Réttur - 01.10.1934, Qupperneq 48

um stefnubreytingu að ræða af þeirra hálfu? Eða hafa
stjórnmálamenn þeirra breytt um skoðun á Þjóða-
bandalaginu og hlutverki þess? Hvorugt á sér stað.
1 utanríkispólitík sinni hafa Sovétríkin alltaf gengið
út frá þeirri staðreynd, að Þjóðabandalagið væri fyrst
og fremst tæki til að skipuleggja kúgun hinna undir-
nkuðu þjóða og styrjöld gegn þeim sjálfum. Og eðli
Þjóðabandalagsins hefir ekki breytzt síðan, fremur en
auðvaldseðli þeirra ríkja, sem marka stefnu þess. En
ástandið í heiminum hefir gerbreytzt. Þetta tæki er
farið að bila, samfylking stórveldanna í bandalaginu
farin að riðlast, en jafnframt eykst stríðshættan með
hverjum degi, sem líður. Hins vegar hefir utanríkis-
pólitísk aðstaða Sovétríkjanna styrkzt að sama skapi.
Friðarstefna þeirra undanfarin ár hefir nú , með til-
liti til hins alhliða öryggisleysis, sem auðvaldsríkin
finna til hvert gagnvart öðru, borið þann árangur, að
SSSR hefir tekizt að ná hlutleysissamningum við flest-
öll meiri háttar ríki. Einn þýðingarmesti sigur þeirra
á þessu sviði er verzlunar- og hlutleysissamningur sá,
er þau gerðu í fyrra við Bandaríkin, sem í 16 ár höfðu
þrjózkazt gegn því að viðurkenna þau. Þó að það sé
látið liggja milli hluta, hvort Sovétríkin hefðu á und-
anförnum árum fengið upptöku í Þjóðabandalagið
eða ekki, þá er augljóst, að þau hefðu ekki haft að-
stöðu til að vinna verkalýðshreyfingunni eða heims-
friðnum neitt gagn með veru sinni þar. Þetta á nú ekki
lengur við, síðan hlutfall kraftanna tók þeim breyt-
ingum, sem orðið hafa. Þegar Sovétríkin taka nú boði
Þjóðabandalagsins um inngöngu í bandalagið, þá er
það skýr vottur þess, að afstaðan er gerbreytt, eins og
það er út af fyrir sig ljóst tákn um breytta afstöðu,
að þeim skuli yfirleitt vera gert slíkt tilboð.
Fyrst eftir að nazistar náðu völdum í Þýzkalandi,
voru uppi meðal frönsku borgarastéttarinnar áhrifa-
miklar raddir um nauðsyn hernaðarlegra ráðstafana
gagnvart Þýzkalandi. Hefnistríð gegn Frökkum er,
144