Réttur - 01.10.1977, Qupperneq 21

Fornmenjasafnið verndar ykkur. Ekki er
mér ljóst, livort ráðherrann hefur mælt
þetta af bernsku eða refsnáttúru. En
verkin sýna, að íslenskir ráðamenn á vor-
um tímum eru furðuleg mixtúra úr ref-
um og sauðum, og virðist siðari eiginleik-
inn mega sín drjúgum meira í samskipt-
um við erlenda ,,þjóðhöfðingja“.
7. Með inngöngu okkar í Efnahags-
bandalagið yrðu fiskimið okkar með
lullri vissu upp urin á nokkrum árum,
og við ættum að hafa lært J)að af land-
helgisstríðinu við Englendinga, hversu
auðvelt yrði af afstýra þeirri gereyðingu,
þegar öflugt auðvald margra ríkja sækir
á, og íslenskir leppar svikahrappar og
aumingjar eru til varnar.
8. Þaðliggur ennfremur í augum uppi,
að liin raunverulega stjórn landsins
myndi áður en langt um liði liverfa í
greipar útlendra auðfélaga, en Jreir ís-
lendingar, sem Jrar kænni við sögu, ynnu
þau einu afrek að vera auðmjúkir leppar,
skríðandi og sníkjandi frammi fyrir gull-
kálfinum, og öll málgögn landsins, önnur
en sósíalista, ef Jrau yrðu Jrá ekki bönnuð,
myndu reka Jrví viltari áróður fyrir dýrð
Efnahagsbandalagsins, j)ví meiri fátækt,
urkynjun og spillingu, sem Jrað leiddi
yfir landslýðinn og fólkið hefði ekki við
að trúa.
9. Sú hætta virðist einnig auðsæ, ef
Vesturþjóðverjar ráða mestu í Efnahags-
bandalaginu, eins og nú er, að lýðréttindi
yrðu hér stórum skert, vinstri samtök
bönnúð og nýnasismi flæddi yfir landið
Oieð öllum sínum hroka og mannhatri,
tukthúsum og pyndingum og manndráp-
um, og ]>að ])ví frernur sem slíkir geð-
sjúkdómar eiga greiðan aðgang að sálar-
bolrúmum furðulega margra íslendinga.
10. í stjórn Efnahagsbandalagsins
hefðunr við ekkert að segja. Hvenær sem
okkar hagsmunir rækjust á hagsmuni
stærri burgeisanna, yrðum við án
minnstu miskunnar traðkaðir undir hæl-
um þeirra til skilyrðislausrar undirgefni.
Þannig hefur ævinlega farið, þar sem
minni máttar þjóð hefur glapist til að
láta sterkt auðvald ná á sér undirtökum.
Hversu mörg ríki Efnaliagsbandalagsins
stóðu með okkur í landhelgiskröfunum,
sem þó voru okkar mesta lífsnauðsynja-
mál? Enda vandfundinn svo rismikill Is-
lendingur nú til dags, að honum sé gefin
hetjulund til að standa upp í hárinu á
slíkurn höfðingsmönnum fyrir málstað
])jóðar sinnar, með Jrví og, að til slíkra
hetjuverka yrðu ekki aðrir útvaldir en
Jreir, sem tryggilega væru keyptir og kefl-
aðir.
Þarna má sjá ofurlitla smámynd af Joví,
senr íslands og Islendinga bíður, ef sá
glæpur kemst í verk að svíkja okkur inn í
Efnahagsbandalag Evrópu, Jrað er að
segja, ef bandalagið verður í Jrví formi,
sem Jrað er nú og þegar lrefur verið fast-
sett að það verði unr alla ævi. En þessi
Jrjóðarvoði lrefur verið vandlega falinn
fyrir fólkinu í áróðri valdamannanna
fyrir innlimun okkar í bandalagið. Hins
vegar lrafa áróðursloddararnir lagt tals-
vert kapp á að hræða þjóðina með tolla-
tjóni, senr við yrðum fyrir, ef við stæðum
fyrir utan samtijk ræningjanna. Þó lrafa
þeir miljónatugir, sem nefndir hafa ver-
ið Jrví til rökstuðnings, verið hlægilegir
smámunir í samanburði við Jrað, sem við
glötum, ef við létunr okkur renna senr
lítið síli ofan í þann Irvalkjaft.
Og það er nreira að segja fullvíst, að
við þyrftum engu að tapa, Jró að við
stæðunr fyrir utan Efnahagsbandalagið,
ef ráðanrenn okkar lrefðu þann mann-
229