Réttur


Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 60

Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 60
Ég rakst á Anders sem stóð rólegur við hliðina á virkinu sem hafði verið hróflað upp í flýti og fylgdist með hvernig hver félaginn á fætur öðrum klöngraðist yfir. „Ertu tilbúinn, Anders?" spurði ég. Hann hristi stóra þunga höfuðið sitt. „Þetta hér er ekki fyrir mig. Ég verð hér. Látum þá gera við mig það sem þeir vilja . . .“ Anders hafði misst annan fótinn þegar hann var hálfstálpaður unglingur. Hann hafði verið í vinnumennsku á slæmum stað þar sem hann var látinn þræla og fékk varla málungi matar. Dag nokkurn sparkaði hestur í hann og hann dróst í rúmið og lá þar þótt bóndinn reyndi bæði með góðu og illu að fá hann á fæt- ur. Vinnan gat síst beðið. Dag einn kom dýralæknirinn að líta á veika kú og bónd- inn bað lækninn þá að líta sem snöggvast á ræfilsvinnupilt sem hefði meitt sig lít- ilsháttar á fæti. Stundu síðar var Anders fluttur, svo hratt sem verða mátti, til sjúkrahússins, beint á skurðarborðið og fóturinn tekinn af við hné. Það var kom- ið drep í sárið og stórkostlegt að hann skyldi halda lífi, sagði yfirlæknirinn Bóndann sakaði ekki. Hann réð nýjan vinnupilt. „Ég kemst aldrei burt ,hér er svo vot- lent,“ sagði Anders rólega. „Bull,“ sagði ég og ruddi úr mér blóts- yrðum og formælingum. „Þú skalt yfir girðinguna þó svo að við verðum að fleygja þér yfir. Þú ert með heimilisfang og þarft aðeins að ganga 2-3 tíma. Þá ertu hultur. Fyrst um sinn.“ Anders rumdi eitthvað sem ég skildi ekki. Miglangaði mest til að gefa honum glé)ðarauga því að hinn vitri, góðgjarni Anders var svo ókristilega þrjóskur að það væri honum líkt að setjast niður og bíða Þjóðverjanna hinn rólegasti. Þá valt einhver til okkar í myrkrinu. Það var Kjærulf, langi, óbifandi kennarinn okk- ar, sem tók ástandinu jafn stillilega og hann væri að fara í ferðalag með hóp skólapilta. „Komdu nú, Anders," sagði hann. „Við hjálpum þér yfir og Slátrarinn og Steffen eru reiðubúnir að taka á móti þér. Ekkert þras.“ Með erfiðismunum komum við hon- um upp á húsgagna- og dýnuhrúgaldið og andartaki síðar stcjðum við allir þrír hinum megin við gaddavírsgirðinguna. Við heyrðum vélbyssuskothríð. Hver skaut, vissum við ekki, og ég veit það ekki enn í dag. Nokkru eftir miðnætti rofnaði símasambandið við Höfn. Örfáum tímum síðar komu Þjóð- verjarnir. Þeir uppgötvuðu ekki strax að Horserpd-fangabúðunum var skipt í tvær deildir, nýju- og gömlu búðirnar. Hinar nýju hertóku þeir strax en það leið góð stund áður en þeim varð 1 jóst að það var önnur deild í viðbót. Þegar við stukkum yfir girðingrina voru þeir þá þegar í okkar hluta gömlu búðanna og við komumst undan á síðasta augnabliki. Við höfðum hlaupið inn í skóginn þeg- ar við heyrðum í vélbyssunum en Anders var horfinn okkur. Við þorðum ekki að hrópa og það þorði hann trúlega ekki heldur því að enginn okkar vissi hversu nálægir Þjóðverjarnir voru. En það fór eins og hann hafði óttast, tréfóturinn festist í votum skógarsverðinum eins og nokkurs konar tjóðurhæll. I.oks hug- kvæmdist honum aðklifra upp í trjátopp og sakir krafta sinna tókst honum það. Þar sat hann í felum jrað sem eftir var nætur svo nærri búðunum að hann heyrði skipunarhróp Þjóðverjanna fyrir 60
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.