Réttur - 01.04.1978, Blaðsíða 39

flokksins og þá einkiun hér á höfuðborg-
arsvæðinu — þar sem ég þekki nii helst
eitthvað til. Ég tel að við þurfum að gera
gangskör að því að fá fleira af verkafólki,
jafnt óiðnlærðu sem iðnlærðu, inn í
flokkinn. Sömuleiðis þykir mér sem
yngsta kynslóðin skipi þar of lítið rúm.
Og með orðunum yngsta kynslóðin á ég
ekki við ungt fólk almennt, af því eigum
við margt í þessum flokki sem betur fer,
heldur á ég við fólk á aldrinum þetta 17,
18-25 ára. Ég segi þetta ekki vegna þess
að mér sé ekki ljóst að flokkur okkar á
einkum fylgi að fagna með verkalýð þessa
lands og að ttnga kynslóðin hefur jafnan
veitt honum mikilvægt brautargengi. Ég
geri mér fulla grein fyrir því, og einmitt
þess vegna tel ég brýnt að fá miklu fleiri
lulltrúa þessa fólks inn í flokkinn, að
það geti tekið beinni þátt í starfi hans og
stefnumótun. Vænti ég þess að fleiri
landsfundarfulltrúar tjái hug sinn í þess-
tim efnum og að flokksstarfsnefnd og
Hokkurinn í heild leiti færra leiða til að
bæta hér um í verki.
Góðir félagar! Við höfum á þessum
landsfundi okkar fjallað um margvísleg
Verkefni sem við þurfum að sinna og
leysa á næstunni - og gera að áföngum á
leið okkar fram á við. Það er því ekki úr
vegi að rifja upp til hvers upp var risið
forðum. Ekki var það eingöngu til þess
að snauðir menn gætu bætt einum brauð-
hleif, súpudiski og mjólkurl ítra við dag-
legan skammt sinn eða aukið einu her-
bergi við fátækleg húsakynni eða búið
bömum sínum ívið betri skilyrði til
menntunar. Allt er þetta að vísu gott og
Oauðsynlegt og jafnframt óhjákvæmileg
forsenda annars og meira. Og tilgangur-
inn var líka og umfram allt sá að verka-
lýðsstéttin, sem er burðarásinn í hreyf-
Asgeir Blöndal Magnússon.
ingu okkar, mætti öðlast vitund um mátt
sinn og það hlutverk sem bíður liennar í
félagslegri framvindu og þjóðfélagslegri
umsköpun, að hún efldist til skýrrar sýn-
ar á þau verkefni sem framundan væru
- og að vil ja og orku til að leysa þau. Og
ekki einungis það, heldur og að hún
gerðist forystusveit í baráttu annarra
vinnandi stétta, svo sem fátækra bænda
og ýmissa millistéttahópa, miðlaði þeim
af reynslu sinni, tæki mið af stöðu þeirra,
setti sig í spor þeirra og glæddi þannig
gagnkvæman skilning á sameiginlegum
viðfangsefnum. Á þann hátt skyldi hún
tengja baráttu þeirra sinni eigin svo að
þeir lýðir mættu að lokum löndum ráða
,er útskaga áður af byggðu' - og maður-
inn ná tökum á þjóðfélagsöflunum og
verða herra síns eigin sköpunarverks.
111