Réttur - 01.04.1978, Blaðsíða 15

usta þjóðarinnar. Það stafar a£ því að
í henni hefur verslunarvaldið, brask-
kennt og óþjóðlegt, lengstum verið vold-
ugasta aflið, sterkara en sjávarútvegs-
uienn og iðjuhöldar. Þess vegna hefur
braskarastétt borgaranna fyrst unað vel
undir pilsfaldi „dönsku mömmu“, síðan
skriðið í skjól breska ljónsins, en iitið þó
hýru auga til hýenunnar þýsku, er Hitler
tók þar við stjórn, en gerst að iokum þæg-
ur þjónn og feitur, er bandaríska auð-
valdið tók að sýna áhuga á yfirdrottnun
á Islandi. — Aðeins örfáir einstaklingar í
forustu borgarastéttarinnar hafa sýnt á-
huga á að halda íslandi sjálfstæðu og ó-
háðu stórveldunum, en heildsafastéttin
hefur verið þeim erfið í allri slíkri við-
leitni.
Nú undanfarið hefur heildsalastétt
Ihaldsins og afvegafeidd Framsóknarfor-
usta, er gert hefur Sambandið, sem skap-
að var til baráttu við kaupmannavald og
dýrtíð, að aftaníoss braskaravaldsins,
fengið að ráða landinu og dýrka sitt
skurðgoð, „frjálsa verslun“ - og blasa nú
við afleiðingar óstjórnarinnar. skulda-
fenið, sem þessir aðilar eru að drekkja
efnahagslegu sjálfstæði þjóðarinnar í.
Erlendar skuldir þjóðarinnar eru orðn-
ar um V2 miljón á hvert mannsbarn ís-
fenskt, greiðslubyrði erlendra lána var
1977 16,6% af útflutningnum og mun nú
^álgast 20%. Skuld ríkissjóðs við Seðla-
hankann er 26 miljarðar og eru þó ótalin
9læfralánin verðtryggðu. Sjávarútvegur
°9 iðnaður eru að stöðvast sakir óstjórn-
arinnar, en sérréttindastétt Reykjavíkur-
auðvaldsins, næstum skattfrjáls að
hönskum for-byltingarsið aðalsins, mok-
ar til sín gróðanum, sem hún reynir að
fela í braskhöllum þeim, er setja mark
sitt á Reykjavíkurborg. Og verðbólga rík-
isstjórnarinnar er talin munu vaxa um
38% á þessu ári, þvert ofan í öll loforð,
sem þessi stjórn verðbólgubraskaranna
blekkti þjóðina með.
Vandinn, sem við er að glíma, er því
voðalegur. Það er pólitískt og efnahags-
legt þrotabú borgarastéttarinnar, sem við
verkalýðnum blasir og það verður von
bráðar efnahagslegt þrotabú þjóðarinn-
ar, ef ekki er spyrnt við fótum og ger-
breytt um stefnu - og síðan pólitískt
þrotabú hennar - og því má ekki gleyma
að yfir vakir ameríski auð-gammurinn
hlakkandi að svo fari og liann þurfi ekk-
ert að óttast um herstöðina sína, jafnvel
fái hana selda sér til heillar aldar eins og
hann dreymdi um forðum.
Lánsfjársamningarnir, sem nú eru
gerðir við erlenda auðdrottna, eru engu
hættuminni en Ganili sáttmáli forðum.
Örlög Nýfundnalands - innlimun í ann-
að ríki vegna fjárhagslegs gjaldþrots -
minna oss á hvað varast ber. Hver íslend-
ingur, sem ann sjálfstæði lands vors,
verður að gera sér ljóst hvað við liggur.
Það verða engar betlilúkur, sem reka er-
lenda innrásarliðið héðan brott, heldur
reiddur hnefi efnahagslega sjálfstæðrar
þjóðar, sem hagnýti sér forn samnings-
ákvæði til fulls, þótt við voldugasta stór-
veldi veraldar sé að eiga. - En forsenda
þessa er að skapa — eða í rauninni endur-
reisa - efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinn-
ar - endurvekja andlegt sjálfstæði henn-
ar og Jrjóðarstolt, sigra í því stríði um
hug hennar og hjarta, sem Sósíalista-
flokkurinn undirstrikaði að hafist hefði
með hertökunni 1951 (undirskriftasöfn-
unin 1974 sýndi hve hættulega þjóðin
var stödd á því sviði).
87