Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 18

þráður litast oítast blóðrauður aí ofsókn-
um yfirstéttarkirkjunnar, studdri af aðli,
riddarareglum og krossförum livað eftir
annað. En þessi rauði þráður slitnaði
aldrei að fullu, því jarðvegurinn fyrir
kenningar þessara kristnu kommúnista
var hjá hinum fátæku, bæði bændum og
ekki síður handverks- og verkamönnum,
er þær stéttir komu upp í borgum Jjeim,
er taka að myndast, er á miðaldirnar líð-
ur.
I>að myndi sprengja ramma tímarits-
greinar að rekja sögu þeirra kristilegu-
kommúnistísku lireyfinga, er upp risu
allt frá Jrriðju öld og fram til loka mið-
alda, svo hér skulu aðeins nefnd nokkur
nöfn:
Karpokratianar var einn slíkur há-
kommúnistískur og „vantrúaður" félags-
skapur kallaður, sem upp kom í Alex-
andrínu og breiddist út í Egyptalandi og
Norður-Afríku, jafnvel alla leið til Róm-
ar - og hélst við öldum saman. Land-
búnaðarverkamennirnir í Norður-Afríku
börðust í anda kommúnistískra kenn-
inga fyrir sameign eða a. m. k. jafnrétti
í eignum, svo og fyrir frelsi og bræðra-
lagi bæði á fjórðu og fimmtu öld e. Kr.
Baráttan beindist gegn stórjarðeigendun-
um og var hreyfing Jjeirra kiilluð Cir-
cum-cellionar og síðar kennd við Dona-
tus biskup, er tók málstað verkamann-
anna. Kirkja og ríki, rétttrúnaðarmenn
og rómverskir böðlar sameinuðust gegn
[)essum landbúnaðarverkamiinnum og
tókst aðkæfa frelsisbaráttu þeirra í blóði.
En þótt ríki og kirkja tækju þannig
öld eftir öld höndum saman um að kveða
niður kommúnismann í kristindómnum,
þá gat samt komið fyrir að konungar
fengju ómjúkt orð í eyra, þegar þessir
veraldlegu og andlegu höfðingjar voru
ósáttir. Gregoríus 7. páfi komst svo að
orði um kongana:
„Hver er sá, sem ekki veit. að kongar
og furstur eiga uppruna sinn og cett að
rekja til peirra, er ekkert vissu um guð,
en sóttust eftir pví með hroka, ránum,
bellibrögðum og morðum, — í einu orði
sagt með alls konar glcepum, uppfundn-
um af djöflinum, — að drottna yfir jafn-
ingjum sínum og meðbrœðrum í blindri
grœðgi og ópolandi frekju." (Verk Gre-
goríusar mikla, Patrologia Migna, 147-
148 bindi, 21. pistill).
Jafnvel í franciskana-reglunni eins og
hún var upphaflega, gætti kommúnistísk-
kristilegra áhrifa. Hjá Joakim frá Floris
á Suður-Ítalíu, er uppi var á 12. öld og
Amalrik, sem um tírna var prófessor í
París, gætir slíkra áhrifa - og úrskurðast
(1204) sem villutrú!
Kathararnir, er urðu voldug hreyfing,
hófu starfsemi sína í Búlgaríu og náðu
þar nokkurri fótfestu nreðal bænda í bar-
áttu sinni gegn lénsaðlinum. Breiðist sú
hreyfing út um Frakkland, Spán og
Þýskaland. (Orðið „kætter“ - villutrú-
armaður á uppruna sinn að rekja til
þeirra). - Hinir skriftlærðu börðust eðli-
lega gegn þessum „kommum" og spör-
uðu ekki ósannindin að vanda, m. a.
báru Jreir þeim á brýn „frjálsar ástir“,
svo snemma hefur afturhaldið byrjað á
að brennimerkja „bolsana" fyrir Jrjóð-
nýtingu kvenfólksins!
Blóðugastar urðu ofsóknfrnar gegn
þessum kommúnistum miðalda, sem í
Serbíu kenndu sig við Bogomil prest, er
uppi var á 10. öld. Hófust Jrær í lok 11.
alclar og héldu áfram öldum saman. 1234
var Bosnía eyðilögð að heita mátti í eldi
og með sverðum ungverskra “krossfara",
18