Réttur - 01.10.1934, Qupperneq 1

^,Planðkonomie„
AlþýSuflokkurinn gekk til síðustu kosninga undir
sérstakri stefnuskrá. í tíu þúsund eintökum var dreift
um land allt hinu nýja herópi: Lýðræði, Vinna, Skipu-
lag. 4 ára áætlun var samin. Gefið mér fjögur ár, sagði
Hitler. Gefið oss 4 ár, sögðu Alþýðuflokksforingjarn-
ir, og atvinnuleysinu skal útrýmt, framleiðslan skipu-
lögð, kaupgeta almennings aukin, — og áfram eintómir
grænir skógar, svo langt, sem augað eygir.
Framsóknarflokkurinn tók undir eins og bei’gmál.
Og strax þegar mynduð var stjórn, með- hinum
fyrsta ráðherra Alþýðuflokksins, — „stjórn hinna
vinnandi stétta“, var tilkynnt, að nú skyldi hið ný-
fengna vald hagnýtt út í æsar.
Jafnvel hinn pólitíski vindhani, Ásgeir Ásgeirsson,
sem íslenzka borgarastéttin hafði svo góðfúslega sett
í sæti f jármálaráðherra undanfarin ár, eftir að hann
hafði staðizt prófið í fjármálaþekkingu sinni með
hinni djúpviturlegu skilgreiningu á eðli kreppunnar:
„Kreppan er eins og vindurinn, enginn veit hvaðan
hún kemur og hvert hún fer“, — hann reið einnig á
vaðið með marga fyrirlestra í útvarpinu og tileinkaði
sér „patentið“ nýja.
En þetta ,,patent“, sem sent var í pósti frá skrif-
stofu 2.alþjóðasambandsins í Amsterdam, eftir uppfinn-
ingu Henrik de Man, til Ole Colbjörnsen í Nor.egi og
þaðan til Alþýðuforingjanna íslenzku, var hið dular-
fulla orð: Planökonomie, eða á íslenzku máli, í þýð-
ingu íslenzku brautryðjendanna: Skipulag á þjóðar-
búskapnum.
Þessari grein er ætlað það verkefni, að taka til
.gagnrýni þessar „nýju“ kenningar sósíaldemokrata.
97