Réttur - 01.05.1937, Blaðsíða 24

inberrar ráðamennsku, þá þurfa sérstéttirnar ekki aS
ugga um völd sín, þá er hægri pólitíkin í algleymingi.
Hægri pólitík hefir það markmið að finna sem hentug-
astar leiðir til að hagnýta almenning í þágu hinna ríku
og gera þeim kleifþ að græða sem mest á honum eins
og fénaði. Verkamenn eru þá t. d. ýmist látnir'vinna
fyrir sérstéttirnar eða vera atvinnulausir, eftir því
sem verkast vill, og eftir því hvað mestur ágóði er að,
eða minnst tap er í fyrir sérstéttirnar á hverjum tíma.
Við vinstri kjósendur höfum það sameiginlegt, aS
við erum öll andvíg þeirri pólitík sem er til hagnaðar
fyrir þá ríku. Við viljum ekki hægripólitík. Við vilj-
um pólitík sem sé miðuð við hagsmuni almennings.
Við krefjumst þess að þeir fulltrúar sem við höfum
kosið fyrir okkur, reki vinstripólitík. Fjarri fer því að
við séum blind á ýmsar veilur og villur í starfsemi
vinstri flokkanna, við vitum vel að þarna gerði þessi
flokkur skakkt, það hefir kannski verið okkar eigin
flokkur, í hitt skiptið gerði hinn flokkurinn skakkt,
og svo framvegis. En þrátt fyrir þetta kemur okkur
öllum saman um eitt: það er ekki til svo aum vinstri-
pólitík að hún sé ekki betri en hægripólitík. Það er
þetta sem vinstri flokkarnir eiga við með hinu sam-
eiginlega einkunnarorði sínu hér á íslandi, sem svo
hljóðar: Allt er betra en íhaldið. í Frakklandi hafa
vinstriflokkarnir einnig sameiginlegt einkunnarorð,
það er kannski ennþá betra en einkunnarorð okkar,
og hljóðar þannig: Enga óvini til vinstri.
Sem stendur eru einkafyrirtæki sérstéttanna í mjög
slæmri aðstöðu. Samvinnufélög og neytenda hafa
dregið til sín mjög ríflegan hundraðshluta af innan-
landsverzluninni úr höndum þeirra sem áður tóku
sér sjálfsvald til að gera dreifingu almennranauðsynja
að einkaféþúfu. Á atvinnusviðinu er ástandið enn í-
skyggilegra fyrir einkareksturinn. Stórútgerðin er á
gjaldþrotabarmi og útgerðarmennirnir í raun réttri
104