Réttur - 01.10.1978, Blaðsíða 11

„ERFÐASKRÁ“
• •
JOKULS
Jökull Jakobsson er fallinn frá, eitt af
hinum fáu, rismiklu leikritaskáldum ís-
lands á þessari öld. En hann kveður þjóð
sína með einhverri sterkustu siðferði-
legu skírskotun til hennar að vernda og
varðveita það helgasta, sem hún á til:
samvisku sína, manndóm, æru, og sú
skírskotun er sett fram í sliku listaverki
að það mun halda áfram að tala til henn-
ar með sífellt meiri siðferðilegum þunga,
því lengra sem líður, því meir sem hætt-
an vex. Þeir menn, sem þannig tala lifa
þótt þeir deyi.
Síðan snilldarverk Halldórs Laxness,
„Islandsklukkan" var sett á svið við opn-
un Þjóðleikhússins 1950 með snjöllu
handbragði Lárusar Pálssonar og fleiri
góðra manna, og hinar ógleymanlegu að-
varanir bárust í því til þjóðarinnar: að
láta ekki velmegunina smækka sig niður
í „feitan þjón“ og verða gleypt af risa, -
211