Réttur - 01.01.1961, Qupperneq 121

R É T T U R
121
einmitt að síaukinni einingu
ríkja og þjóða, síaukinni efl-
ingu hvers konar samstarfs
þeirra í millum. Þróun þjóðar-
búskapar, menningar og ríkis-
forms í sósíölsku skipulagi er
samfara þróun og eflingu alls
hins sósíalska heimskerfis, svo
og síaukinni einingu þjóðanna.
Hagsmunir hins sósíalska
heimskerfis og einstakra þjóða
þess fallast í faðma. Á þessum
grundvelli skapast og eflist
bæði andleg og pólitísk eining
allra ríkja hinnar miklu sósí-
ölsku samheildar. í stað pólit-
ískrar einangrunar og þjóð-
ernislegrar sérplægni, sem
einkennir auðvaldsskipulagið,
hefur sósíalisminn sett vináttu,
bróðurhug og samhjálp þjóða.
Sameiginlegir hagsmunir
þjóðanna í löndum sósíalism-
ans og hagsmunir friðar og
sósíalisma krefjast þess, að
hugsjónir sósíalskrar alþjóða-
hyggju og sósíalskrar föður-
landsástar séu látnar sameinast
á réttan hátt í stjórnmálastarf-
inu. Sérhver kommúnistaflokk-
ur, sem tekið hefur við stjórn-
artaumum í landi sínu, er á-
byrgur gagnvart veraldarsög-
unni bæði um örlög síns eigin
lands og hinnar sósiölsku ríkja-
fylkingar í heild.
Yfirlýsing ársins 1957 bend-
ir, svo sem rétt er, á tjón það,
er sameiginlegum hagsmunum
hinnar sósíölsku stefnu sé
unnið með því að hamra um
of á hinum þjóðernislegu sér-
stæðum eða hvarfla frá alls-
herjarsannindum marxisma og
lenínisma um hina sósíölsku
byltingu og framkvæmd sósí-
alismans. Einnig er það rétt,
er yfirlýsingin segir það kröfu
hinnar marx-lenínsku kenn-
ingar, að hagnýtt séu á já-
kvæðan hátt undirstöðulögmál-
in um sósíölsku byltinguna og
framkvæmd sósíalismans, eftir
því sem hæfir sögulegum sér-
stæðum hvers lands um sig, og
tekur fram, að kenningin for-
dæmi alla vélgenga stælingu á
stjórnmálastefnu og baráttu-
aðferðum annarra kommúnista-
flokka. Verklýðsflokkur, sem
lítilsvirðir hinar þjóðlegu sér-
stæður, á það á hættu að ein-
angrast frá þjóðlífinu og fjöld-
anum og skaða málstað sósíal-
ismans.
Þjóðernishroki og þröngsýn
þjóðernisstefna hverfa ekki af
sjálfum sér, jafnskjótt og sósí-
ölsku skipulagi hefur verið
komið á. Til þess að takast
megi að efla bróðurleg tengsl
og vináttu milli sósíölsku land-
anna, verða kommúnista- og
verkamannaflokkarnir að fram-
fylgja marx-lenínskri stefnu í
sönnum anda alþjóðahyggjunn-
ar. Til þess er nauðsynlegt, að
allur verkalýður sé þroskaður
jafnt í anda alþjóðahyggju
sem föðurlandsástar og að ein-
arðlega sé barizt til þess að
afmá leifar borgaralegs þjóð-
ernismetnaðar og þjóðernis-
hroka.
Flokkar kommúnista og
verkamanna vinna að því án