Réttur - 01.10.1934, Side 36

Baráftan um
heimsyfirráðin.
Eftir Björn Franzson.
Þýzkaland.
Þegar Hitler komst til valda í Þýzkalandi fyrir tæp-
um tveim árum, færðist afturhaldið í aukana hvarvetna
í heiminum. Þar sem Hitler var, sá það sinn spámann,
sem boðaði fagnaðarerindið: sundrun verkalýðshreyf-
ingarinnar, útrýming kommúnismans, gereyðingarstríð
á hendur Sovétríkjunum, óskorað heimsalræði stórauð-
valdsins um ófyrirsjáanlegan tíma.
En hinir fögru draumar áttu sér skamman aldur. í
stað þess, að fasistastjórnin drægi Þýzkaland upp úr
foraðinu, eins og hún hafði heitstrengt að gera, fór hún
með ríkið út í hálfu verri ófærur, f járhagslegar og
stjórnmálalegar. Að sama skapi dofnuðu vonir hinna
erlendu lánardrottna Þýzkalands um að fá eitthvað
endurgreitt af innistæðum sínum. Jafnframt því, að
stjórnin stöðvaði allar skuldagreiðslur til útlanda, veitti >
hún milljarðaupphæðir til herbúnaðar, í trássi við öll
ákvæði friðarsamninganna. Slíkt hlaut að fara með allt
traust á þessari stjórn meðal erlendra ríkja. Því dýpra,
sem nazistastjórnin sökk í hið f járhagslega og pólitíska
forað, því síður væntu menn sér gagns af samvinnu eða
bandalagi við Þýzkaland. Aðrir óttuðust vígbúnað naz-
istanna og hinar brjálæðiskenndu hernaðarfyrirætlanir
þeirra. Þannig jókst dag frá degi einangrun Þýzkalands.
Jafnframt komst Hitlersstjórnin í sívaxandi andstæðu
við sitt stéttarlega milljónafylgi. Henni reyndist æ
þrengra sundið milli skers og báru, að reka erindi stór-
auðvaldsins, án þess að afhjúpa sig um of í augum
fylgjendanna. Þessar andstæður hlutu fyrr eða síðar að
leiða til örlagaríkra atburða.
30. júní. Dagurinn 30. júní bregður ákjósanlega
björtu ljósi inn í öll skúmaskot nazistaveldisins. Spill-
132