Réttur - 01.11.1965, Qupperneq 104

312
R É T T U R
áherzlu á það allir sem einn, að það yrði að stemma stigu v.ið ný-
nazismanum og fyrirbyggja að slík hryllileg pólitísk morð að yfir-
lögðu ráði endurtækju sig. Reinholt Knoll, kaþólskur stúdent, sagði:
„Með lífi sínu og dauða hefur Ernst Kirchweger sannað okkur að
stefna sem við héldum að væri grafin og úr sögunni kemur hatram-
lega upp á yfirborðið allt i einu, og hefur þó sýnilega verið að grafa
um sig í lengri tíma.“
Fjöldafundir voru haldnir um land allt. Allsstaðar var hvatt til
einingar allra föðurlandsvina til baráttu gegn fasismanum. Jafnvel
auðvaldsblöð vöruðu við hættunni, það mætti ekki sjá í gegnum
fingur með fasistum, og lögðu áherzlu á að vísa þeim á dyr.
A fjöldafundinum í Vín talaði Friedl Fiirnberg, framkvæmda-
stjóri miðstjórnar Kommúnistaflokks Austurríkis. Bar hann til
haka andkommúniskar staðhæfingar Klaus kanslara um að komm-
únistar væru óvinir lýðræðisins. „. . . Klaus ætti að hugsa sig
tvisvar um áður en hann leiðir hörmungar yfir þjóð vora með því
að fullyrða að báðir séu sekir. Allir hugsandi menn hljóta að sjá
að sósíalistar, kaþólskir, óflokksbundnir og kommúnistar gerðu rétt
í að efna til sameiginlegrar göngu gegn fasismahættunni. Samein-
aðir verðum vér að fyrirbyggja nýjar fórn.ir. Aðeins samstaða allra
lýðræðisafla getur fyrirbyggt að sams konar glæpir endurtaki sig,
aðeins eining getur stemmt stigu fyrir nýfasismanum. Því aðeins
geta ásannast orð Ernst Kirchwegers er hann lalaði eftir frelsun
lands vors 1945: „Loks hefur verið gerður endi á þessu um alla
framtíð. Aldrei framar mun verða fasismi í Austurríki“.“
... íAi.
'.t-1 ‘;I -,ó-