Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 53

ins og batt almenning á annan klafa.
Þarna sváfu sósíalistar enn á verðinum.
Og sú staðreynd að sósíalistar og
verkalýðslireyfingin litu framhjá þeirri
óhugnanlegu þróun að aukavinna yrði
undirstaða lífskjaranna eru kannski
mestu mistök sósíalista og verkalýðshreyf-
ingarinnar. Þannig sváfu sósíalistar svo
sannarlega á verðinum.
Og þannig mætti þræða marga fleiri
þætti þessarar sorgarsögu.
-K *
Nú kynni einhver að varpa frarn þeirri
spurningu eða fullyrðingu að sósíalistar
liefðu ekki einir ráðið þessari þróun. Það
er auðvitað rétt, en þó má benda á að
sósíalistar Iiafa átt aðild að fjórum ríkis-
stjórnum frá stríðslokum. Auk þess liafa
sósíalistar alltaf átt sterk ítök í verkalýðs-
lireyfingunni.
Séu tímarnir síðustu áratugi svo að
öðru leyti bornir saman við fyrstu ára-
bigina í baráttunni þá skyldi maður ætla
að auðveldara hefði verið að glíma við
þessi nýju vandamál, en ganga í baráttu
sem virtist vonlítil eins og oft var áður.
Hér hlýtur sú hugsun að skjóta upp
kollinum að ekki hafi verið gerð úttekt
a ástandinu og starfsaðferðum hafi ekki
verið breytt í samræmi við nýjar aðstæð-
llr í þjóðfélaginu.
-K -K
Og nú standa sósíalistar enn á kross-
götum.
Margir ungir sósfalistar horfa nú til
e,'lendra sjónarmiða og mörg sú kenning
Sem þeir boða er þurr og í mikilli fjar-
'segð frá íslenskum veruleika. Gömlu
ðagarnir verða ekki endurteknir á sama
Iiátt, Þetta óraunsæi er ekki til annars en
Hrafn Sæmundsson.
að skemmta skrattanum og þjóna pen-
ingavaldinu sem þykir ]rað gott að hafa
einangraðar stofuhugsjónir sem engin
hætta stafar af.
Verkalýðshreyfingin hefur svo komið
sér upp innri vandamálum þar sem
latunamismunur fer vaxandi og hags-
munahópar berjast innbyrðis.
Pólitíski armurinn er einnig í vanda.
Mikið kjörfylgi kallar á uppgjör um það
að vera eða vera ekki. Eiga sósíalistar að
taka þátt í að lappa upp á borgaralegt
þjóðfélag eða eiga þeir að leggjast í enda-
lausa stjórnarandstöðu.
Það þarf pólitískt hugxekki til að taka
þátt í stjórn þjóðfélagsins. Og það þarf
53