Réttur - 01.07.1973, Blaðsíða 41
EÐLISBREYTING
ATLANZH AFS-
BANDALAGSINS?
Atlanzhafsbandalagið (Nato) var stofnað
sem árásarbandalag auðvaldsins á lönd sósí-
alismans.
Acheson, utanríkisráðherra Bandaríkjanna,
gerði í ræðu, er hann flutti 16. marz 1950,
ýtarlega grein fyrir því í sjö liðum, hvað Sov-
étríkin yrðu að fallast á, ef hin tvö kerfi,
auðvalds og sósíalisma, ætm að geta lifað hlið
við hlið. I þessum kröfum um raunverulega
uppgjöf sósíalistísku ríkjanna að viðlögðu
árásarstríði fólst eftirfandi:
1.1 friðarsamningum við Þýzkaland, Japan
og Austurríki yrði að samþykkja að þessi
lönd væru „frjáls", — sem þýddi eftir skiln-
ingi Bandaríkjanna á því orði að þau skyldu
vera auðvaldsríki í bandalagi við Bandaríkin.
(Samkvæmt þessari stefnu neituðu Nato-ríkin
í 20 ár öllum tilboðum um sameiningu
Þýskalands, DDR skyldi leggjast undir auð-
valdið!).
2. „Reglulegar fulltrúa kosningaaðferðir"
yrðu að komast á „í þeim löndum sem við
köllum fylgiríki" Sovétríkjanna, — m.ö. orð-
um: Sovétríkin ætm að sætta sig við að
Bandaríkin skipulegðu gagnbyltingu í al-
þýðulýðveldunum.
3. „Sovétleiðtogarnir verða að hætta við
neikvæða stefnu sína í Sameinuðu þjóðunum"
— m. ö. orðum: Sovétríkin yrðu að sætta sig
við að S.Þ. yrði verkfæri bandarískrar utan-
ríkisstefnu.
4. Sovétríkin yrðu að samþykkja „raunhæft
og dugandi eftirlit með kjarnorkunni og tak-
markanir á herbúnaði yfirleitt", m.ö. orðum:
Sovétríkin ættu að leyfa eftirlitsnefnd, er
Bandaríkin réðu yfir, eftirlit með starfi sínu
að kjarnorkumálum og veita utanaðkomandi
eftirht með herbúnaði sínum og hernaðar-
tækjum.
5. Sovétríkin yrðu „að hætta algerlega að
vinna að óbeinni árás utan landamæra og
taka upp samstarf um að hindra slíkar árásir",
— m.ö. orðum, — orðin „óbein árás" þýða
raunverulega „félagslegar byltingar" — þá
ættu Sovétríkin beinlínis að styðja að gagn-
byltingaráformum Bandaríkjanna.
6. Sovétríkin og bandamenn þeirra, —
(meðan þeir eru til,) — verða að leyfa opin-
berum fulltrúum Bandaríkjanna frjálsan að-
gang til eftirlits í löndum jxdrra.
7. Sovétríkin verða að hætta að gagnrýna
Bandaríkin og bandamenn þeirra.
185