Réttur - 01.08.1979, Blaðsíða 50

arða „villur“ — og stórgrætt á illa reknum
atvinnurekstri vorum.
Það er ekki ráð nema í tíma sé teliið
að hindra ránsherferð þessara „herra“ á
hendur alþýðu og mannrétlinda hennar.
III. íhaldið ætlar sér að
stela fyrirtækjum
þjóðarinnar
Ameríska auðvaldið krafðist þess á 5.
og 6. áratugnum í krafti „Marshallhjálp-
ar“ að hér yrði komið upp sterku einka-
auðvaldi. Þess vegna heimtaði það að
Sementsverksmiðjan og Áburðarverk-
smiðjan yrðu eign einkaaðila.
En afturhaldsstjórn, sem í var m.a. Ól-
afur Thors neituðu að ganga að slíkum
skilyrðum. Og þrátt fyrir ýmsar tilraunir
— ófagrar — til að gefa „einkaaðilum"
Áburðarverksmiðjuna, þá tókst að koma
í veg fyrir það. Þessar stórverksmiðjur eru
enn báðar í þjóðareign.
En umskiptings-íhaldið nú, þessir fé-
gráðugu braskarar, sem sölsað hafa undir
sig miljarða-eignir á gengislækkunum
undanfarinna áratuga, ætlar sér að stela
úr þjóðareigu þeim fyrirtækjum, sem
þeir hafa ágrind á, svo sem fram kom í
ræðu formanns flokksins fyrir síðustu
þingkosningar „að ríkið láli af rekstri og
eignaraðild ríltisfyrirtœkja“ (Mgbl. ág.
1978).
En því eru notuð hér svo sterk orð sem
að stela? — Við höfum fordæmin fyrir
okkur um hvernig átti að fara að þessu,
þó það mistækist, og vitum að þessir herr-
Þá dreymir um það fhaldsmenn hér heima að
ganga milli bols og höfuðs á verklýðssamtökunum
og svipta þau réttindum eins og breska fhaldið
hugsar sér.
ar hafa enga peninga til að borga með,
þeir hafa alltaf fest allan gróða sinn í
fasteignum.
Aðferðin, sem þeir ætluðu að hafa til
að „stela“ Áburðarverksmiðjunni á sín-
um tíma var þessi:
Áburðarverksmiðjan, sem kostaði um
200 milj. kr. í byggingu og var strax á
eftir orðin margfalt meira virði að krónu-
tölu, átti að verða eign „hlutafélags
einkaaðila“ með 10 miljón króna hlutafé.
Ríkið, sem átti 6 miljónir af hlutafénu,
átti samkvæmt lögum, er lögð voru fyrir
Alþingi að selja hlutabréf sín á nafn-
virði einkaaðilum, sem þar með eignuð-
ust 200—400 miljón króna eign fyrir 6
186