Réttur - 01.08.1979, Blaðsíða 16

verulega úr verðbólgunni og bæta kjör
hinna lægst launuðu. Þarna hefur ekki
til tekizt sem skyldi og vonir stóðu til,
en þar eiga einnig óviðráðanlegir atburð-
ir svo sem olíuverðshækkanir drjúgan
hlut að máli, sem kunnugt er. Olíuverðs-
hækkunin á alþjóðamörkuðum hefur að
sjálfsögðu þungvæg áhrif á kjör fólks, og
hefur torveldað framkvæmd um kjara-
bætur til lianda þeim, sem lakast eru sett-
ir. Hér kemur einnig til ágreiningurinn
milli stjórnarflokkanna um úrræði,
hvernig skipta skuli byrðunum milli
hinna ýmsu þjóðfélagshópa. Þá greindi
og greinir enn á um það hvaða leiðir
skuli fara til þess að ráðast gegn verð-
bólgu og efnahagslegum vanda, sem Jrjóð-
in stendur frammi fyrir. Þar má t.d. nefna
j)að aðkallandi verkeíni að koma skatta-
málum í það horf, að ekki smjúgi ein-
lægt úr greipum skattheimtunnar þeir,
sem breiðust hafa bökin og mest fjár-
málaumsvif og til þess eru færastir að
greiða í sameiginlegan sjóð landsmanna
til samneyzlu og margháttaðra fram-
kvæmda. Ennfremur er rétt að minna á
þá staðreynd, að samstarfsflokkar Al-
jrýðubandalagsins í ríkisstjórn hafa ein-
blínt á kjaraskerðingu launafólks sem
úrræði í efnahagsmálum, reynt að knýja
liana fram og þannig efnt til átaka.
3) Eitt mikilvægasta viðfangseíni rík-
isstjórnarinnar ætti að vera það að skapa
aðhald þeim fjármálamönnum, sem fara
með verzlun okkar við útlönd. Könnun á
innkaupum til landsins hefur leitt það í
ljós, að íslenzkir innflytjendur kaupa
vörur sínar erlendis frá í ábataskyni á
verði, sem er u. þ. b. 20% hærra en hægt
er að fá þessar sömu vörur á, og má nærri
geta hve verðbólguhvetjandi slík fjár-
málaumsvif eru hér innanlands. Hér er
um háar uphæðir að tefla, en umburðar-
lyndi svo og verðskyni þjóðarinnar er
bezt lýst með því, að menn hafa ekki að
ráði kippt sér upp, jxitt slíkar óyggjandi
upjrlýsingar komist í hámæli.
Af öðrum nærtækjum og aðkallandi
verkefnum en rannsókn og aðgerðum
varðandi innflutningsverzlunina er rétt
að minna á nauðsyn jress, að olíuverzlun
landsmanna verið kornið á félagslegan
grunn en Jrað hefur komið berlega í ljós
hve brýnt það er í samningum við olíu-
framleiðsluríkin, að við getum þar kom-
ið fram í heilu lagi, ef svo má segja, og
beitt fyrir okkur olíufyrirtæki, sem er í
eigu ríkisins fyrir nú utan J)að augljósa
óhagræði, sem af því er að halda ujrpi
jrreföldu olíudreifingarkerfi eins og nú
er viðhaft. Það má heita fjarstæða, að svo
stór þáttur okkar J)jóðarbúskapar sem
olíuverzlunin er, sé utan félagslegrar
stjórnunar.
í orkumálum hefur eitt og annað
áunnizt og er í gangi meiriháttar áætlun
um orkufyrirtæki á landsmælikvarða, ís-
landsvirkjun, og er þar merkur áfangi í
sjónmáli. Einnig vil ég nefna frumvarp
til laga um samræmdan framhaldsskóla,
sem íhaldinu reyndar tókst að koma í veg
lyrir, að næði fram að ganga á síðasta
þingi, en vonandi kemst það í höfn innan
tíðar.
Alþýðubandalagið með tilstyrk verka-
lýðshreyfingarinnar verður að hafa l'or-
ystu um það, að komið verði á skaplegra
launakerfi í landinu, sem hafi að mark-
miði meiri launajöfnuð en nú ríkir. Slíkt
gerist auðvitað gegnum fleiri þætti en
sjálft launakerfið, og koma Jrar til bæði
skattamál svo og félagsleg stjórnun og
samneyzla á fjölmörgum sviðum.
Það er ljóst, að við höfum ekki póli-
152