Réttur - 01.08.1979, Blaðsíða 5

koma í veg fyrir skerðingu á kaupinu og
samdrátt í atvinnulífinu.
Hvað snertir önnur svið, þá hefði þessi
ríkisstjórn, sem hinir svokölluðu verka-
lýðsflokkar hefðu getað haft sterk áhrif
á samkvæmt kosningaúrslitunum í fyrra,
átt að geta markað verulegspor til efling
ar stjómmálastefnu verkalýðshreyfingar-
innar sem hefði tryggt alþýðu þessa lands
lijartari framtíð.
Þessir tveir flokkar, Alþýðubandalagið
<>g Alþýðuflokkurinn liafa aldrei komið
jafnsterkir út úr kosningum eins og í
fyrravor og þá vantaði aðeins 3—4 þing-
sæti til að liafa meirihluta á alþingi. Til
að tryggja þessa stöðn sína hefðn þeir
þurft að taka höndum saman og sýna að
sameinaðir værn þeir það afl sem alþýð-
an gæti treyst til að fara með völdin í
landinu. Því miður tókst þetta ekki og
nú hefur Alþýðuflokkurinn hlaupið frá
þessu samstarfi og tekið höndum saman
við Sjálfstæðisflokkinn til að rjúfa þing
°g efna til kosninga."
>,Hvað tekur svo við eftir kosningarn-
ar?
„Spámaður ætla ég ekki að gerast, en
það er mín skoðun, að draumur Sjálf-
stæðisflokksins um hreinan meirihluta á
alþingi rætist ekki. Þá er í rauninni ákaf-
'ega líklegt að afturhaldsöflin í landinu,
~ °g þau eru til staðar í öllum þessum
þremur flokkum, Sjálfstæðisflokknum,
Alþýðuflokknum og Framsóknarflokkn-
inn, — verði ráðandi við næstu stjórnar-
myndun, hvernig svo sem verkaskipting-
in verður. Það stefnir mjög í það, að Sjálf-
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn
I'aldi áfram þessari samvinnu sinni, sem
1111 er kornin á, eftir kosningarnar og að
l’á muni til verða samdráttar- og kreppu-
stjórn.
Það er nú mjög liaft á orði að verð-
bólgan, sem vissulega er hættuleg, ógni
elnahagslífi okkar og stöðu landsins varð-
andi sjálfstæði þess, efnahagslegt og póli-
tískt, og að á henni verði að vinna. Þó
skyldi launafólk allt hafa vel í huga, að
höfuðráð andstæðinga Alþýðubandalags-
ins, hvar í flokki sem þeir eru, til að
vinna bug á verðbólgunni eru fyrst og
fremst tvö. Það er í fyrsta lagi skerðing
á kaupinu, að kaupmáttur launa sé of
mikill og |)á er aldeilis víst að það verður
ekki síður láglaunafólkið, sem ráðist
verður að og — í öðru lagi samdráttur,
að koma á hæfilegu atvinnuleysi sem
sannarlega gæti breyst í mikið atvinnu-
leysi á skammri stund, því með j>ví móti
teldu þeir sig hafa tök á verkalýðshreyl-
ingunni til að jrrýsta niður kjörunum.
Það er jrví höfuðnauðsyn að verkalýðs-
hreyfingin haldi vöku sinni og að félags-
menn hennar geri sér jrað fyllilega ljóst
að eina leiðin til jress að sporna við jress-
ari þróun er sú að ella Alþýðubandalag-
ið til mikilla muna í kosningunum, sem
nú eru framundan. Gerist jrað ekki þá
munu ]>essi öfl, með fulltingi Vinnuveit-
endasambandsins telja sér óhætt að ráð-
ast til atlögu til stórfelldra skerðinga á
kaupmættinum og koma hér á samdrætti
og kreppu.
Vinnuveitendasambandið hefur ný-
lega opinberað stefnu sína í komandi
kjarasamningum og í henni er aðalatriðið
að svo gott sem afnema alla verðtryggingu
á kaupið. Þetta er jrað sem koma skal ef
pólitísk hlutföll breytast verulega í land-
inu í komandi kosningum hægri öflun-
um í vil, og jrað sem Vinnuveitendasam-
bandið dreymir um er að fá ríkisstjórn
sem framkvæmir stefnn jæss ómengaða.
Og jrað ern ekki aðeins þessi þröngu
141