Réttur - 01.08.1952, Qupperneq 20

212
RETTUR
inn á eftir honum og settust fyrir aftan hann, voru ýmist
illkvitnislegar eða háðslegar, fannst honum, einkum þegar
Sveinn á Gauksmýri tók til máls og fór að ræða um mál-
efni bænda.
Fyrir fjórum árum höfðu verkamenn og sjómenn fyrst
fengið fulltrúa í hreppsnefnd, og þarmeð höfðu bændur
tapað yfirráðunum í hreppsmálunum í hendur svokallaðra
„frjálslyndra“ kauptúnsmanna og fulltrúa verkamanna og
sjómanna, er tóku höndum saman gegn því, sem þeir köll-
uðu ,,Gauksmýrar-afturhaldið“. Fyrsta verk þessara nýju
manna var að láta hreppinn kaupa jörð nærri kauptúninu
Eyri, og koma þar á fót kúabúi. Höfðu þeir á oddinum, að
börn þorpsbúa héldu ekki heilsu vegna mjólkurskorts, því
bændur vanræktu með öllu mjólkurframleiðslu. Oddvitinn
nýi hafði ekki áður haft með höndum mál sem þessi, en
Sveinn á Gauksmýri, sem áður var oddviti, hafði sagt Jóa
margar sögur af mistökum hans og afglöpum. Sjálfur hafði
Jói gott eitt af þessum manni að segja, en ekki vildi hann
rengja sögur Sveins með öllu, enda við stóran að deila.
Eftir því sem á leið sögu Sveins fór Jói að hlusta með
meiri athygli. Sveinn, sem var allvel máli farinn og ófeim-
inn að láta það fjúka sem honum datt í hug, hafði færst
í aukana. Hann ræddi nú um stórframkvæmdir þær, sem
nú væru að hefjast til þess eins, að auka þægindi fólks á
mölinni. Rafvirkjun var í undirbúningi svo að þorpsbúar
gætu framvegis notið allskonar þæginda og hóglífis, en
bændur máttu hýrast áfram í kola- og móreyk og við olíu-
týrur. — Reyndar hafði Sveinn komið sér upp eigin raf-
stöð á bæ sínum fyrir skemmstu, en án allrar opinberrar
aðstoðar. — Hvað hinum nýbyrjuðu hafnarframkvæmdum
viðvék, þá taldi Sveinn þær algerlega út í bláinn, því allt
benti til þess, að útgerð drægist saman eða legðist niður
með öllu. Hér væri aðeins verið að sjá iðjuleysingum fyrir
eyðslufé fyrir gagnslausa vinnu. Fyrir þetta væri hrepps-
félaginu látið blæða og þjóðfélaginu í heild, og allt kæmi
0