Réttur - 01.04.1978, Blaðsíða 60
búnaðarmálum, þar með framleiðslustefnuna,
verði milli samtaka bænda og ríkisvaldsins.
b. Rekstrar- og afurðalánum verði breytt þannig
að bændur geti fengið laun sín greidd og
óhjákvæmilegan rekstrarkostnað svipað og aðr-
ir aðilar fá nú.
c. Ríkið taki fyrst um sinn og eftir nánara sam-
komulagi (sbr. a-lið) á sig þann halla sem
verður vegna meiri útflutningsbóta en 10%
reglan segir til um.
II.
Ný efnahagsstefna
Að loknum fyrstu aðgerðum taki við ný efnahags-
stefna sem í megin atriðum miðist við:
að vinua gegn verðbólgu
að auka útflutningsframleiðslu og gjaldeyris-
sparandi framleiðslu
að stórauka hagræðingu í atviunurekstri og rík-
isbúskap
að flytja til fjármagn úr milliliðastarfsemi,
óarðbærum framkvæmdum og gróðabraski
til heilbrigðra atvinnufyrirtækja og þess
fólks sem vinnur framleiðslustörfin
að fjárfestingarstjórn grundvölluð á markvissri
áætlunargerð komi i stað handahófskenndrar
lánastarfsemi
að margvísleg félagsleg rekstrarform sem starfa
á lýðræðislegum grundvelli hafi forgang í
atvinnuuppbyggingunni.
Hin ii|ýja efnahagsstefna skiptisl í sjö höfuðþætti:
1. Millifccrslan
Fyrir lok ársins 1978 skal tekin ákvörðun um hvorl
millifærsluleið skuli á árinu 1979 beitt til stuðnings
atvinnuvegunum og þá í hve ríkum mæli. Staða al-
vinnuveganna, Jrróun markaðsverðs og líklcgar inn-
lendar verðlagsbreytingar verði lagðar til grund-
vallar ákvarðanatökunni.
2. Niðurfœrsla verðlags arið 1979.
Árið 1979 verði haltlið áfram niðurfærslu verð-
lags sem nemi 10% í vcrðlagsvísitölu.
Kostnaður ríkissjóðs vegna niðurfærslunnar yrði
10.300 m. kr. og yrði fjármögnun vegna hans hagað
þannig:
a. Veltuskattur 6000
b. Tekju-, eiguaskaltur 2000
c. Lækkun rekstrarútgj. 1500
d. Lækkun framkvæmdaútgj. 1500
e. Minnkun útflutningshóta 1000
f. Sala spariskfrteina 1800
g. Harðari innheimta söluskalts
og sérstök skattlagning 2500
16300
Varðandi g-lið er bent á harðari innheimtu sölu-
skatts, m. a. með uppsetningu sölukassa í ýmsuin
fyrirtækjum og samanburðarrannsóknum á við-
skiptum fyrirtækja.
3. Aeetlanagerð — Fjárfestingarstjórn
a. Gcrðar verði Jyjóðhags- og framkvæmdaáætl-
anir til langs tfma, sem verði grundvöllur
meginákvarðanatöku í efnahagsmálum, og taki
Jrær mið af framleiðslugetu Jrjóðarbúsins,
byggðastefnu, hóflegri nýtingu auðlinda og fé-
lagslegum markmiðum í umsköpun Jrjóðfélags-
ins í samræmi við hagsmuni launafólks.
b. Innan ramma þessaia áætlana verði gerðar ár-
legar fjárfestingaráætlanir fyrir allar höfuð-
greinar atvinnulífsins og opinbera starfsemi og
miðast fjárfestingin cinkum við gjaldeyrisskap-
andi og gjaldeyrissparandi greinar.
c. Allar meiriháttar lánveitingar skulu metnar i
ljósi fjárfestingaráætlana í viðkomandi at-
vinnugreinum. I'élagsleg eignarform, samruni
fyrirtækja og ný samvinnuform vcrði megin-
þættir í bættum rekstri atvinnuvegauna.
4. Yfirbyggingarkostnaður.
a. Bankar
Bankakerfið verði endurskipulagt og stuðlað
að markvissri stjórn þess og samdrætti í rekst-
urskostnaði, m. a. með því að sameina Útvegs-
bankann og Búnaðarbankann.
b. Válryggingafclög
Tryggingafélögum verði fækkað með auknum
félagslegum rekstri á Jrví sviði.
c. Oliufélög
Innflutningur eldneytis til Iaiulsins, flutning-
ur þcss til birgðastöðva og afhcnding i heild-
sölu til dreifingar skal vera f höndum opin-
berra aðila, hliðstætt því sem er um innlenda
orkugjafa. Verð skal vera hið sama frá birgða-
132