Réttur - 01.11.1965, Qupperneq 65

RÉTTUR
273
hverjum 250 íbúðum en hinar 200 verði seldar láglaunafólki í
verkalýðsfélögunum.
I>á er og gert ráð fyrir að framkvæma heildarendurskoðun laga
um verkamannabústaði, með það fyrir augum, að þetta nýja átak
í húsnæðismálunum nái til landsins alls. Sú endurskoðun fari fram
í fullu samráði við verkalýðssamtökin.
Takist að framkvæma þessa áætlun um íbúðabyggingar, er það
stærsta félagslegt átak, sem framkvæmt hefur verið til lausnar á
húsnæðismálum láglaunafólks og mun brjóta blað í húsnæðiskostn-
aði lægst launaða verkafólksins í Reykjavík og annars staðar á
landinu.
*
Hér að framan hefur verið reynt að gera nokkra grein fyrir
gangi mála í samningum almennu verkalýðsfélaganna s.l. vor, svo
og að greina meginefni þess, sem um var samið. Verkalýðshreyf-
ingin getur verið stolt af þessum samningum svo sem hér að framan
eru leidd rök að. Einnig voru Ieidd að því nokkur rök, að erfiðara
myndi reynast heldur en oft endranær að ræna verkafólkið árangri
þessara samninga með því að velta kauphækkununum og kjarabót-
unum öllum út í verðlagið, en einmitt undir því er það komið, hvort
árangur samninganna verður varanlegur eða ekki.
Hér að framan voru birt ummæli Morgunblaðsins aðalmálgagns
ríkisstjórnarinnar um sanmingana, ummæli, sem bentu í þá átt, að
ríkisstjórnin hefði hug á að halda verðlaginu í skefjum. Þeir at-
burð.ir, sem síðar hafa gerzt, benda aftur á móti ekki til þess, að
svo ætli að verða.
Forsvarsmenn atvinnurekenda og ríkisvaldsins hafa oft á það
minnzt undanfarin misseri, að nauðsyn bæri til að gera varanlega
samninga og tryggja vinnufrið. Vissulega er þetta rétt og verkalýðs-
félögin gáfu svo sannarlega kost á því á s.l. vori að gera varanlega
samninga með því að leggja meiri áherzlu á ýmiss önnur kjaraatriði
en kauphækkanir. Þó að gildistími samninganna sé ekki nema eitt
ár, hefði viðleitni ríkisvalds til að tryggja kjarabætur þeirra án
minnsta vafa orðið til að auka líkurnar fyrir því, að ekki þyrftu að
fara fram stórátök um kaup og kjör á hverju ári. Því miður benda
síðustu atburðir ekki til þess, að svo giftusamlega verði á málum
tekið. Verði kjarabótum þessara samninga velt út í verðlagið er
það einvörðungu á ábyrgð ríkisstjórnarinnar, enda verður hún
einnig að taka afleiðingunum.