Réttur - 01.08.1952, Qupperneq 31

RETTUR
223
Fyrir ötula framgöngu forystumannanna hérna fékkst
þetta fram nema hvað einhleypinga snerti. Þótt maður
skilji vel aðstöðu samninganefndarinnar verður þó ekki
gengið framhjá því, að þarna áttu sér stað mistök, sem
læra verður af. >
Ég ætla ekki að ræða hér lun árangur verkfallsins í heild.
Um hann gegnir sama máli hér á Akureyri og annarsstað-
ar. Þó vil ég aðeins segja það, að ég tel að þama hafi verka-
lýðssamtökin imnið sigur, sem jafn hættulegt sé að vanmeta
eins og að ofmeta. Sá árangur beinir hagsmunabaráttimni
inn á nýjar brautir og dregur fram í dagsljósið hið beina
samband, sem er á milli hagsmunabaráttu verkalýðsins og
annarra launþega og löggjafarstarfsins á Alþingi. Það er
alþýðunni því ljósar en nokkru sinni fyrr hver nauðsyn
henni er á að fylkja sér um sína trúnaðarmenn í alþingis-
kosningum, en láta ekki blekkjast til að kjósa stéttarand-
stæðinga sína.
Verkalýðsfélögin á Akureyri, sem stóðu í verkfallinu, eru
sterkari og þroskaðri nú en áður. Þau hafa sýnt það, að
þau eru þeim vanda vaxin, að beita þessu bitrasta vopni
stéttabaráttunnar. Þau hafa sýnt að þau eiga þol og þraut-
seigju til að standa í langvinnri baráttu. Sérsaklega hefur
það sýnt sig að Verkamannafélag Akureyrarkaupstaðar er
traust félag og undir öruggri stjórn. Það rækti með sóma
forustuhlutverk sitt hér í þessum átökum. Með hiklausri
þátttöku sinni strax í upphafi gaf það mikilvægt fordæmi.
Þetta mikla verkfall hefur enn á ný fært verkalýðsfélög-
unum úti á landi sanninn um það, hve geysilega dýrmætt
það er, að fá að njóta forystu og styrks hinna ágætu og
þroskuðu verkalýðsfélaga í Reykjavík, og þá fyrst og
fremst Dagsbrúnar. Hinsvegar væntir verkalýðurinn héma
þess, að þessum ágætu félögxun fyrir sunnan sé einnig ljóst
mikilvægi þess er félög úti á landi taka af fullum krafti þátt
í baráttuaðgerðum, en láta sér ekki nægja samúðaryfir-
lýsingamar einar.