Réttur - 01.10.1934, Side 15

iS við endurbætur og breyta þeim í mótsetningu sína, —
þeir urðu að sósíalfasistum, sósíalistum í orði, en fas-
istum í verki.
Næsta skref sósíaldemokrataforingjanna var að við-
urkenna opinberlega hrun endurbótastefnunnar, að við-
urkenna syndir sínar frammi fyrir verkalýðnum, til
þess að vekja aftur traust hans, jafnframt því, sem
þeir koma fram með hinar „nýju“ kenningar sínar.
Kenningarnar um að lækna kapitalismann á kostnað
verkalýðsins, viðhalda skipulagi hans með auknu arð-
ráni, og kalla þetta síðan sósíalisma, „planökonomie“,
eða í stuttu máli kenningar þær, sem þessi grein fjall-
ar um. íslenzki Alþýðuflokkurinn hóf göngu sína á
þessari nýju braut, lýðblekkinganna fyrir síðustu kosn-
ingar með 4 ára áætlun sinni.
Sósíalfasistarnir að verki.
4 ára áætlun Alþýðuflokksins, sem er grundvöllur-
inn að samvinnu borgaraflokkanna íslenzku nú, er sam-
in eftir stefnuskrá belgiska jafnaðarmannsins Henrik
de Man, sem sósíaldemokrataflokkurinn í Belgíu sam-
þykkti á þingi sínu um síðustu áramót. Þessi stefnu-
skrá kemur fram á þeim tíma sem sósíaldemokratarnir
eru meir og meir að tapa fylgi sínu. Enda farast einum
af forvígismönnum belgiska sósíaldemokrataflokksins,
Saintes, svo orð, á flokksþingi þeirra:
„Fyrir nokkrum árum báru verkamenn ótakmark-
að traust til okkar. 1 dag er því ekki lengur að heilsa.
Við höldum ennþá fylginu, okkur er enn greitt at-
kvæði, af því að menn eru vanir því, vegna þess að
við erum allir dálítið íhaldssamir . .. En á morgun,
þegar þér lýsið því yfir, að enn þurfi að bíða í nokk-
ur ár, þá munu verkamenn segja: Við viljum ekki
lengur slíka foringja“.
í áætlun Alþýðuflokksins er ekki orð um stéttabar-
áttu, ekki orð um baráttu gegn launalækkun og fyrir
hækkuðum launum. Hún er nákvæm endurspeglun af
111