Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 11

þessa undirstööu, þetta siðferðilega grundvallaratriði
siðaðs mannfélags, lýðræðishugsjónina, þá þarf í
rauninni ekki lengur að spyrja um stjórnarstefnu,
heldur aðeins um vinnubrögð í lausn vandamálanna.
Á undanförnum árum hefur í ræðum manna og rit-
um, og jafnveil í verki, verið lögð meiri áherzla á hið
stjórnarfarslega lýðræði en lýðræði á hinum hagrænu
sviðum, lýðræði í verzlun, lýðræði í atvinnumálum. Það
ætti þó að vera hverjum manni augljóst, að lýðræði
í stjórnmálum er aðeins „orð, orð innantóm“, ef það
er ekki hið ytra tákn um lýðræði í verzlunarmálum
og lýðræði í atvinnumálum. Án lýðræðis í hinum hag-
rænu efnum, er hætt við, að allt tal um stjórnarfars-
'legt lýðræði verði aðeins hégómlegt málskraf. Þó er
ekki fyrir það að synja, að góðum árangri hefur verið
náð í landinu með lýðræðissinnuðu starfi í vörudreif-
ingunni. Sigur samvinnustefnunnar undir leiðsögu
Framsóknarmanna um gervallt landið er sigur lýð-
ræðissinnaðra verzlunarhátta í hinum dreifðu byggð-
um. Sigur Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis,
unninn að frumkvæði Kommúnistaflokksins og með
atbeina samfylktra krafta allra vinstriflokkanna, er
stærsti sigur lýðræðissinnaðra verzlunarhátta í höf-
uðstaðnum. Þó er þetta aðeins upphafið. Enn er mikill
hluti verzlunarinnar, þar á meðal mikilvægasti hluti
af útflutningsverzlun landsmanna, í höndum krafta,
sem eru lýðræðinu framandi.
Á atvinnusviðinuu hafa hinar lýðræðissinnuðu
grundvallarreglur átt enn erfiðara uppdráttar en jafn
vel í verzluninni. Enn vantar mikið á, að hið vinnandi
fólk hafi sjálft tekið stjórn á atvinnumálunum. Menn
hafa verið blindir fyrir því, að hinn sanni grundvöllur
alls lýðræðis hlýtur að liggja í eign og yfirráðum al-
mennings á framleiðslugögnunum. Einhver mikilvæg-
asta nauðsyn komandi ára hér á landi er það, að fólk-
ið í landinu eflist svo til þroska, að það beri fyrst og
fremst traust til sjálfs sín, en yfirgefi þær skoðanir,
43