Réttur - 01.10.1934, Síða 19

niðurstaða af rekstrarreikningi þessara „sósíalistisku1*
flokka eftir þriggja mánaða starf. Það er þessi niður-
staða, sem Alþýðublaðið kallar: „Dóm núverandi ríkis-
stjórnar gegn hinu gamla sjónarmiði hins deyjandi auð-
valdsskipulags", og bætir við, „dómur, sem hinar vinn-
andi stéttir munu staðfesta".
'v
En hæstiréttur verkalýðsins mun samt fella annan
dóm.
Kreppa auðvaldsins heldur áfram að skerpast. At-
vinnuleysi verkalýðsins mun enn vaxa. Hið óbrúanlega
djúp stéttamótsetninganna mun enn breikka. í það djúp
mun auðvaldsglamur sósíaldemokratanna um samvinnu
stéttanna hverfa. Ýmist opinskátt eða dulklætt, undir
Jýðskruminu um „borgaralegt lýðræði“, undir slag-
orðunum „lýðræði“ og „frelsi“, ryðja foringjar íslenzka
Alþýðuflokksins nú fasismanum braut. Hinn mikli for-
ingi þýzka verkalýðsins, Ernst Thálmann, sem nú hefir
verið kvalinn í fangelsum þýzku nasistanna í bráðum
tvö ár, þreyttist aldrei á að aðvara verkalýðinn gegn
blekkingum þessara slagorða:
„Sá, sem raunverulega vill berjast gegn fasismanum“,
sagði hann, „má ekki bregða upp fyrir fjöldanum hinu,
svikula merki borgaralegs lýðræðis; hann má ekki ljúga
því að fjöldanum, að borgaralegt lýðræði og fasismi séu
tvö andstæð stjórnarfarskerfi, og að hægt sé að sigrast
á öðru þeirra með því að verja hitt, heldur verður hann
að segja skýrt og skorinort: Barátta gegn fasisman-
um er barátta gegn auðvaldsskipulaginu, stéttarbarátta
öreiganna“.
Meðan sósíalfasistar velja sér leiðina yfir í her-
búðir fasismans, velur verkalýður allra landa leið rúss-
neska verkalýðsins, leið stéttarbaráttunnar. Sú leið verð-
ur ekki farin eftir neinum skottulæknngartillögum H.
de Man, Colbjörnsens, Héðins Valdimarssonar eða ann-
arra slíkra. Sú leið verður aðeins farin undir merki
Marx, Engels og Lenins.
115