Réttur - 01.10.1974, Qupperneq 13

Nato lenda þar í höndum hershöfðingja úr
Hitler-hernum. Vaxandi atvinnuleysi varð
fyrir 40 árum eins og nú vopn í hendi aftur-
halds og átylla til vígbúnaðar. Það er tákn-
rænt að sá gamli „kaupmaður dauðans"
Krupp og keisarinn í Iran skuli nú ganga í
gróða-bandalag, einmitt þegar einvaldur
írans víðbýst af kappi og ætlar sér drottin-
vald á Indlandshafi. Vafalaust eygja vestur-
þýskir auðmenn nú björgun evrópsks kapítal-
isma í olíuauði Arabafursta. Þar eru hvort
sem er gamlir aðdáendur Hitlers.
(Og það vantar ekki frekar en fyrir 40
árum hundflata auðmýktina hjá afturhalds-
liði íhaldsins fyrir auðvaldi Vestur-Þýska-
lands. Morgunblaðinu rennur blóðið til
skyldunnar, þegar Springer á í hlut. Það er
sem taki hið aumasta í íslenskri borgarastétt
að apa allt eftir vestur-þýska afturhaldinu:
Því aumari sem hún verður andlega, því
hærra hrópar hún um guðhræðslu sína, því
tómari sem hugurinn verður, því hærra rís
hræsnin og því gráðugri sem hún verður í
gróðann, því hatramar formælir hún óguð-
legum bolsum. Og nú virðist hún hafa ríkis-
útvarpið í vasa sínum: Krupp-hlutliafinn,
keisarinn í íran, er lofsunginn þar, — en
fyrir 40 árum varaði íslenska ríkisútvarpið
við Hitler og aðförum hans).
íslenska þjóðin þarf nú að vera á verði.
Enn hefur fyrir aðgerðir íslenskra sósíalista
tekist að bæja frá íslandi atvinnuleysi því,
sem nú tröllríður auðvaldsríkjum Vestur-
landa. Afairhaldsöflin hér treysta enn á að
tómur sé hugurinn, ef maginn er fullur. En
þau munu heldur ekki svífast þess að koma
atvinnuleysi á og beita fornum kúgunarað-
ferðum, ef múgsefjunin ein ekki dugar eða
grípa jafnvel til enn hættulegri aðgerða.
Einnig hér sem annarsstaðar á Vestur-
löndum munu átökin harðna og stóra spurn-
ingin verður hver sigrar hvern.
m.
Viðbrögð verkalýðs á Vesturlöndum
Verkalýður Vesturlanda verður að átta sig
á því frá upphafi í viðureigninni við auð-
valdið og kreppu þess, að hann verður að
geta beitt sósíalistískum ráðstöfunum, til
þess að ráða niðurlögum kreppunnar, ella
tapar hann. Með öðrum orðum: Verklýðs-
hreyfingin, flokkar hennar og félög, verða
að ná þeim tökum á ríkisvaldinu að þau fái
raunverulega yfirstjórn atvinnulífsins í sínar
hendur, hvað svo sem eignarréttinum líður,
— og geti beitt því valdi til að útrýma at-
vinnuleysinu.",
Höfuðforsenda þess að tekist geti að ná
þessu valdi og beita því er náið samstarf allra
sósíalista: það þýðir kommúnista og sósíal-
demókrata og ennfremur virk samvinna við
sjálfstætt verklýðssamband eða — sambönd
og öll önnur samtök launafólks. Það var
þetta samstarf, sem skorti fyrir 40 árum og
auðveldaði fasistum sigurinn. Sú dýrkeypta
reynsla má ekki gleymast. Báðir höfuðflokk-
ar alþýðu verða af henni að læra, því bregð-
ist það nú, þá verður það ekki aftur tekið:
fái fasistar atómvopn í hönd, þá ráða þeir
hvort veröld ferst.
Það hefur verið árátta sósíaldemokrata frá
því höfuðflokkar jxárra brugðust í fyrstu
stóru eldrauninni 1914 að óttast auðvaldið
um of, lenda undir áhrifavaldi þess og
beygja sig fyrir því. Og þeim hefur verið
205