Réttur - 01.10.1934, Síða 63

verða. Rússland úði og grúði af foreldralausum flæk-
ingsbörnum, sem fóru hópum saman um landið með
ráni og rupli, frömdu íkveikjur og önnur illræði. Eng-
inn getur með vissu sagt, hve margir þessir smáu ill-
virkjar voru víðsvegar í öllu landinu. Margir dóu á
vetrum úr hungri og kulda, aðrir duttu af eimlestinni
á leiðinni, annaðhvort ofan af vagnþakinu, þar sem
þeir höfðu lagzt til svefns, eða þeir urðu að sleppa
járnstöngunum undir vögnunum, er þeir leituðu skjóls
milli hjólanna. Ekið var yfir marga, og aðrir fórust af
ofdrykkju, syfilis eða ofnautn kokains. Lögr,eglan tók
sinn hluta.
Börnin voru fimm til fjórtán ára gömul. Þau voru
landplága. Þau lærðu brögðin hvert af öðru, og löngu
fyrir sjálfræðisaldur voru glæpirnir orðnir þeim vani.,
Þau óttuðust ekkert. Frelsið var þeim fyrir öllu.
Upphaflega, meðan allt var á ringulreið í Sovétríkjun-
um, höfðu menn hvorki tíma til eða hugsun á að gera
nokkuð sem héti fyrir þessa ungu glæpamenn. Hin
ágæta kvikmynd, „Leiðin til lífsins“, sýndi þó, að
hugsjónamenn höfðu tekið að sér að reyna að leiða
hluta af börnum þessum til heilbrigðara lífernis. En það
dugði skammt. Menn vissu ekki með vissu, hvernig
bezt yrði stungið á kýlinu. Sumum tókst tilraunin, aðr-
ir höfðu einungis skapraun af henni.
En nú hófst leynilögreglan handa.
Byrjað var í mjög smáum stíl. Og ,ekki með yngstu
börnin. Víðáttumikið skóglendi liggur klukkustundar
akstur frá Moskva. Þar var stofnsett fyrsta byggð
ungra glæpamanna. Skógurinn var villiskógur með
mýrarfenjum. Þar voru engir vegir. Ekkert var þar gert
af manna völdum, nema hrörleg smiðja og sumarhús,
sem jarðeigandinn hafði búið í á sumrin, áður en hanni
var rekinn í burtu.
Einn af forstöðumönnum G. P. U. tók að sér að sjá
sjálfur um tilraunina. Byrjaði hann með tuttugu menn,
16—24 ára að aldri. Allir voru sóttir í gæzluvarðhald
159;