Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 34

anna, fyrir lífi, frelsi og þroskun. Öll þessi endalausai
barátta, margbarin niður, marghneppt í fjötra, er
stöðugt reis upp aftur af sterkara og sterkara magni,.
unz hún loksins braut af sér hlekkina, í landinu, þar
sem við erum staddir, og saga lífsins og þroskans hófst.
Og í fararbroddi hins frelsaða mannkyns erum við,
sem skipum fylkingarnar á Rauða torginu í Moskva..
í spor okkar gengur allur verkalýður heimsins, við
heyrum fótatak hans. Við göngum, göngum. Fleiri og
fleiri fylkingar skipast í lið með okkur: Leningrad,
Kiev, Magnitostroj, Sovét-Rússland, Sovét-Kína. —
Húrrahrópin streyma eftir fylkingunum, fram og aft-
ur, ósýnilegar bylgjur berast milli hjartnanna. Við
sópum af braut okkar öllum kúgurum, allri fátækt og
sjúkdómum. Liðsveit okkar verður f jölmennari og f jöl-
mennari: Berlín, Wien, París, London, New York,
Tokio. Við þurrkum burtu landamæri ríkjanna, öll
jörðin er okkar. Við göngum og göngum, í órofa fylk-
ing, í einni gleði, lengra og lengra inn í framtíðina,
til fullkomnara og fullkomnara lífs, til hamingju og
fegurðar. Við göngum, hraðar, hraðar, altekin af
ósegjanlegum fögnuði, með leiftrandi augum inn í —
Sovét-heiminn.
Enn stöndum við á áhorfendapöllunum á Rauða
torginu í Moskva og þúsundirnar streyma fram hjá.
Við höfum um nokkur augnablik runnið saman við
þær. Nú erum við aftur hinir gagnrýnisfullu athug-
endur frammi fyrir stórfelldasta listaverki heimsins.
Við höfum í svip séð innra líf þess. Það hjálpar okk-
ur til að skilja lögmál þess og tilgang. Við trúum ekki
á kjörorðið „listin fyrir listina", okkur nægir ekki að
sjá verkið út af fyrir sig. Við vitum, að í hverju verki
býr ákveðinn vilji. Við leitum hins skapandi krafts að
baki þess, nauðsynjarinnar, er knúði það fram, vilja
þeirrar handar, er skóp það. Listaverkið 1. maí á sér
langa sögu. Heil stétt hefir unnið að sköpun þess, frá.
130