru sagði
við mig eitthvað á þessa leið: »Mjer fellur vel að sjá
þessa ungu og heilbrigðu karla og konur, er um stræt,-
in fara. Það sjest á þeim, að meira er hjer gert heldur
en heima, til að uppala æskulýð verkamanna og veita
honum nægilegt að starfa«. Og það voru sönn orð.
Iðnnemarnir olckar.
Er jeg fór frá Kaupmannahöfn, kom einn af vinum
mínum, vjelaverkamaður í »Titan«, niður að skipinu,
til þess að kveðja mig. Síðustu orðin er hann sagði við
mig voru: »Mundu einnig eftir að fræða okkur um
kjör iðnnemanna þarna fyrir handan«. Mjer er ánægja
að verða við ósk þessari, því bæði var jeg sjálfur for-
vitinn um þetta atriði, og hjer eystra hefir verið lagt
mikið starf í, að veita þessum ungu verkamönnum góð-
an undirbúning og góð vinnuskilyrði.
Iðnnemar okkar hafa tveggja ára námstíma. Alment
eru heimtuð þrjú ár til náms, en jeg býst við, að þessi
styttri tími nægi hjá okkur, því að í verksmiðju okkar