Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 114
322 ÖÁSTONIA-MÁLIÐ [Rjettur
Síðan segir blaðið sögu málsins líkt og hjer að fram-
an og dregur ekki dul á hverjir kraftar standi á bak
við. Farast því svo orð um yfirráðin þar í Norður-
Carolina og samband auðfjelaganna og yfirvaldanna:
»Þegar menn vita, að auðvald bómullariðnaðarins í
rauninni ræður ríkjum þessum bæði atvinnulega og
stjórnmálalega — landstjórinn Gardmer er einn helsti
iðnhöldur bómullariðnaðarins — þá verða menn ekki
hissa á, þótt yfirvöldunum hafi þótt nauðsyn á að
grípa til þjóðarhersins og ríkislögreglunnar til að
»gæta« verkfallsmanna«.
Ennfremur segir blaðið í grein á fyrstu síðu frá 23.
okt. sl.: »Bómullariðnaðurinn ameríski hefir þjappað
sjer saman í Suðurríkjunum, Norður- og Suður-Ca-
rolinu, Virginiu, Kentucky, Tennessee, Maryland og
Georgiu. Yfir 300000 vefnaðarverkamenn, sem allir
eru utan verklýðssamtakanna, sitja þar við vefstól-
ana í ofhituðum, skítugum kompum í minst 11—12
tíma daglega, fyrir 8—12 dollara kaup um vikuna.
Konur og börn eru notuð afar mikið til vinnunnar —
og á þann eina hátt getur fjölskyldan unnið fyrir allra
nauðsynlegasta lífsviðurværi sínu. Verkamennirnir
hafa engin verklýðssamtök, og eru þessvegna ofur-
seldir verksmiðjueigendunum. Þeir eiga hinar vesælu
íbúðir er verkamennirnir búa í, og sem verkfallsmenn-
irnir í Gastoniu voru reknir út úr, svo þeir urðu að
leita skjóls í tjaldbúðum«.
önnur borgaraleg blöð draga heldur ekki dul á
hverjar hinar eiginlegu orsakir sjeu til málssóknar-
innar. Þannig segir hið alkunna, enska blað »Manc-
hester Guardian« 16. sept. sl.:
»Síðustu viku hefir aftur logað upp úr hinni tak-
markalausu stjettastyrjöld í Gastonia.... Kjör verka-
lýðsins í vefnaðarverksmiðjum Suðurríkjanna hafa
lengi verið hreinasta hneyksli. Verklýðsfjelög hafa
þangað til nýlega verið óþekt að heita má og voru á-