Réttur - 01.08.1980, Blaðsíða 34

Það er slwlaskylda í Peru
það verður lika að bera einkennisbúning skólans
og borga inntökugjald
og fjöldinn allur er bœði ólces og óskrifandi
vegna þess að það kostar peninga
sem þeir ekki eiga.
Special treatment miss
segja þeir og horfa á
tausandalana mína
sem ekki er hægt að bursta
og sem ég hef valið mér
til að vernda mig gegn eigin tilfinningum.
Það fer í mig að Indíáni skuli þurfa að liggja
i ryki og skít frammi fyrir mér á berum hnjánum
ég ver mig með tausandölum
því ég felli mig ekki við það
sem niðurlægir manneskjuna
ég get ekki felt migvið betlandi börnin.
oft veik
með gulgrœnan hor útúr nefinu
hóstandi með sár á andlitunum
með ör í fallegum augunum
minning um þjéiningu
sum börnin líkjast litlum lömdum hundum.
Ég er alveg að gefast upp.
Það er annað með veika auðmýkta hunda
ketti með hálfa fætur, eyrnalausa, blóðuga
þeirra vegna get ég grátið
en vegna manneskjunnar er það of erfitt
æskan
strax liðin á öðru eða þriðja ári
þau byrja lífið í öryggi
í pokanum á baki móður sinnar
162