Réttur - 01.10.1934, Qupperneq 68

sýnist, því að enginn setur þeim fyrir, nema sjálfir þeir.
En hér gerist það furðulega fyrirbrigði, að letinginn
herðir sig allt hvað hann getur, svo að hinir hæðist
ekki að honum. Verði einhver, sem er sérstaklega hag-
ur, á undan hinum, rýkur hann til félaga síns, sem hef-
ir dregizt aftur úr, og hjálpar honum.
I öðru húsi voru gerðir knettir allskonar til íþrótta-
iðkana, í því fjórða húfur, hálsnet, peysur, sokkar,
fullkominn skíðabúnaður. Þar unnu nær eingöngu
stúlkur. Sumar þeirra höfðu Ijtaðar varir og neglur.
Og hví skyldu þær ekki mega það, fyrst það gladdi
þær? —
Við erum að fara milli húsa. Þá kemur unglings-
maður, klappar á öxl forstjórans og kveikir sér í
sigarettu við sigarettu hans. — Einn af nýbyggjun-
um, segir forstjórinn. Hann var svo til reika, þegar
hann kom hingað, að ég ætlaði að gefast upp á hon-
um; nú er hann ein af stoðum fyrirtækisins!
Vinnutíminn er sjö og hálf klukkustund, að honum
loknum er frí — það ,er að segja fyrir þá, sem kunna
að lesa og skrifa, annars verða þeir að læra það í
fríinu. Skólar starfa allan daginn, og þeir eru því
nær yfirfullir. Þegar nýbyggjarnir hafa vanizt stað-
háttum, fer menntaþráin að gera vart við sig. Þeir
geta lært það sama og öllum börnum er kennt, en
þeir geta líka lært undir háskólanám. Enginn skip-
ar: Þú skalt vera verkamaður eða iðnaðarmað-
ur! Sérhver getur verið það, sem hæfileikar hans og
löngun leyfir honum. Sumir hafa listamannshæfileika.
Þeim er kennt af ágætustu listkennurum frá Moskva.
Þarna eru málarar, myndhöggvarar, byggingameist-
araefni, ungir vísindamenn og verkfræðingar.
1 rekstursráðinu eru menn úr verksmiðjunum og frá
öðrum starfshópum. Ráðið heldur oft fundi, ræðir um
alla hluti, semur ný lög, sem ganga í gildi jafnskjótt og
þau hafa verið samþykkt við atkvæðagreiðslú.
164